Psalms 32

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 Of David. A maskil. Happy the sinner whose fault is removed, whose sin is forgiven.	1 τω δαυιδ αγαλλιασθε δικαιοι εν τω κυριω τοις ευθεσι πρεπει αινεσις
2 Happy those to whom the LORD imputes no guilt, in whose spirit is no deceit.	2 εξομολογεισθε τω κυριω εν κιθαρα εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλατε αυτω
3 As long as I kept silent, my bones wasted away; I groaned all the day.	3 ασατε αυτω ασμα καινον καλως ψαλατε εν αλαλαγμω
4 For day and night your hand was heavy upon me; my strength withered as in dry summer heat. Selah	4 οτι ευθης ο λογος του κυριου και παντα τα εργα αυτου εν πιστει
5 Then I declared my sin to you; my guilt I did not hide. I said, "I confess my faults to the LORD," and you took away the guilt of my sin. Selah	5 αγαπα ελεημοσυνην και κρισιν του ελεους κυριου πληρης η γη
6 Thus should all your faithful pray in time of distress. Though flood waters threaten, they will never reach them.	6 τω λογω του κυριου οι ουρανοι εστερεωθησαν και τω πνευματι του στοματος αυτου πασα η δυναμις αυτων
7 You are my shelter; from distress you keep me; with safety you ring me round. Selah	7 συναγων ως ασκον υδατα θαλασσης τιθεις εν θησαυροις αβυσσους
8 I will instruct you and show you the way you should walk, give you counsel and watch over you.	8 φοβηθητω τον κυριον πασα η γη απ' αυτου δε σαλευθητωσαν παντες οι κατοικουντες την οικουμενην
9 Do not be senseless like horses or mules; with bit and bridle their temper is curbed, else they will not come to you.	9 οτι αυτος ειπεν και εγενηθησαν αυτος ενετειλατο και εκτισθησαν
10 Many are the sorrows of the wicked, but love surrounds those who trust in the LORD.	10 κυριος διασκεδαζει βουλας εθνων αθετει δε λογισμους λαων και αθετει βουλας αρχοντων
11 Be glad in the LORD and rejoice, you just; exult, all you upright of heart.	11 η δε βουλη του κυριου εις τον αιωνα μενει λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν
	12 μακαριον το εθνος ου εστιν κυριος ο θεος αυτου λαος ον εξελεξατο εις κληρονομιαν εαυτω
	13 εξ ουρανου επεβλεψεν ο κυριος ειδεν παντας τους υιους των ανθρωπων
	14 εξ ετοιμου κατοικητηριου αυτου επεβλεψεν επι παντας τους κατοικουντας την γην
	15 ο πλασας κατα μονας τας καρδιας αυτων ο συνιεις εις παντα τα εργα αυτων
	16 ου σωζεται βασιλευς δια πολλην δυναμιν και γιγας ου σωθησεται εν πληθει ισχυος αυτου
	17 ψευδης ιππος εις σωτηριαν εν δε πληθει δυναμεως αυτου ου σωθησεται
	18 ιδου οι οφθαλμοι κυριου επι τους φοβουμενους αυτον τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου
	19 ρυσασθαι εκ θανατου τας ψυχας αυτων και διαθρεψαι αυτους εν λιμω
	20 η ψυχη ημων υπομενει τω κυριω οτι βοηθος και υπερασπιστης ημων εστιν
	21 οτι εν αυτω ευφρανθησεται η καρδια ημων και εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ηλπισαμεν
	22 γενοιτο το ελεος σου κυριε εφ' ημας καθαπερ ηλπισαμεν επι σε