Salmi 139

DIODATI	GREEK BIBLE
1 Salmo di Davide dato al capo dei Musici. SIGNORE, tu mi hai investigato, e tu mi conosci.	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.
2 Tu vedi quando mi seggo, e quando mi alzo; Tu intendi da lungi il mio pensiero.	2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.
3 Tu aggiri i miei sentieri e il mio ricetto; E sei usato a tutte le mie vie.	3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.
4 Perciocchè non essendo ancora la parola sopra la mia lingua, Ecco, Signore, tu sai già il tutto.	4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.
5 Tu mi strigni dietro e davanti; E mi metti la mano addosso.	5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου.
6 La tua conoscenza è tanto maravigliosa che io non posso sottrarmene; E tanto eccelsa, che appo lei non posso nulla	6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.
7 Dove me ne andrò d’innanzi al tuo Spirito? E dove me ne fuggirò dal tuo cospetto?	7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;
8 Se io salgo in cielo, tu vi sei; E se mi metto a giacere ne’ luoghi bassi sotterra, eccoviti.	8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.
9 Se prendo le ale dell’alba, E vo a dimorar nell’estremità del mare;	9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,
10 Anche quivi mi condurrà la tua mano, E la tua destra mi prenderà.	10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.
11 E se dico: Certo, le tenebre mi appiatteranno, La notte sarà luce d’intorno a me.	11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε?
12 Le tenebre stesse non possono oscurarti nulla; Anzi la notte ti risplende come il giorno; E le tenebre e la luce ti son tutt’uno.	12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.
13 Conciossiachè tu possegga le mie reni; Tu mi hai composto nel seno di mia madre.	13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
14 Io ti celebrerò; perciocchè io sono stato maravigliosamente formato In maniere stupende; Le tue opere son maravigliose, E l’anima mia lo sa molto bene.	14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
15 La fabbrica delle mie ossa non ti fu celata, Quando io fui fatto in occulto, E lavorato nelle basse parti delle terra.	15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
16 I tuoi occhi videro la massa informe del mio corpo; E tutte queste cose erano scritte nel tuo libro, Nel tempo che si formavano, Quando niuna di esse era ancora	16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε?
17 Oh! quanto mi sono, o Dio, preziosi i tuoi pensamenti! Quanto son grandi le somme di essi!	17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.
18 Se io li voglio annoverare, sono in maggior numero che la rena; Quando io mi risveglio, io sono ancora teco.	18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.
19 Certo, o Dio, tu ucciderai l’empio; Perciò, uomini di sangue, dipartitevi da me.	19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων.
20 Perciocchè i tuoi nemici ti hanno nominato a scelleratezza; Hanno preso in bocca il tuo Nome in vano.	20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.
21 O Signore, non odio io quelli che t’odiano? E non mi accuoro io per quelli che si levano contro a te?	21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;
22 Io li odio d’un odio perfetto; Io li ho per nemici.	22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους.
23 O Dio, investigami, e conosci il mio cuore; Provami, e conosci i miei pensieri;	23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου?
24 E vedi se vi è in me alcuna via iniqua; E giudami per la via del mondo	24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.