Livre de Job 40

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Après cela, le Seigneur s’adressa à Job et lui demanda:	1 και απεκριθη κυριος ο θεος τω ιωβ και ειπεν
2 Alors, toi qui contestes le Puissant, vas-tu t’avouer vaincu? Toi qui critiques Dieu lui-même, as-tu quelque chose à répliquer?	2 μη κρισιν μετα ικανου εκκλινει ελεγχων θεον αποκριθησεται αυτην
3 Et Job répondit à Dieu:	3 υπολαβων δε ιωβ λεγει τω κυριω
4 J’ai parlé à la légère; que pourrais-je répondre? Je mets ma main sur la bouche et je me tais.	4 τι ετι εγω κρινομαι νουθετουμενος και ελεγχων κυριον ακουων τοιαυτα ουθεν ων εγω δε τινα αποκρισιν δω προς ταυτα χειρα θησω επι στοματι μου
5 J’ai déjà trop parlé, je ne recommencerai plus!	5 απαξ λελαληκα επι δε τω δευτερω ου προσθησω
6 Mais Dieu parla de nouveau, du cœur de la tempête, et il dit à Job:	6 ετι δε υπολαβων ο κυριος ειπεν τω ιωβ εκ του νεφους
7 Ceins tes reins comme un brave: je vais t’interroger et tu m’instruiras.	7 μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι
8 Vraiment? Tu veux t’opposer à mes décisions et me donner tort pour avoir raison?	8 μη αποποιου μου το κριμα οιει δε με αλλως σοι κεχρηματικεναι η ινα αναφανης δικαιος
9 Serais-tu, par hasard, aussi fort que Dieu? Ta voix peut-elle tonner comme la sienne?	9 η βραχιων σοι εστιν κατα του κυριου η φωνη κατ' αυτον βροντας
10 Alors, montre ta fierté et ton éclat! Orne-toi de gloire et d’honneur!	10 αναλαβε δη υψος και δυναμιν δοξαν δε και τιμην αμφιεσαι
11 Laisse libre cours à ta fureur et à ta colère! Rabaisse les orgueilleux d’un seul regard!	11 αποστειλον δε αγγελους οργη παν δε υβριστην ταπεινωσον
12 Jette les yeux sur les superbes et les méchants, pour les humilier et les écraser sur place!	12 υπερηφανον δε σβεσον σηψον δε ασεβεις παραχρημα
13 Fais-leur mordre la poussière, envoie-les au cachot d’où nul bruit ne remonte!	13 κρυψον δε εις γην εξω ομοθυμαδον τα δε προσωπα αυτων ατιμιας εμπλησον
14 Alors moi-même je ferai ton éloge, pour avoir triomphé par ta propre force.	14 ομολογησω αρα οτι δυναται η δεξια σου σωσαι
15 Moi qui t’ai fait, j’ai fait aussi la Bête; étrange: comme le bœuf elle est végétarienne!	15 αλλα δη ιδου θηρια παρα σοι χορτον ισα βουσιν εσθιει
16 Mais quelle force dans sa croupe, quelle puissance dans les muscles de son ventre!	16 ιδου δη ισχυς αυτου επ' οσφυι η δε δυναμις επ' ομφαλου γαστρος
17 Elle dresse sa queue comme un cèdre, les tendons de ses cuisses ressortent comme des câbles,	17 εστησεν ουραν ως κυπαρισσον τα δε νευρα αυτου συμπεπλεκται
18 ses os sont des tubes de bronze, ses côtes comme des barres de fer!	18 αι πλευραι αυτου πλευραι χαλκειαι η δε ραχις αυτου σιδηρος χυτος
19 C’était la première des œuvres de Dieu, il l’a fait souverain de ses compagnons;	19 τουτ' εστιν αρχη πλασματος κυριου πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων αυτου
20 des montagnes où s’ébattent les bêtes sauvages, ils lui apportent leur tribut.	20 επελθων δε επ' ορος ακροτομον εποιησεν χαρμονην τετραποσιν εν τω ταρταρω
21 Il s’est couché à l’ombre des lotus, il s’est caché dans le marais entre les joncs.	21 υπο παντοδαπα δενδρα κοιμαται παρα παπυρον και καλαμον και βουτομον
22 Les lotus le couvrent de leur ombre, les saules de la rive le protègent.	22 σκιαζονται δε εν αυτω δενδρα μεγαλα συν ραδαμνοις και κλωνες αγνου
23 Le fleuve peut déborder, il ne bronchera pas; il ne craint rien si l’eau lui monte jusqu’aux narines.	23 εαν γενηται πλημμυρα ου μη αισθηθη πεποιθεν οτι προσκρουσει ο ιορδανης εις το στομα αυτου
24 Viendra-t-on l’affronter pour le prendre, et lui passer dans le nez une corde?	24 εν τω οφθαλμω αυτου δεξεται αυτον ενσκολιευομενος τρησει ρινα
25 Où est ton hameçon pour pêcher le Léviathan et lui lier ensuite la gueule avec des cordes?	25 αξεις δε δρακοντα εν αγκιστρω περιθησεις δε φορβεαν περι ρινα αυτου
26 Vas-tu passer un jonc dans ses narines ou lui planter un croc dans les naseaux?	26 ει δησεις κρικον εν τω μυκτηρι αυτου ψελιω δε τρυπησεις το χειλος αυτου
27 Le vois-tu implorant ta pitié, cherchant ses mots,	27 λαλησει δε σοι δεησει ικετηρια μαλακως
28 te signant une capitulation, se faisant pour toujours ton serviteur?	28 θησεται δε διαθηκην μετα σου λημψη δε αυτον δουλον αιωνιον
29 Vas-tu t’en amuser comme d’un oiseau, ou regarder comment tes filles le tiennent en laisse?	29 παιξη δε εν αυτω ωσπερ ορνεω η δησεις αυτον ωσπερ στρουθιον παιδιω
30 Trouvera-t-on des compagnons pour en faire le commerce, et des marchands pour débiter sa viande?	30 ενσιτουνται δε εν αυτω εθνη μεριτευονται δε αυτον φοινικων γενη
31 Peux-tu lui trouer la peau avec tes flèches, ou lui percer la tête avec un harpon?	31 παν δε πλωτον συνελθον ου μη ενεγκωσιν βυρσαν μιαν ουρας αυτου και εν πλοιοις αλιεων κεφαλην αυτου
32 Pose la main sur lui: quel combat! tu t’en souviendras et ne recommenceras pas	32 επιθησεις δε αυτω χειρα μνησθεις πολεμον τον γινομενον εν σωματι αυτου και μηκετι γινεσθω