Proverbi 16

DIODATI	GREEK BIBLE
1 Le disposizioni dell’animo son dell’uomo; Ma la risposta della lingua è dal Signore	1 Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας? παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης.
2 Tutte le vie dell’uomo gli paiono pure; Ma il Signore pesa gli spiriti	2 Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου? πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα.
3 Rimetti le tue opere nel Signore, E i tuoi pensieri saranno stabiliti	3 Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη.
4 Il Signore ha fatto ogni cosa per sè stesso; Eziandio l’empio per lo giorno del male	4 Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι' εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην.
5 Chiunque è altiero d’animo è abbominevole al Signore; D’ora in ora egli non resterà impunito	5 Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος? και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος.
6 L’iniquità sarà purgata con benignità, e con verità; E per lo timor del Signore l’uomo si ritrae dal male	6 Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια? και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου.
7 Quando il Signore gradisce le vie dell’uomo, Pacifica con lui eziandio i suoi nemici	7 Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ' αυτου.
8 Meglio vale poco con giustizia, Che grandi entrate senza dirittura	8 Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας.
9 Il cuor dell’uomo delibera della sua via; Ma il Signore dirizza i suoi passi	9 Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου? αλλ' ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου.
10 Indovinamento è nelle labbra del re; La sua bocca non falla nel giudicio	10 Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως? το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει.
11 La stadera, e le bilance giuste son del Signore; Tutti i pesi del sacchetto son sua opera	11 Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου? παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου.
12 Operare empiamente è abbominevole ai re; Perciocchè il trono sarà stabilito per giustizia	12 Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν? διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης.
13 Le labbra giuste son quelle che i re gradiscono; Ed essi amano chi parla dirittamente	13 Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα.
14 L’ira del re son messi di morte; Ma l’uomo savio la placherà.	14 Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου? αλλ' ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον.
15 Nella chiarezza della faccia del re vi è vita; E la sua benevolenza è come la nuvola della pioggia della stagione della ricolta	15 Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη? και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης.
16 Quant’è egli cosa migliore acquistar sapienza che oro! E quant’è egli cosa più eccellente acquistar prudenza che argento!	16 Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον
17 La strada degli uomini diritti è di stornarsi dal male; Chi osserva la sua via guarda l’anima sua	17 Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου? οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου.
18 La superbia viene davanti alla ruina, E l’alterezza dello spirito davanti alla caduta	18 Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως.
19 Meglio è essere umile di spirito co’ mansueti, Che spartir le spoglie con gli altieri	19 Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων.
20 Chi è intendente nella parola troverà bene; E beato chi si confida nel Signore	20 Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον? και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος.
21 Il savio di cuore sarà chiamato intendente; E la dolcezza delle labbra aggiugnerà dottrina	21 Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος? και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν.
22 Il senno è una fonte di vita in coloro che ne son dotati; Ma l’ammaestramento degli stolti è stoltizia	22 Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην? η δε παιδεια των αφρονων μωρια.
23 Il cuor dell’uomo savio rende avveduta la sua bocca, E aggiunge dottrina alle sue labbra	23 Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν.
24 I detti soavi sono un favo di miele, Dolcezza all’anima, e medicina alle ossa	24 Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι? γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα.
25 Vi è tal via che pare diritta all’uomo, Il fine della quale son le vie della morte	25 Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου.
26 L’anima di chi si affatica si affatica per lui stesso; Perciocchè la sua bocca lo preme	26 Ο εργαζομενος εργαζεται δι' εαυτον? διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον.
27 L’uomo scellerato apparecchia del male; E in su le sue labbra vi è come un fuoco ardente.	27 Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον? και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον.
28 L’uomo perverso commette contese; E chi va sparlando disunisce gli amici	28 Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας? και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους.
29 L’uomo violento seduce il suo compagno, E lo conduce per una via che non è buona.	29 Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην?
30 Chi chiude gli occhi macchinando perversità, Dimena le labbra quando ha compiuto il male	30 Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα? δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον.
31 La canutezza è una corona gloriosa; Ella si troverà nella via della giustizia	31 Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης.
32 Meglio vale chi è lento all’ira, che il forte; E meglio vale chi signoreggia il suo cruccio, che un prenditor di città	32 Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον? και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν.
33 La sorte è gittata nel grembo; Ma dal Signore procede tutto il giudicio di essa	33 Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην? ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου.