ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 15

LXX	NOVA VULGATA
1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας	1 Responsio mollis frangit iram, sermo durus suscitat furorem.
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα	2 Lingua sapientium stillat scientiam, os fatuorum ebullit stultitiam.
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους	3 In omni loco oculi Domini contemplantur malos et bonos.
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος	4 Lingua placabilis lignum vitae, sed obliquitas in ea conteret spiritum.
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος	5 Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes, astutior fiet.
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται	6 In domo iusti divitiae plurimae, et in fructibus impii conturbatio.
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις	7 Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum non rectum erit.
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω	8 Victimae impiorum abominabiles Domino; vota iustorum grata sunt ei.
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα	9 Abominatio est Domino via impii; qui sequitur iustitiam, diligetur.
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως	10 Admonitio mala deserenti viam; qui increpationes odit, morietur.
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων	11 Infernus et Perditio coram Domino, quanto magis corda filiorum hominum!
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει	12 Non amat derisor eum, qui se corripit, nec ad sapientes graditur.
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει	13 Cor gaudens exhilarat faciem, in maerore animi deicitur spiritus.
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα	14 Cor sapientis quaerit doctrinam, et os stultorum pascitur stultitia.
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος	15 Omnes dies pauperis mali; hilaris autem corde quasi iuge convivium.
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας	16 Melius est parum cum timore Domini quam thesauri magni cum sollicitudine.
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας	17 Melius est demensum holerum cum caritate quam vitulus saginatus cum odio.
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον	18 Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est, mitigat lites.
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι	19 Iter pigrorum quasi saepes spinarum, via sollertium complanata.
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου	20 Filius sapiens laetificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται	21 Stultitia gaudium sensu carenti; et vir prudens dirigit gressus suos.
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη	22 Dissipantur cogitationes, ubi non est consilium; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω	23 Laetatur homo in responsione oris sui, et sermo opportunus est optimus.
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη	24 Semita vitae sursum est viro erudito, ut declinet de inferno deorsum.
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας	25 Domum superborum demolietur Dominus et firmos faciet terminos viduae.
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι	26 Abominatio Domini cogitationes malae, et purus sermo pulcherrimus.
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου	27 Conturbat domum suam, qui sectatur avaritiam; qui autem odit munera, vivet.
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται	28 Mens iusti meditatur, ut respondeat; os impiorum redundat malis.
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου	29 Longe est Dominus ab impiis et orationes iustorum exaudiet.
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα	30 Lux oculorum laetificat animam, fama bona impinguat ossa.
31 -	31 Auris, quae audit increpationes vitae, in medio sapientium commorabitur.
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου	32 Qui abicit disciplinam, despicit animam suam; qui autem acquiescit increpationibus, possessor est cordis.
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη	33 Timor Domini disciplina sapientiae, et gloriam praecedit humilitas.