1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας | 1 Uma resposta branda aplaca o furor, uma palavra dura excita a cólera. |
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα | 2 A língua dos sábios ornamenta a ciência, a boca dos imbecis transborda loucura. |
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους | 3 Em todo o lugar estão os olhos do Senhor, observando os maus e os bons. |
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος | 4 A língua sã é uma árvore de vida; a língua perversa corta o coração. |
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος | 5 O néscio desdenha a instrução de seu pai, mas o que atende à repreensão torna-se sábio. |
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται | 6 Na casa do justo há riqueza abundante, mas perturbação nos frutos dos maus. |
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις | 7 Os lábios do sábio destilam saber, e não assim é o coração dos insensatos. |
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω | 8 Os sacrifícios dos pérfidos são abominação para o Senhor, a oração dos homens retos lhe é agradável. |
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα | 9 O Senhor abomina o caminho do mau, mas ama o que se prende à justiça. |
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως | 10 Severa é a correção para o que se afasta do caminho, e o que aborrece a repreensão perecerá. |
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων | 11 A habitação dos mortos e o abismo estão abertos diante do Senhor; quanto mais os corações dos filhos dos homens! |
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει | 12 O zombador não gosta de quem o repreende, nem vai em busca dos sábios. |
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει | 13 O coração contente alegra o semblante, o coração triste deprime o espírito. |
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα | 14 O coração do inteligente procura a ciência; a boca dos tolos sacia-se de loucuras. |
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος | 15 Para o aflito todos os dias são maus; para um coração contente, são um perpétuo festim. |
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας | 16 Vale mais o pouco com o temor do Senhor que um grande tesouro com a inquietação. |
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας | 17 Mais vale um prato de legume com amizade que um boi cevado com ódio. |
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον | 18 O homem iracundo excita questões, mas o paciente apazigua as disputas. |
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι | 19 O caminho do preguiçoso é como uma sebe de espinhos, o caminho dos corretos é sem tropeço. |
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου | 20 O filho sábio alegra seu pai; o insensato despreza sua mãe. |
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται | 21 A loucura diverte o insensato, mas o homem inteligente segue o caminho reto. |
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη | 22 Os projetos malogram por falta de deliberação; conseguem bom êxito com muitos conselheiros. |
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω | 23 Saber dar uma resposta é fonte de alegria; como é agradável uma palavra oportuna! |
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη | 24 O sábio escala o caminho da vida, para evitar a descida à morada dos mortos. |
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας | 25 O Senhor destrói a casa dos soberbos, mas firma os limites da viúva. |
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι | 26 Os projetos dos pérfidos são abomináveis ao Senhor, mas as palavras benevolentes são puras. |
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου | 27 O homem cobiçoso perturba a sua casa, aquele que odeia os subornos viverá. |
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται | 28 O coração do justo estuda a sua resposta; a boca dos maus, porém, vomita o mal. |
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου | 29 O Senhor está longe dos maus, mas atende à oração dos justos. |
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα | 30 O brilho dos olhos alegra o coração; uma boa notícia fortifica os ossos. |
31 - | 31 Quem der atenção às repreensões salutares habitará entre os sábios. |
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου | 32 O que rejeita a correção faz pouco caso de sua vida; quem ouve a repreensão adquire sabedoria. |
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη | 33 O temor do Senhor é uma escola de sabedoria. A humildade precede a glória. |