Proverbi 15
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 Una risposta gentile allontana la collera, una parola pungente fa crescere l'ira. | 1 Responsio mollis frangit iram ; sermo durus suscitat furorem. |
2 La lingua dei saggi produce la scienza, la bocca degli stolti produce stoltezza. | 2 Lingua sapientium ornat scientiam ; os fatuorum ebullit stultitiam. |
3 Gli occhi del Signore sono in ogni luogo per osservare buoni e cattivi. | 3 In omni loco, oculi Domini contemplantur bonos et malos. |
4 Una lingua benevola è un albero di vita, una lingua perversa distrugge lo spirito. | 4 Lingua placabilis lignum vitæ ; quæ autem immoderata est conteret spiritum. |
5 Lo stolto disprezza la correzione di suo padre, chi apprezza il rimprovero è saggio. | 5 Stultus irridet disciplinam patris sui ; qui autem custodit increpationes astutior fiet. In abundanti justitia virtus maxima est : cogitationes autem impiorum eradicabuntur. |
6 Nella casa del giusto c'è molta ricchezza, nei proventi dell'empio c'è insicurezza. | 6 Domus justi plurima fortitudo, et in fructibus impii conturbatio. |
7 Le labbra del giusto diffondono la scienza, ma non così il cuore degli stolti. | 7 Labia sapientium disseminabunt scientiam ; cor stultorum dissimile erit. |
8 Il sacrificio degli empi è abominio al Signore, della preghiera dei retti egli si compiace. | 8 Victimæ impiorum abominabiles Domino ; vota justorum placabilia. |
9 Obbrobrio per il Signore è la via del peccatore, egli ama chi cerca la giustizia. | 9 Abominatio est Domino via impii ; qui sequitur justitiam diligitur ab eo. |
10 Correzione severa a chi abbandona il sentiero, chi odia il rimprovero, muore. | 10 Doctrina mala deserenti viam vitæ ; qui increpationes odit, morietur. |
11 Inferi e abisso sono davanti al Signore, quanto più i cuori degli uomini! | 11 Infernus et perditio coram Domino ; quanto magis corda filiorum hominum ! |
12 L'insolente non ama chi lo ammonisce, egli non vuol frequentare i sapienti. | 12 Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur. |
13 Un cuore gioioso distende la faccia, nella tristezza del cuore si deprime lo spirito. | 13 Cor gaudens exhilarat faciem ; in mœrore animi dejicitur spiritus. |
14 Un cuore intelligente cerca la scienza, la bocca degli stolti si pasce di stoltezza. | 14 Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia. |
15 Tutti i giorni del misero sono cattivi, per un cuore contento è sempre una festa. | 15 Omnes dies pauperis, mali ; secura mens quasi juge convivium. |
16 Un po' di felicità nel timore del Signore val più di un grande tesoro con l'inquietudine. | 16 Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles. |
17 Val più una porzione di legumi dove c'è amore che un bue grasso dove c'è l'odio. | 17 Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio. |
18 Un uomo irascibile suscita contese, l'uomo paziente smorza le liti. | 18 Vir iracundus provocat rixas ; qui patiens est mitigat suscitatas. |
19 La strada del pigro è come una siepe spinosa, il sentiero dei retti invece è scorrevole. | 19 Iter pigrorum quasi sepes spinarum ; via justorum absque offendiculo. |
20 Un figlio sapiente allieta il padre, l'uomo stolto disprezza sua madre. | 20 Filius sapiens lætificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam. |
21 La stoltezza allieta chi è privo di senno, chi è intelligente va dritto per la sua strada. | 21 Stultitia gaudium stulto, et vir prudens dirigit gressus suos. |
22 I progetti vanno all'aria per mancanza di discussione, si realizzano quando molti discutono. | 22 Dissipantur cogitationes ubi non est consilium ; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur. |
23 E' una gioia per l'uomo una risposta della sua bocca; una parola a suo tempo com'è deliziosa! | 23 Lætatur homo in sententia oris sui, et sermo opportunus est optimus. |
24 C'è un sentiero di vita, in alto, per il saggio, perché si allontani dagli inferi in basso. | 24 Semita vitæ super eruditum, ut declinet de inferno novissimo. |
25 Il Signore abbatte la casa dei superbi, consolida invece il confine della vedova. | 25 Domum superborum demolietur Dominus, et firmos faciet terminos viduæ. |
26 Il Signore detesta i disegni malvagi, invece sono pure le parole benevole. | 26 Abominatio Domini cogitationes malæ, et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo. |
27 Sconvolge la sua casa chi ammassa rapine, chi disprezza i regali avrà la vita. | 27 Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam ; qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata : per timorem autem Domini declinat omnis a malo. |
28 Il cuore del giusto riflette alle sue risposte, la bocca degli empi vomita malvagità. | 28 Mens justi meditatur obedientiam ; os impiorum redundat malis. |
29 Il Signore sta lontano dagli empi, ascolta invece la preghiera dei giusti. | 29 Longe est Dominus ab impiis, et orationes justorum exaudiet. |
30 Uno sguardo lucente dà gioia al cuore, una buona notizia ingrassa le ossa. | 30 Lux oculorum lætificat animam ; fama bona impinguat ossa. |
31 L'orecchio che ascolta l'ammonizione di vita avrà dimora in mezzo ai sapienti. | 31 Auris quæ audit increpationes vitæ in medio sapientium commorabitur. |
32 Chi rigetta la correzione disprezza se stesso, ma chi ascolta il rimprovero acquista senno. | 32 Qui abjicit disciplinam despicit animam suam ; qui autem acquiescit increpationibus possessor est cordis. |
33 Il timore del Signore è saggia disciplina e prima della gloria c'è l'umiltà. | 33 Timor Domini disciplina sapientiæ, et gloriam præcedit humilitas. |