A zsoltárok könyve 48
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Ter
Kiv
Lev
Szám
MTörv
Józs
Bír
Rút
1Sám
2Sám
1Kir
2Kir
1Krón
2Krón
Ezdr
Neh
Tób
Judit
Eszt
1Makk
2Makk
Jób
Zsolt
Péld
Préd
Én
Bölcs
Sir
Iz
Jer
Siralm
Bár
Ez
Dán
Óz
Jo
Ám
Abd
Jón
Mik
Náh
Hab
Szof
Agg
Zak
Mal
Mt
Mk
Lk
Jn
Csel
Róm
1Kor
2Kor
Gal
Ef
Fil
Kol
1Tessz
2Tessz
1Tim
2Tim
Tit
Filem
Zsid
Jak
1Pét
2Pét
1Ján
2Ján
3Ján
Júd
Jel
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
KÁLDI-NEOVULGÁTA | VULGATA |
---|---|
1 Ének. Kóré fiainak zsoltára. | 1 In finem, filiis Core. Psalmus. |
2 Nagy az Úr, minden dicséretre méltó Istenünk városában. | 2 Audite hæc, omnes gentes ; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem : |
3 Pompás magaslat az ő szent hegye, gyönyörűsége az egész földnek. Sion hegye messzi észak, a nagy király városa. | 3 quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper. |
4 Házaiban úgy ismerik Istent, mint menedéket. | 4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam. |
5 Mert íme, a föld királyai összegyűltek és egyesültek. | 5 Inclinabo in parabolam aurem meam ; aperiam in psalterio propositionem meam. |
6 De ahogy meglátták, ámulatba estek, Megrémültek, megremegtek; | 6 Cur timebo in die mala ? iniquitas calcanei mei circumdabit me. |
7 Rettegés fogta el őket ott, s a vajúdó asszonyéhoz hasonló gyötrelem. | 7 Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur. |
8 Hatalmas széllel összetörted a társisi hajókat. | 8 Frater non redimit, redimet homo : non dabit Deo placationem suam, |
9 Amint hallottuk, magunk is láttuk, hogy a seregek Urának városát, a mi Istenünknek városát örökre alapította Isten! | 9 et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum ; |
10 Megemlékezünk irgalmadról, ó Isten, templomod belsejében. | 10 et vivet adhuc in finem. |
11 Mint ahogy híred, ó Isten, dicséreted is betölti a föld határait; Jobbod igazsággal teljes. | 11 Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes : simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas, |
12 Örvendezik Sion hegye, s Júda leányai ujjongva örülnek ítéleteidnek, Uram. | 12 et sepulchra eorum domus illorum in æternum ; tabernacula eorum in progenie et progenie : vocaverunt nomina sua in terris suis. |
13 Járjátok körül Siont, nézzétek meg, számláljátok meg tornyait! | 13 Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis. |
14 Tekintsétek meg erődítéseit, járjátok be házait, hogy elmondhassátok a jövendő nemzedéknek! | 14 Hæc via illorum scandalum ipsis ; et postea in ore suo complacebunt. |
15 Valóban ő az Isten, a mi Istenünk örökké, mindörökkön örökké, ő vezet minket mindörökké! | 15 Sicut oves in inferno positi sunt : mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino ; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. |
16 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me. | |
17 Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus : | |
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus. | |
19 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ; confitebitur tibi cum benefeceris ei. | |
20 Introibit usque in progenies patrum suorum ; et usque in æternum non videbit lumen. | |
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis. |