Secondo libro delle Cronache 36

BIBBIA CEI 1974	LXX
1 Il popolo del paese prese Ioacaz figlio di Giosia e lo proclamò re, al posto del padre, in Gerusalemme.	1 και ελαβεν ο λαος της γης τον ιωαχαζ υιον ιωσιου και εχρισαν αυτον και κατεστησαν αυτον εις βασιλεα αντι του πατρος αυτου εν ιερουσαλημ
2 Quando Ioacaz divenne re, aveva ventitré anni; regnò tre mesi in Gerusalemme.	2 υιος εικοσι και τριων ετων ιωαχαζ εν τω βασιλευειν αυτον και τριμηνον εβασιλευσεν εν ιερουσαλημ [2α] και ονομα της μητρος αυτου αμιταλ θυγατηρ ιερεμιου εκ λοβενα [2β] και εποιησεν το πονηρον ενωπιον κυριου κατα παντα α εποιησαν οι πατερες αυτου [2χ] και εδησεν αυτον φαραω νεχαω εν δεβλαθα εν γη εμαθ του μη βασιλευειν αυτον εν ιερουσαλημ
3 Lo spodestò in Gerusalemme il re d'Egitto, che impose al paese un'indennità di cento talenti d'argento e di un talento d'oro.	3 και μετηγαγεν αυτον ο βασιλευς εις αιγυπτον και επεβαλεν φορον επι την γην εκατον ταλαντα αργυριου και ταλαντον χρυσιου
4 Il re d'Egitto nominò re su Giuda e Gerusalemme il fratello Eliakìm, cambiandogli il nome in Ioiakìm. Quanto al fratello di Ioacaz, Necao lo prese e lo deportò in Egitto.	4 και κατεστησεν φαραω νεχαω τον ελιακιμ υιον ιωσιου βασιλεα ιουδα αντι ιωσιου του πατρος αυτου και μετεστρεψεν το ονομα αυτου ιωακιμ και τον ιωαχαζ αδελφον αυτου ελαβεν φαραω νεχαω και εισηγαγεν αυτον εις αιγυπτον και απεθανεν εκει [4α] και το αργυριον και το χρυσιον εδωκαν τω φαραω τοτε ηρξατο η γη φορολογεισθαι του δουναι το αργυριον επι στομα φαραω και εκαστος κατα δυναμιν απητει το αργυριον και το χρυσιον παρα του λαου της γης δουναι τω φαραω νεχαω
5 Quando Ioiakìm divenne re, aveva venticinque anni; regnò undici anni in Gerusalemme. Egli fece ciò che è male agli occhi del Signore suo Dio.	5 ων εικοσι και πεντε ετων ιωακιμ εν τω βασιλευειν αυτον και ενδεκα ετη εβασιλευσεν εν ιερουσαλημ και ονομα της μητρος αυτου ζεχωρα θυγατηρ νηριου εκ ραμα και εποιησεν το πονηρον εναντιον κυριου κατα παντα οσα εποιησαν οι πατερες αυτου [5α] εν ταις ημεραις αυτου ηλθεν ναβουχοδονοσορ βασιλευς βαβυλωνος εις την γην και ην αυτω δουλευων τρια ετη και απεστη απ' αυτου [5β] και απεστειλεν κυριος επ' αυτους τους χαλδαιους και ληστηρια συρων και ληστηρια μωαβιτων και υιων αμμων και της σαμαρειας και απεστησαν μετα τον λογον τουτον κατα τον λογον κυριου εν χειρι των παιδων αυτου των προφητων [5χ] πλην θυμος κυριου ην επι ιουδαν του αποστησαι αυτον απο προσωπου αυτου δια τας αμαρτιας μανασση εν πασιν οις εποιησεν [5δ] και εν αιματι αθωω ω εξεχεεν ιωακιμ και επλησεν την ιερουσαλημ αιματος αθωου και ουκ ηθελησεν κυριος εξολεθρευσαι αυτους
6 Contro di lui marciò Nabucodònosor re di Babilonia, che lo legò con catene di bronzo per deportarlo in Babilonia.	6 και ανεβη επ' αυτον ναβουχοδονοσορ βασιλευς βαβυλωνος και εδησεν αυτον εν χαλκαις πεδαις και απηγαγεν αυτον εις βαβυλωνα
7 Nabucodònosor portò in Babilonia parte degli oggetti del tempio, che depose in Babilonia nella sua reggia.	7 και μερος των σκευων οικου κυριου απηνεγκεν εις βαβυλωνα και εθηκεν αυτα εν τω ναω αυτου εν βαβυλωνι
8 Le altre gesta di Ioiakìm, gli abomini da lui commessi e le colpe che risultarono sul suo conto, ecco sono descritti nel libro dei re di Israele e di Giuda. Al suo posto divenne re suo figlio Ioiachìn.	8 και τα λοιπα των λογων ιωακιμ και παντα α εποιησεν ουκ ιδου ταυτα γεγραμμενα επι βιβλιω λογων των ημερων τοις βασιλευσιν ιουδα και εκοιμηθη ιωακιμ μετα των πατερων αυτου και εταφη εν γανοζα μετα των πατερων αυτου και εβασιλευσεν ιεχονιας υιος αυτου αντ' αυτου
9 Quando Ioiachìn divenne re, aveva diciotto anni; regnò tre mesi e dieci giorni in Gerusalemme. Egli fece ciò che è male agli occhi del Signore.	9 υιος οκτωκαιδεκα ετων ιεχονιας εν τω βασιλευειν αυτον και τριμηνον και δεκα ημερας εβασιλευσεν εν ιερουσαλημ και εποιησεν το πονηρον ενωπιον κυριου
10 All'inizio del nuovo anno il re Nabucodònosor mandò a imprigionarlo per deportarlo in Babilonia con gli oggetti più preziosi del tempio. Egli nominò re su Giuda e Gerusalemme il fratello di suo padre Sedecìa.	10 και επιστρεφοντος του ενιαυτου απεστειλεν ο βασιλευς ναβουχοδονοσορ και εισηνεγκεν αυτον εις βαβυλωνα μετα των σκευων των επιθυμητων οικου κυριου και εβασιλευσεν σεδεκιαν αδελφον του πατρος αυτου επι ιουδαν και ιερουσαλημ
11 Quando Sedecìa divenne re, aveva ventun anni; regnò undici anni in Gerusalemme.	11 ετων εικοσι ενος σεδεκιας εν τω βασιλευειν αυτον και ενδεκα ετη εβασιλευσεν εν ιερουσαλημ
12 Egli fece ciò che è male agli occhi del Signore suo Dio. Non si umiliò davanti al profeta Geremia che gli parlava a nome del Signore.	12 και εποιησεν το πονηρον ενωπιον κυριου θεου αυτου ουκ ενετραπη απο προσωπου ιερεμιου του προφητου και εκ στοματος κυριου
13 Si ribellò anche al re Nabucodònosor, che gli aveva fatto giurare fedeltà in nome di Dio. Egli si ostinò e decise fermamente in cuor suo di non far ritorno al Signore Dio di Israele.	13 εν τω τα προς τον βασιλεα ναβουχοδονοσορ αθετησαι α ωρκισεν αυτον κατα του θεου και εσκληρυνεν τον τραχηλον αυτου και την καρδιαν αυτου κατισχυσεν του μη επιστρεψαι προς κυριον θεον ισραηλ
14 Anche tutti i capi di Giuda, i sacerdoti e il popolo moltiplicarono le loro infedeltà, imitando in tutto gli abomini degli altri popoli, e contaminarono il tempio, che il Signore si era consacrato in Gerusalemme.	14 και παντες οι ενδοξοι ιουδα και οι ιερεις και ο λαος της γης επληθυναν του αθετησαι αθετηματα βδελυγματων εθνων και εμιαναν τον οικον κυριου τον εν ιερουσαλημ
15 Il Signore Dio dei loro padri mandò premurosamente e incessantemente i suoi messaggeri ad ammonirli, perché amava il suo popolo e la sua dimora.	15 και εξαπεστειλεν κυριος ο θεος των πατερων αυτων εν χειρι προφητων ορθριζων και αποστελλων τους αγγελους αυτου οτι ην φειδομενος του λαου αυτου και του αγιασματος αυτου
16 Ma essi si beffarono dei messaggeri di Dio, disprezzarono le sue parole e schernirono i suoi profeti al punto che l'ira del Signore contro il suo popolo raggiunse il culmine, senza più rimedio.	16 και ησαν μυκτηριζοντες τους αγγελους αυτου και εξουδενουντες τους λογους αυτου και εμπαιζοντες εν τοις προφηταις αυτου εως ανεβη ο θυμος κυριου εν τω λαω αυτου εως ουκ ην ιαμα
17 Allora il Signore fece marciare contro di loro il re dei Caldei, che uccise di spada i loro uomini migliori nel santuario, senza pietà per i giovani, per le fanciulle, per gli anziani e per le persone canute. Il Signore mise tutti nelle sue mani.	17 και ηγαγεν επ' αυτους βασιλεα χαλδαιων και απεκτεινεν τους νεανισκους αυτων εν ρομφαια εν οικω αγιασματος αυτου και ουκ εφεισατο του σεδεκιου και τας παρθενους αυτων ουκ ηλεησαν και τους πρεσβυτερους αυτων απηγαγον τα παντα παρεδωκεν εν χερσιν αυτων
18 Quegli portò in Babilonia tutti gli oggetti del tempio, grandi e piccoli, i tesori del tempio e i tesori del re e dei suoi ufficiali.	18 και παντα τα σκευη οικου θεου τα μεγαλα και τα μικρα και τους θησαυρους και παντας τους θησαυρους βασιλεως και μεγιστανων παντα εισηνεγκεν εις βαβυλωνα
19 Quindi incendiarono il tempio, demolirono le mura di Gerusalemme e diedero alle fiamme tutti i suoi palazzi e distrussero tutte le sue case più eleganti.	19 και ενεπρησεν τον οικον κυριου και κατεσκαψεν το τειχος ιερουσαλημ και τας βαρεις αυτης ενεπρησεν εν πυρι και παν σκευος ωραιον εις αφανισμον
20 Il re deportò in Babilonia gli scampati alla spada, che divennero schiavi suoi e dei suoi figli fino all'avvento del regno persiano,	20 και απωκισεν τους καταλοιπους εις βαβυλωνα και ησαν αυτω και τοις υιοις αυτου εις δουλους εως βασιλειας μηδων
21 attuandosi così la parola del Signore, predetta per bocca di Geremia: "Finché il paese non abbia scontato i suoi sabati, esso riposerà per tutto il tempo nella desolazione fino al compiersi di settanta anni".	21 του πληρωθηναι λογον κυριου δια στοματος ιερεμιου εως του προσδεξασθαι την γην τα σαββατα αυτης σαββατισαι πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης εσαββατισεν εις συμπληρωσιν ετων εβδομηκοντα
22 Nell'anno primo di Ciro, re di Persia, a compimento della parola del Signore predetta per bocca di Geremia, il Signore suscitò lo spirito di Ciro re di Persia, che fece proclamare per tutto il regno, a voce e per iscritto:	22 ετους πρωτου κυρου βασιλεως περσων μετα το πληρωθηναι ρημα κυριου δια στοματος ιερεμιου εξηγειρεν κυριος το πνευμα κυρου βασιλεως περσων και παρηγγειλεν κηρυξαι εν παση τη βασιλεια αυτου εν γραπτω λεγων
23 "Dice Ciro re di Persia: Il Signore, Dio dei cieli, mi ha consegnato tutti i regni della terra. Egli mi ha comandato di costruirgli un tempio in Gerusalemme, che è in Giuda. Chiunque di voi appartiene al suo popolo, il suo Dio sia con lui e parta!".	23 ταδε λεγει κυρος βασιλευς περσων πασας τας βασιλειας της γης εδωκεν μοι κυριος ο θεος του ουρανου και αυτος ενετειλατο μοι οικοδομησαι αυτω οικον εν ιερουσαλημ εν τη ιουδαια τις εξ υμων εκ παντος του λαου αυτου εσται ο θεος αυτου μετ' αυτου και αναβητω .