1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας | 1 A mild answer calms wrath, but a harsh word stirs up anger. |
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα | 2 The tongue of the wise pours out knowledge, but the mouth of fools spurts forth folly. |
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους | 3 The eyes of the LORD are in every place, keeping watch on the evil and the good. |
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος | 4 A soothing tongue is a tree of life, but a perverse one crushes the spirit. |
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος | 5 The fool spurns his father's admonition, but prudent is he who heeds reproof. |
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται | 6 In the house of the just there are ample resources, but the earnings of the wicked are in turmoil. |
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις | 7 The lips of the wise disseminate knowledge, but the heart of fools is perverted. |
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω | 8 The sacrifice of the wicked is an abomination to the LORD, but the prayer of the upright is his delight. |
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα | 9 The way of the wicked is an abomination to the LORD, but he loves the man who pursues virtue. |
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως | 10 Severe punishment is in store for the man who goes astray; he who hates reproof will die. |
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων | 11 The nether world and the abyss lie open before the LORD; how much more the hearts of men! |
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει | 12 The senseless man loves not to be reproved; to wise men he will not go. |
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει | 13 A glad heart lights up the face, but by mental anguish the spirit is broken. |
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα | 14 The mind of the intelligent man seeks knowledge, but the mouth of fools feeds on folly. |
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος | 15 Every day is miserable for the depressed, but a lighthearted man has a continual feast. |
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας | 16 Better a little with fear of the LORD than a great fortune with anxiety. |
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας | 17 Better a dish of herbs where love is than a fatted ox and hatred with it. |
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον | 18 An ill-tempered man stirs up strife, but a patient man allays discord. |
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι | 19 The way of the sluggard is hemmed in as with thorns, but the path of the diligent is a highway. |
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου | 20 A wise son makes his father glad, but a fool of a man despises his mother. |
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται | 21 Folly is joy to the senseless man, but the man of understanding goes the straight way. |
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη | 22 Plans fail when there is no counsel, but they succeed when counselors are many. |
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω | 23 There is joy for a man in his utterance; a word in season, how good it is! |
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη | 24 The path of life leads the prudent man upward, that he may avoid the nether world below. |
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας | 25 The LORD overturns the house of the proud, but he preserves intact the widow's landmark. |
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι | 26 The wicked man's schemes are an abomination to the LORD, but the pure speak what is pleasing to him. |
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου | 27 He who is greedy of gain brings ruin on his own house, but he who hates bribes will live. |
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται | 28 The just man weighs well his utterance, but the mouth of the wicked pours out evil. |
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου | 29 The LORD is far from the wicked, but the prayer of the just he hears. |
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα | 30 A cheerful glance brings joy to the heart; good news invigorates the bones. |
31 - | 31 He who listens to salutary reproof will abide among the wise. |
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου | 32 He who rejects admonition despises his own soul, but he who heeds reproof gains understanding. |
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη | 33 The fear of the LORD is training for wisdom, and humility goes before honors. |