ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 15

LXX	VULGATA
1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας	1 Responsio mollis frangit iram ; sermo durus suscitat furorem.
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα	2 Lingua sapientium ornat scientiam ; os fatuorum ebullit stultitiam.
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους	3 In omni loco, oculi Domini contemplantur bonos et malos.
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος	4 Lingua placabilis lignum vitæ ; quæ autem immoderata est conteret spiritum.
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος	5 Stultus irridet disciplinam patris sui ; qui autem custodit increpationes astutior fiet. In abundanti justitia virtus maxima est : cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται	6 Domus justi plurima fortitudo, et in fructibus impii conturbatio.
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις	7 Labia sapientium disseminabunt scientiam ; cor stultorum dissimile erit.
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω	8 Victimæ impiorum abominabiles Domino ; vota justorum placabilia.
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα	9 Abominatio est Domino via impii ; qui sequitur justitiam diligitur ab eo.
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως	10 Doctrina mala deserenti viam vitæ ; qui increpationes odit, morietur.
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων	11 Infernus et perditio coram Domino ; quanto magis corda filiorum hominum !
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει	12 Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur.
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει	13 Cor gaudens exhilarat faciem ; in mœrore animi dejicitur spiritus.
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα	14 Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia.
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος	15 Omnes dies pauperis, mali ; secura mens quasi juge convivium.
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας	16 Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας	17 Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio.
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον	18 Vir iracundus provocat rixas ; qui patiens est mitigat suscitatas.
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι	19 Iter pigrorum quasi sepes spinarum ; via justorum absque offendiculo.
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου	20 Filius sapiens lætificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται	21 Stultitia gaudium stulto, et vir prudens dirigit gressus suos.
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη	22 Dissipantur cogitationes ubi non est consilium ; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω	23 Lætatur homo in sententia oris sui, et sermo opportunus est optimus.
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη	24 Semita vitæ super eruditum, ut declinet de inferno novissimo.
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας	25 Domum superborum demolietur Dominus, et firmos faciet terminos viduæ.
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι	26 Abominatio Domini cogitationes malæ, et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου	27 Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam ; qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata : per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται	28 Mens justi meditatur obedientiam ; os impiorum redundat malis.
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου	29 Longe est Dominus ab impiis, et orationes justorum exaudiet.
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα	30 Lux oculorum lætificat animam ; fama bona impinguat ossa.
31 -	31 Auris quæ audit increpationes vitæ in medio sapientium commorabitur.
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου	32 Qui abjicit disciplinam despicit animam suam ; qui autem acquiescit increpationibus possessor est cordis.
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη	33 Timor Domini disciplina sapientiæ, et gloriam præcedit humilitas.