Livre des Proverbes 19

JERUSALEM	LXX
1 Mieux vaut le pauvre qui se conduit honnêtement que l'homme aux lèvres tortueuses et qui n'estqu'un sot.	1 -
2 Où manque le savoir, le zèle n'est pas bon, qui presse le pas se fourvoie.	2 -
3 La folie de l'homme pervertit sa conduite et c'est contre Yahvé que son coeur s'emporte.	3 αφροσυνη ανδρος λυμαινεται τας οδους αυτου τον δε θεον αιτιαται τη καρδια αυτου
4 La richesse multiplie les amis, mais de son ami le pauvre est privé.	4 πλουτος προστιθησιν φιλους πολλους ο δε πτωχος και απο του υπαρχοντος φιλου λειπεται
5 Le faux témoin ne restera pas impuni, qui profère des mensonges n'échappera point.	5 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ο δε εγκαλων αδικως ου διαφευξεται
6 Beaucoup flattent en face l'homme généreux, tout le monde est ami de celui qui donne.	6 πολλοι θεραπευουσιν προσωπα βασιλεων πας δε ο κακος γινεται ονειδος ανδρι
7 Tous les frères du pauvre le haïssent, à plus forte raison, ses amis s'éloignent-ils de lui. Il se meten quête de paroles, mais point!	7 πας ος αδελφον πτωχον μισει και φιλιας μακραν εσται εννοια αγαθη τοις ειδοσιν αυτην εγγιει ανηρ δε φρονιμος ευρησει αυτην ο πολλα κακοποιων τελεσιουργει κακιαν ος δε ερεθιζει λογους ου σωθησεται
8 Qui acquiert du sens se chérit lui-même, qui garde l'intelligence trouve le bonheur.	8 ο κτωμενος φρονησιν αγαπα εαυτον ος δε φυλασσει φρονησιν ευρησει αγαθα
9 Le faux témoin ne restera pas impuni, qui profère des mensonges périra.	9 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ος δ' αν εκκαυση κακιαν απολειται υπ' αυτης
10 Il ne sied pas au sot de vivre dans le luxe, moins encore à l'esclave de dominer les princes.	10 ου συμφερει αφρονι τρυφη και εαν οικετης αρξηται μεθ' υβρεως δυναστευειν
11 Le bon sens rend l'homme lent à la colère, sa fierté, c'est de passer sur une offense.	11 ελεημων ανηρ μακροθυμει το δε καυχημα αυτου επερχεται παρανομοις
12 Comme le rugissement du lion, la fureur du roi, mais comme la rosée sur l'herbe, sa faveur.	12 βασιλεως απειλη ομοια βρυγμω λεοντος ωσπερ δε δροσος επι χορτω ουτως το ιλαρον αυτου
13 C'est une calamité pour son père qu'un fils insensé, une gargouille qui ne cesse de couler queles querelles d'une femme.	13 αισχυνη πατρι υιος αφρων και ουχ αγναι ευχαι απο μισθωματος εταιρας
14 Une maison et du bien sont l'héritage paternel, mais c'est Yahvé qui donne une femme de sens.	14 οικον και υπαρξιν μεριζουσιν πατερες παισιν παρα δε θεου αρμοζεται γυνη ανδρι
15 La paresse fait choir dans la torpeur, l'âme nonchalante aura faim.	15 δειλια κατεχει ανδρογυναιον ψυχη δε αεργου πεινασει
16 A garder le commandement on se garde soi-même, mais qui méprise ses voies mourra.	16 ος φυλασσει εντολην τηρει την εαυτου ψυχην ο δε καταφρονων των εαυτου οδων απολειται
17 Qui fait la charité au pauvre prête à Yahvé qui paiera le bienfait de retour.	17 δανιζει θεω ο ελεων πτωχον κατα δε το δομα αυτου ανταποδωσει αυτω
18 Tant qu'il y a de l'espoir, châtie ton fils, mais ne t'emporte pas jusqu'à le faire mourir.	18 παιδευε υιον σου ουτως γαρ εσται ευελπις εις δε υβριν μη επαιρου τη ψυχη σου
19 L'homme violent s'expose à l'amende; si tu l'épargnes, tu augmentes son mal.	19 κακοφρων ανηρ πολλα ζημιωθησεται εαν δε λοιμευηται και την ψυχην αυτου προσθησει
20 Entends le conseil, accepte la discipline, pour être sage à la fin.	20 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου ινα σοφος γενη επ' εσχατων σου
21 Nombreux sont les projets au coeur de l'homme, mais le dessein de Yahvé, lui, reste ferme.	21 πολλοι λογισμοι εν καρδια ανδρος η δε βουλη του κυριου εις τον αιωνα μενει
22 Ce qu'on souhaite, chez l'homme, c'est la miséricorde; on aime mieux un pauvre qu'un menteur.	22 καρπος ανδρι ελεημοσυνη κρεισσων δε πτωχος δικαιος η πλουσιος ψευστης
23 La crainte de Yahvé mène à la vie, on a vivre et couvert sans craindre le malheur.	23 φοβος κυριου εις ζωην ανδρι ο δε αφοβος αυλισθησεται εν τοποις ου ουκ επισκοπειται γνωσις
24 Le paresseux plonge la main dans le plat, mais ne peut même pas la ramener à sa bouche.	24 ο εγκρυπτων εις τον κολπον αυτου χειρας αδικως ουδε τω στοματι ου μη προσαγαγη αυτας
25 Frappe le railleur, et le niais deviendra avisé; reprends un homme intelligent, il comprendra lesavoir.	25 λοιμου μαστιγουμενου αφρων πανουργοτερος γινεται εαν δε ελεγχης ανδρα φρονιμον νοησει αισθησιν
26 Qui maltraite son père et chasse sa mère est un fils indigne et infâme.	26 ο ατιμαζων πατερα και απωθουμενος μητερα αυτου καταισχυνθησεται και επονειδιστος εσται
27 Cesse, mon fils, d'écouter l'instruction pour t'écarter des paroles de science!	27 υιος απολειπομενος φυλαξαι παιδειαν πατρος μελετησει ρησεις κακας
28 Un témoin indigne se moque du droit; la bouche des méchants avale l'iniquité.	28 ο εγγυωμενος παιδα αφρονα καθυβριζει δικαιωμα στομα δε ασεβων καταπιεται κρισεις
29 Les châtiments sont faits pour les railleurs, les coups pour l'échine des sots.	29 ετοιμαζονται ακολαστοις μαστιγες και τιμωριαι ωμοις αφρονων