Livre des Psaumes 80

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Au maître de chant. Sur l’air “les lys du témoignage…”. Psaume d’Asaf.	1 εις το τελος υπερ των ληνων τω ασαφ ψαλμος
2 Prête l’oreille, berger d’Israël, des enfants de Joseph, le troupeau que tu guides. Toi qui sièges sur les Chérubins, resplendis	2 αγαλλιασθε τω θεω τω βοηθω ημων αλαλαξατε τω θεω ιακωβ
3 devant Éphraïm, Benjamin et Manassé! Réveille ta vaillance, viens et sauve-nous.	3 λαβετε ψαλμον και δοτε τυμπανον ψαλτηριον τερπνον μετα κιθαρας
4 Ô Dieu, reprends-nous en main, fais briller sur nous ta face, sauve-nous!	4 σαλπισατε εν νεομηνια σαλπιγγι εν ευσημω ημερα εορτης ημων
5 Jusques à quand, Seigneur des armées, vas-tu te raidir face aux prières de ton peuple?	5 οτι προσταγμα τω ισραηλ εστιν και κριμα τω θεω ιακωβ
6 Tu leur as fait manger le pain des larmes; leurs larmes, ils les ont bues jusqu’à plus soif.	6 μαρτυριον εν τω ιωσηφ εθετο αυτον εν τω εξελθειν αυτον εκ γης αιγυπτου γλωσσαν ην ουκ εγνω ηκουσεν
7 Nous sommes la proie que s’arrachent nos voisins, et nos ennemis se moquent de nous.	7 απεστησεν απο αρσεων τον νωτον αυτου αι χειρες αυτου εν τω κοφινω εδουλευσαν
8 Ô Dieu Sabaot, reprends-nous en main, fais briller sur nous ta face, sauve-nous!	8 εν θλιψει επεκαλεσω με και ερρυσαμην σε επηκουσα σου εν αποκρυφω καταιγιδος εδοκιμασα σε επι υδατος αντιλογιας διαψαλμα
9 Tu avais une vigne; dépiquée d’Égypte, tu avais, pour la planter, chassé des peuples.	9 ακουσον λαος μου και διαμαρτυρομαι σοι ισραηλ εαν ακουσης μου
10 Tu avais défriché pour qu’elle prenne racine, elle occupait tout le pays.	10 ουκ εσται εν σοι θεος προσφατος ουδε προσκυνησεις θεω αλλοτριω
11 Son ombre couvrait les collines, ses pousses couraient sur les grands cèdres.	11 εγω γαρ ειμι κυριος ο θεος σου ο αναγαγων σε εκ γης αιγυπτου πλατυνον το στομα σου και πληρωσω αυτο
12 Elle étendait ses branches jusqu’à la mer et ses rejetons s’allongeaient jusqu’au fleuve.	12 και ουκ ηκουσεν ο λαος μου της φωνης μου και ισραηλ ου προσεσχεν μοι
13 Pourquoi lui as-tu défait sa clôture? Celui qui passe sur la route, maintenant y entre,	13 και εξαπεστειλα αυτους κατα τα επιτηδευματα των καρδιων αυτων πορευσονται εν τοις επιτηδευμασιν αυτων
14 les sangliers la ravagent, les bêtes en liberté la broutent.	14 ει ο λαος μου ηκουσεν μου ισραηλ ταις οδοις μου ει επορευθη
15 Ô Dieu Sabaot, il est temps que tu reviennes; du haut des cieux regarde et vois: fais quelque chose pour ta vigne,	15 εν τω μηδενι αν τους εχθρους αυτων εταπεινωσα και επι τους θλιβοντας αυτους επεβαλον την χειρα μου
16 protège-la puisque tu l’as plantée.	16 οι εχθροι κυριου εψευσαντο αυτω και εσται ο καιρος αυτων εις τον αιωνα
17 Ceux qui l’ont mise au feu, comme une ordure, d’un mot, d’un regard tu les feras périr.	17 και εψωμισεν αυτους εκ στεατος πυρου και εκ πετρας μελι εχορτασεν αυτους
18 Couvre de ta main l’homme qui fait tes œuvres, ce fils d’homme que tu as confirmé.
19 Nous ne t’échapperons plus, tu nous feras vivre et nous invoquerons ton nom.
20 Seigneur, Dieu Sabaot, reprends-nous en main, fais briller sur nous ta face, sauve-nous!