Psalms 108

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 A song; a psalm of David	1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος ο θεος την αινεσιν μου μη παρασιωπησης
2 My heart is steadfast, God; my heart is steadfast. I will sing and chant praise.	2 οτι στομα αμαρτωλου και στομα δολιου επ' εμε ηνοιχθη ελαλησαν κατ' εμου γλωσση δολια
3 Awake, my soul; awake, lyre and harp! I will wake the dawn.	3 και λογοις μισους εκυκλωσαν με και επολεμησαν με δωρεαν
4 I will praise you among the peoples, LORD; I will chant your praise among the nations.	4 αντι του αγαπαν με ενδιεβαλλον με εγω δε προσευχομην
5 For your love towers to the heavens; your faithfulness, to the skies.	5 και εθεντο κατ' εμου κακα αντι αγαθων και μισος αντι της αγαπησεως μου
6 Appear on high over the heavens, God; may your glory appear above all the earth.	6 καταστησον επ' αυτον αμαρτωλον και διαβολος στητω εκ δεξιων αυτου
7 Help with your right hand and answer us that your loved ones may escape.	7 εν τω κρινεσθαι αυτον εξελθοι καταδεδικασμενος και η προσευχη αυτου γενεσθω εις αμαρτιαν
8 God promised in the sanctuary: "I will exult, I will apportion Shechem; the valley of Succoth I will measure out.	8 γενηθητωσαν αι ημεραι αυτου ολιγαι και την επισκοπην αυτου λαβοι ετερος
9 Gilead is mine, mine is Manasseh; Ephraim is the helmet for my head, Judah, my own scepter.	9 γενηθητωσαν οι υιοι αυτου ορφανοι και η γυνη αυτου χηρα
10 Moab is my washbowl; upon Edom I cast my sandal; I will triumph over Philistia."	10 σαλευομενοι μεταναστητωσαν οι υιοι αυτου και επαιτησατωσαν εκβληθητωσαν εκ των οικοπεδων αυτων
11 Who will bring me to the fortified city? Who will lead me into Edom?	11 εξερευνησατω δανειστης παντα οσα υπαρχει αυτω διαρπασατωσαν αλλοτριοι τους πονους αυτου
12 Was it not you who rejected us, God? Do you no longer march with our armies?	12 μη υπαρξατω αυτω αντιλημπτωρ μηδε γενηθητω οικτιρμων τοις ορφανοις αυτου
13 Give us aid against the foe; worthless is human help.	13 γενηθητω τα τεκνα αυτου εις εξολεθρευσιν εν γενεα μια εξαλειφθητω το ονομα αυτου
14 We will triumph with the help of God, who will trample down our foes.	14 αναμνησθειη η ανομια των πατερων αυτου εναντι κυριου και η αμαρτια της μητρος αυτου μη εξαλειφθειη
	15 γενηθητωσαν εναντι κυριου δια παντος και εξολεθρευθειη εκ γης το μνημοσυνον αυτων
	16 ανθ' ων ουκ εμνησθη του ποιησαι ελεος και κατεδιωξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον και κατανενυγμενον τη καρδια του θανατωσαι
	17 και ηγαπησεν καταραν και ηξει αυτω και ουκ ηθελησεν ευλογιαν και μακρυνθησεται απ' αυτου
	18 και ενεδυσατο καταραν ως ιματιον και εισηλθεν ως υδωρ εις τα εγκατα αυτου και ωσει ελαιον εν τοις οστεοις αυτου
	19 γενηθητω αυτω ως ιματιον ο περιβαλλεται και ωσει ζωνη ην δια παντος περιζωννυται
	20 τουτο το εργον των ενδιαβαλλοντων με παρα κυριου και των λαλουντων πονηρα κατα της ψυχης μου
	21 και συ κυριε κυριε ποιησον μετ' εμου ελεος ενεκεν του ονοματος σου οτι χρηστον το ελεος σου
	22 ρυσαι με οτι πτωχος και πενης εγω ειμι και η καρδια μου τεταρακται εντος μου
	23 ωσει σκια εν τω εκκλιναι αυτην αντανηρεθην εξετιναχθην ωσει ακριδες
	24 τα γονατα μου ησθενησαν απο νηστειας και η σαρξ μου ηλλοιωθη δι' ελαιον
	25 και εγω εγενηθην ονειδος αυτοις ειδοσαν με εσαλευσαν κεφαλας αυτων
	26 βοηθησον μοι κυριε ο θεος μου σωσον με κατα το ελεος σου
	27 και γνωτωσαν οτι η χειρ σου αυτη και συ κυριε εποιησας αυτην
	28 καταρασονται αυτοι και συ ευλογησεις οι επανιστανομενοι μοι αισχυνθητωσαν ο δε δουλος σου ευφρανθησεται
	29 ενδυσασθωσαν οι ενδιαβαλλοντες με εντροπην και περιβαλεσθωσαν ωσει διπλοιδα αισχυνην αυτων
	30 εξομολογησομαι τω κυριω σφοδρα εν τω στοματι μου και εν μεσω πολλων αινεσω αυτον
	31 οτι παρεστη εκ δεξιων πενητος του σωσαι εκ των καταδιωκοντων την ψυχην μου