Salmi 144

LA SACRA BIBBIA	LXX
1 Di Davide. Benedetto il Signore, mia roccia, che addestra le mie mani alla guerra, le mie dita alla battaglia!	1 αινεσις τω δαυιδ υψωσω σε ο θεος μου ο βασιλευς μου και ευλογησω το ονομα σου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος
2 Mia grazia e mia fortezza, mia roccia e mio scampo, mio scudo, sotto il quale mi rifugio, colui che soggioga a me i popoli.	2 καθ' εκαστην ημεραν ευλογησω σε και αινεσω το ονομα σου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος
3 Signore, che cos'è l'uomo che tu te ne curi, un figlio d'uomo, che tu te ne dia pensiero?	3 μεγας κυριος και αινετος σφοδρα και της μεγαλωσυνης αυτου ουκ εστιν περας
4 L'uomo è simile a un soffio, i suoi giorni, come ombra che svanisce.	4 γενεα και γενεα επαινεσει τα εργα σου και την δυναμιν σου απαγγελουσιν
5 Signore, piega i tuoi cieli e scendi, tocca i monti ed essi emetteranno fumo.	5 την μεγαλοπρεπειαν της δοξης της αγιωσυνης σου λαλησουσιν και τα θαυμασια σου διηγησονται
6 Manda fulmini e li disperderai, invia le tue saette e li sconvolgerai.	6 και την δυναμιν των φοβερων σου ερουσιν και την μεγαλωσυνην σου διηγησονται
7 Stendi le mani dall'alto: scampami e salvami dalle acque profonde, dal potere di gente straniera,	7 μνημην του πληθους της χρηστοτητος σου εξερευξονται και τη δικαιοσυνη σου αγαλλιασονται
8 la cui bocca parla con menzogna, la cui destra è piena di falsità.	8 οικτιρμων και ελεημων ο κυριος μακροθυμος και πολυελεος
9 O Dio, ti canterò un canto nuovo, con l'arpa a dieci corde a te inneggerò,	9 χρηστος κυριος τοις συμπασιν και οι οικτιρμοι αυτου επι παντα τα εργα αυτου
10 a te che desti vittorie ai re, che scampasti Davide tuo servo.	10 εξομολογησασθωσαν σοι κυριε παντα τα εργα σου και οι οσιοι σου ευλογησατωσαν σε
11 Scampami dalla spada funesta e liberami dal potere di gente straniera, la cui bocca parla con menzogna, la cui destra è piena di falsità.	11 δοξαν της βασιλειας σου ερουσιν και την δυναστειαν σου λαλησουσιν
12 I nostri figli siano come piante ben cresciute nella loro giovinezza; le nostre figlie come le colonne angolari ben scolpite per la costruzione d'un palazzo.	12 του γνωρισαι τοις υιοις των ανθρωπων την δυναστειαν σου και την δοξαν της μεγαλοπρεπειας της βασιλειας σου
13 Siano pieni i nostri granai, ricolmi di ogni genere di viveri; si riproducano i nostri greggi a migliaia, a miriadi nelle nostre campagne.	13 η βασιλεια σου βασιλεια παντων των αιωνων και η δεσποτεια σου εν παση γενεα και γενεα [13α] πιστος κυριος εν τοις λογοις αυτου και οσιος εν πασι τοις εργοις αυτου
14 Siano carichi i nostri buoi; nessuna breccia, nessuna incursione, non un gemito vi sia nelle nostre piazze.	14 υποστηριζει κυριος παντας τους καταπιπτοντας και ανορθοι παντας τους κατερραγμενους
15 Beato il popolo che possiede queste cose: beato il popolo il cui Dio è il Signore!	15 οι οφθαλμοι παντων εις σε ελπιζουσιν και συ διδως την τροφην αυτων εν ευκαιρια
	16 ανοιγεις συ την χειρα σου και εμπιπλας παν ζωον ευδοκιας
	17 δικαιος κυριος εν πασαις ταις οδοις αυτου και οσιος εν πασιν τοις εργοις αυτου
	18 εγγυς κυριος πασιν τοις επικαλουμενοις αυτον πασι τοις επικαλουμενοις αυτον εν αληθεια
	19 θελημα των φοβουμενων αυτον ποιησει και της δεησεως αυτων επακουσεται και σωσει αυτους
	20 φυλασσει κυριος παντας τους αγαπωντας αυτον και παντας τους αμαρτωλους εξολεθρευσει
	21 αινεσιν κυριου λαλησει το στομα μου και ευλογειτω πασα σαρξ το ονομα το αγιον αυτου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος