Psalms 39

NEW JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 [For the choirmaster For Jeduthun Psalm Of David] I said, 'I wil watch how I behave so that I do notsin by my tongue. I will keep a muzzle on my mouth as long as any sinner is near.'	1 Kierownikowi chóru, Jedutunowi. Psalm. Dawidowy.
2 I stayed dumb, silent, speechless, but the sinner's prosperity redoubled my torment.	2 Rzekłem: Będę pilnował dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki naprzeciw mnie jest występny.
3 My heart had been smouldering within me, but at the thought of this it flared up and the words camebursting out,	3 Oniemiałem, zamilkłem pozbawiony szczęścia, lecz moja boleść wzmogła się na nowo.
4 'Yahweh, let me know my fate, how much longer I have to live. Show me just how frail I am.	4 Serce w mym wnętrzu rozgorzało; gdy rozważałem, zapłonął w nim ogień: język mój przemówił.
5 'Look, you have given me but a hand's breadth or two of life, the length of my life is as nothing to you.Every human being that stands on earth is a mere puff of wind,	5 O Panie, mój kres pozwól mi poznać i jaka jest miara dni moich, bym wiedział, jak jestem znikomy.
6 every human being that walks only a shadow; a mere puff of wind is the wealth stored away -- noknowing who wil profit from it.'	6 Oto wymierzyłeś moje dni tylko na kilka piędzi, i życie moje jak nicość przed Tobą. Doprawdy, życie wszystkich ludzi jest marnością.
7 So now, Lord, what am I to hope for? My hope is in you.	7 Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze.
8 Save me from al my sins, do not make me the butt of fools.	8 A teraz w czym mam pokładać nadzieję, o Panie? W Tobie jest moja nadzieja.
9 I keep silence, I speak no more since you yourself have been at work.	9 Wybaw mnie od wszelkich moich nieprawości, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca!
10 Take your scourge away from me. I am worn out by the blows you deal me.	10 Zamilkłem, ust mych nie otwieram: Ty bowiem [to] sprawiłeś.
11 You correct human beings by punishing sin, like a moth you eat away all their desires -- a humanbeing is a mere puff of wind.	11 Odwróć ode mnie Twe ciosy: ginę pod uderzeniem Twej ręki.
12 Yahweh, hear my prayer, listen to my cry for help, do not remain deaf to my weeping. For I am astranger in your house, a nomad like al my ancestors.	12 Za winę chłoszczesz człowieka karaniem, jak mól obracasz wniwecz to, czego pożąda. Doprawdy, każdy człowiek jest marnością.
13 Turn away your gaze that I may breathe freely before I depart and am no more!	13 Usłysz, o Panie, moją modlitwę, i wysłuchaj mego wołania; na moje łzy nie bądź nieczuły, bo gościem jestem u Ciebie, przechodniem - jak wszyscy moi przodkowie.
	14 Odwróć oczy ode mnie, niech doznam radości, zanim odejdę i mnie nie będzie.