ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 15

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας	1 Eine sanfte Antwort dämpft die Erregung, eine kränkende Rede reizt zum Zorn.
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα	2 Die Zunge der Weisen verkündet Erkenntnis, der Mund der Narren sprudelt Torheit hervor.
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους	3 An jedem Ort sind die Augen des Herrn, sie wachen über Gute und Böse.
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος	4 Eine sanfte Zunge ist ein Lebensbaum, eine falsche Zunge bricht das Herz.
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος	5 Der Tor verschmäht die Zucht seines Vaters, wer auf Zurechtweisung achtet, ist klug.
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται	6 Im Haus des Gerechten gibt es reichen Vorrat, was der Frevler erwirbt, wird zerschlagen.
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις	7 Die Lippen der Weisen streuen Erkenntnis aus, das Herz der Toren ist verkehrt.
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω	8 Das Opfer der Frevler ist dem Herrn ein Gräuel, am Gebet der Rechtschaffenen aber hat er Gefallen.
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα	9 Ein Gräuel ist dem Herrn der Weg des Frevlers, wer aber der Gerechtigkeit nachjagt, den liebt er.
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως	10 Schlimme Strafe trifft den, der den rechten Pfad verlässt, wer Zurechtweisung hasst, muss sterben.
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων	11 Totenreich und Unterwelt liegen offen vor dem Herrn, wie viel mehr die Herzen der Menschen.
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει	12 Ein Zuchtloser liebt es nicht, dass man ihn rügt, zu weisen Menschen begibt er sich nicht.
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει	13 Ein fröhliches Herz macht das Gesicht heiter, Kummer im Herzen bedrückt das Gemüt.
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα	14 Das Herz des Verständigen sucht Erkenntnis, der Mund der Toren ergeht sich in Torheit.
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος	15 Der Bedrückte hat lauter böse Tage, der Frohgemute hat ständig Feiertag.
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας	16 Besser wenig in Gottesfurcht als reiche Schätze und keine Ruhe.
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας	17 Besser ein Gericht Gemüse, wo Liebe herrscht, als ein gemästeter Ochse und Hass dabei.
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον	18 Ein hitziger Mensch erregt Zank, ein langmütiger besänftigt den Streit.
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι	19 Der Weg des Faulen ist wie ein Dornengestrüpp, der Pfad der Redlichen aber ist gebahnt.
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου	20 Ein kluger Sohn macht dem Vater Freude, nur ein törichter Mensch verachtet seine Mutter.
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται	21 Torheit macht dem Unverständigen Freude, der einsichtige Mann geht den geraden Weg.
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη	22 Wo es an Beratung fehlt, da scheitern die Pläne, wo viele Ratgeber sind, gibt es Erfolg.
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω	23 Jeden freut es, wenn er (kluge) Antwort geben kann, und wie gut ist doch ein Wort zur rechten Zeit.
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη	24 Einen Lebenspfad zur Höhe gibt es für den Klugen, damit er der Totenwelt drunten entgeht.
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας	25 Das Haus der Stolzen reißt der Herr nieder, den Grenzstein der Witwe aber macht er fest.
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι	26 Die Pläne des Bösen sind dem Herrn ein Gräuel, aber freundliche Reden gefallen ihm.
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου	27 Wer sich durch Raub bereichert, zerstört sein Haus, wer Bestechung von sich weist, wird lange leben.
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται	28 Der Gerechte überlegt sich im Herzen jede Antwort, aber der Mund der Frevler sprudelt Schlechtes hervor.
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου	29 Fern ist der Herr den Frevlern, doch das Gebet der Gerechten hört er.
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα	30 Strahlende Augen erfreuen das Herz, frohe Kunde labt den Leib.
31 -	31 Ein Ohr, das auf heilsame Mahnungen hört, hält sich unter den Weisen auf.
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου	32 Wer Zucht abweist, verachtet sich selbst; wer aber auf Mahnungen hört, erwirbt Verstand.
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη	33 Gottesfurcht erzieht zur Weisheit und Demut geht der Ehre voran.