Siracide 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Il Vivente in eterno ha creato l'intero universo. | 1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum. |
2 Il Signore solo deve essere proclamato giusto. | 2 Quis sufficit enarrare opera illius? |
3 A nessuno ha concesso di annunziare le sue opere; chi potrà esplorare le sue meraviglie? | 3 Et quis investigabit magnalia eius? |
4 Chi misurerà la potenza della sua maestà e chi oserà raccontare le sue misericordie? | 4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius? |
5 Non si possono diminuire né accrescere né scoprire le meraviglie del Signore. | 5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei; |
6 Quando l'uomo pensa di finire, allora comincia, ma quando si ferma, si sente in imbarazzo. | 6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur. |
7 Che cosa è l'uomo e a cosa può servire? Qual è il suo bene e qual è il suo male? | 7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius? |
8 Son cento anni al massimo i giorni dell'uomo; | 8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi. |
9 come goccia d'acqua di mare e granello di sabbia sono i suoi pochi anni di fronte all'eternità. | 9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam. |
10 Perciò Dio è stato con loro longanime, riversando su di loro la sua misericordia. | 10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. |
11 Egli vede e sa com'è penosa la loro fine, perciò abbonda nel suo perdono. | 11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis. |
12 La compassione dell'uomo è per il suo vicino, la compassione del Signore è per ogni carne. | 12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem. |
13 Egli rimprovera, corregge e insegna, richiama, come fa il pastore col suo gregge. | 13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum. |
14 Ha pietà per quanti accettano la disciplina e sono solleciti per i suoi giudizi. | 14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius. |
15 Figlio, quando aiuti qualcuno non rimproverarlo, e quando dài non avere parole amare. | 15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali. |
16 La rugiada non calma la calura? Così la buona parola vale più del dono che si fa. | 16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum. |
17 La parola non è accetta più del dono stesso? Nell'uomo generoso si trovano entrambi. | 17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso. |
18 Lo stolto rimprovera senza cortesia, e il dono dell'avaro non rallegra gli occhi. | 18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos. |
19 Prima di parlare istruisciti, e cùrati prima d'esser malato. | 19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce. |
20 Prima del giudizio fatti l'esame, così nell'ora della visita avrai il perdono. | 20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem. |
21 Prima che cada ammalato, umiliati e quando pecchi mostra pentimento. | 21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam. |
22 Non ritardare il voto quando sei in tempo, e non aspettare la morte per assolverlo. | 22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum. |
23 Prima di fare un voto prepàrati e non essere come chi tenta il Signore. | 23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum. |
24 Ricòrdati della collera del giorno della morte e del giudizio, quando Dio muta aspetto. | 24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei. |
25 Ricorda la fame quando c'è l'abbondanza, la povertà e il bisogno nel tempo della ricchezza. | 25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum. |
26 Dall'alba fino al tramonto il tempo si trasmuta: davanti al Signore tutto dura poco. | 26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. |
27 L'uomo saggio è sempre previdente e nei giorni del peccato si guarda dall'errore. | 27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia. |
28 Chi ha senno conosce la sapienza, egli loda chiunque altro la trova. | 28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem. |
29 Quanti capiscono i detti diventano essi stessi sapienti e spandono come pioggia proverbi sottili. | 29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia. |
30 Non andar dietro alle tue passioni, e trattieniti di fronte ai desideri. | 30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine; |
31 Quando ti concedi la soddisfazione della passione, essa ti renderà ludibrio dei nemici. | 31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis. |
32 Non divertirti con troppi piaceri, per non impoverirti con i loro costi. | 32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius. |
33 Non ridurti in miseria per i debiti dei banchetti, quando non hai denaro nella borsa. | 33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae. |