ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 15
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας | 1 Una risposta gentile calma la collera, una parola pungente eccita l'ira. |
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα | 2 La lingua dei saggi fa gustare la scienza, la bocca degli stolti esprime sciocchezze. |
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους | 3 In ogni luogo sono gli occhi del Signore, scrutano i malvagi e i buoni. |
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος | 4 Una lingua dolce è un albero di vita, quella malevola è una ferita al cuore. |
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος | 5 Lo stolto disprezza la correzione paterna; chi tiene conto dell'ammonizione diventa prudente. |
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται | 6 Nella casa del giusto c'è abbondanza di beni, sulla rendita dell'empio incombe il dissesto. |
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις | 7 Le labbra dei saggi diffondono la scienza, non così il cuore degli stolti. |
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω | 8 Il sacrificio degli empi è in abominio al Signore, la supplica degli uomini retti gli è gradita. |
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα | 9 La condotta perversa è in abominio al Signore; egli ama chi pratica la giustizia. |
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως | 10 Punizione severa per chi abbandona il retto sentiero, chi odia la correzione morirà. |
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων | 11 Gl'inferi e l'abisso sono davanti al Signore, tanto più i cuori dei figli dell'uomo. |
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει | 12 Lo spavaldo non vuol essere corretto, egli non si accompagna con i saggi. |
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει | 13 Un cuore lieto rende ilare il volto, ma, quando il cuore è triste, lo spirito è depresso. |
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα | 14 Una mente retta ricerca il sapere, la bocca degli stolti si pasce di stoltezza. |
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος | 15 Tutti i giorni son brutti per l'afflitto, per un cuore felice è sempre festa. |
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας | 16 Poco con il timore di Dio è meglio di un gran tesoro con l'inquietudine. |
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας | 17 Un piatto di verdura con l'amore è meglio di un bue grasso con l'odio. |
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον | 18 L'uomo collerico suscita litigi, il lento all'ira seda le contese. |
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι | 19 La via del pigro è come una siepe di spine, la strada degli uomini retti è una strada appianata. |
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου | 20 Il figlio saggio allieta il padre, l'uomo stolto disprezza la madre. |
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται | 21 La stoltezza è una gioia per chi è privo di senno; l'uomo prudente cammina diritto. |
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη | 22 Falliscono le decisioni prese senza consultazione, riescono quelle prese da molti consiglieri. |
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω | 23 È una gioia per l'uomo saper dare una risposta; quanto è gradita una parola detta a suo tempo! |
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη | 24 Per l'uomo assennato la strada della vita è verso l'alto, per salvarlo dagli inferni che sono in basso. |
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας | 25 Il Signore abbatte la casa dei superbi e rende saldi i confini della vedova. |
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι | 26 Sono in abominio al Signore i pensieri malvagi, ma gli sono gradite le parole benevole. |
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου | 27 Sconvolge la sua casa chi è avido di guadagni disonesti; ma chi detesta i regali vivrà. |
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται | 28 La mente del giusto medita prima di rispondere, la bocca degli empi esprime malvagità. |
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου | 29 Il Signore è lontano dagli empi, ma egli ascolta la preghiera dei giusti. |
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα | 30 Uno sguardo luminoso allieta il cuore; una notizia lieta rianima le ossa. |
31 - | 31 L'orecchio che ascolta un rimprovero salutare avrà la dimora in mezzo ai saggi. |
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου | 32 Chi rifiuta la correzione disprezza se stesso, chi ascolta il rimprovero acquista senno. |
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη | 33 Il timore di Dio è una scuola di sapienza, prima della gloria c'è l'umiltà. |