Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Genesis 11


font
VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.1 Todo el mundo hablaba una misma lengua y empleaba las mismas palabras.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.2 Y cuando los hombres emigraron desde Oriente, encontraron una llanura en la región de Senaar y se establecieron allí.
3 Dixitque alter ad proximum suum : Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento :3 Entonces se dijeron unos a otros: «¡Vamos! Fabriquemos ladrillos y pongámolos a cocer al fuego». Y usaron ladrillos en lugar de piedra, y el asfalto les sirvió de mezcla.
4 et dixerunt : Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum : et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.4 Después dijeron: «Edifiquemos una ciudad, y también una torre cuya cúspide llegue hasta el cielo, para perpetuar nuestro nombre y no dispersarnos por toda la tierra».
5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,5 Pero el Señor bajó a ver la ciudad y la torre que los hombres estaban construyendo,
6 et dixit : Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus : c?peruntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.6 y dijo: «Si esta es la primera obra que realizan, nada de lo que se propongan hacer les resultará imposible, mientras formen un solo pueblo y todos hablen la misma lengua.
7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.7 Bajemos entonces, y una vez allí, confundamos su lengua, para que ya no se entiendan unos a otros».
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.8 Así el Señor los dispersó de aquel lugar, diseminándolos por toda la tierra, y ellos dejaron de construir la ciudad.
9 Et idcirco vocatum est nomen ejus Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ : et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
9 Por eso se llamó Babel allí, en efecto, el Señor confundió la lengua de los hombres y los dispersó por toda la tierra.
10 Hæ sunt generationes Sem : Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.10 Esta es la descendencia de Sem; Sem tenía cien años cuando fue padre de Arpaxad, dos años después del Diluvio.
11 Vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentis annis : et genuit filios et filias.11 Después que nació Arpaxad, Sem, vivió quinientos años, y tuvo hijos e hijas.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.12 A los treinta y cinco años, Arpaxad fue padre de Sélaj.
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sale, trecentis tribus annis : et genuit filios et filias.13 Después que nació Sélaj, Arpaxad vivió cuatrocientos tres años, y tuvo hijos e hijas.
14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.14 A los treinta y cuatro años, Eber fue padre de Péleg.
15 Vixitque Sale, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis : et genuit filios et filias.15 Después que nació Eber, Sélaj vivió cuatrocientos tres años, y tuvo hijos e hijas.
16 Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.16 A los treinta y cuatro años, Eber fue padre de Péleg.
17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis : et genuit filios et filias.17 Después que nació Péleg, Eber vivió cuatrocientos treinta años, y tuvo hijos e hijas.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.18 A los treinta años, Péleg fue padre de Reú.
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis : et genuit filios et filias.19 Después que nació Reú, Péleg vivió doscientos nueve años, y tuvo hijos e hijas.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.20 A los treinta y dos años, Reú fue padre de Serug.
21 Vixit quoque Reu, postquam genuit Sarug, ducentis septem annis : et genuit filios et filias.21 Después que nació Serug, Reú vivió doscientos siete años y tuvo hijos e hijas.
22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.22 A los treinta años, Serug fue padre de Najor.
23 Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis : et genuit filios et filias.23 Después que nació Najor, Serug vivió doscientos años, y tuvo hijos e hijas.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.24 A los veintinueve años, Najor fue padre de Téraj.
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis : et genuit filios et filias.25 Después que nació Téraj, Najor vivió ciento diecinueve años, y tuvo hijos e hijas.
26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.
26 A los setenta años, Téraj fue padre de Abram, Najor y Harán.
27 Hæ sunt autem generationes Thare : Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.27 Esta es la descendencia de Téraj: Téraj fue padre de Abram, Najor y Harán. Harán fue padre de Lot,
28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ, in Ur Chaldæorum.28 y murió en Ur de los caldeos, su país natal, mientras Téraj, su padre, aún vivía.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores : nomen uxoris Abram, Sarai : et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.29 Abram y Najor se casaron. La esposa de Abram se llamaba Sarai, y la de Najor, Milcá. Esta era hija de Harán, el padre de Milcá y de Iscá.
30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.30 Sarai era estéril y no tenía hijos.
31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan : veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.31 Téraj reunió a su hijo Abram, a su nieto Lot, el hijo de Harán, y a su nuera Sarai, la esposa de su hijo Abram, y salieron todos juntos de Ur de los caldeos para dirigirse a Canaán. Pero cuando llegaron a Jarán, se establecieron allí.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.32 Téraj vivió doscientos años, y murió en Jarán.