1 También por eso tiembla mi corazón y se me salta fuera del pecho. | 1 και ταυτης εταραχθη η καρδια μου και απερρυη εκ του τοπου αυτης |
2 ¡Escuchen el estampido de su voz y el estruendo que sale de su boca! | 2 ακουε ακοην εν οργη θυμου κυριου και μελετη εκ στοματος αυτου εξελευσεται |
3 El lanza su rayo bajo los cielos y hasta los confines de la tierra llega su fulgor. | 3 υποκατω παντος του ουρανου αρχη αυτου και το φως αυτου επι πτερυγων της γης |
4 Detrás de él, ruge una voz: hace tronar su voz majestuosa y no retiene los relámpagos mientras se deja oír su voz. | 4 οπισω αυτου βοησεται φωνη βροντησει εν φωνη υβρεως αυτου και ουκ ανταλλαξει αυτους οτι ακουσει φωνην αυτου |
5 Dios nos hace contemplar maravillas, realiza grandes cosas, que no llegamos a entender. | 5 βροντησει ο ισχυρος εν φωνη αυτου θαυμασια εποιησεν γαρ μεγαλα α ουκ ηδειμεν |
6 Cuando dice a la nieve: «Cae sobre la tierra», y a los aguaceros: «Lluevan con fuerza», | 6 συντασσων χιονι γινου επι της γης και χειμων υετος και χειμων υετων δυναστειας αυτου |
7 él suspende la actividad de los hombres, para que todos reconozcan su obra; | 7 εν χειρι παντος ανθρωπου κατασφραγιζει ινα γνω πας ανθρωπος την εαυτου ασθενειαν |
8 las fieras se meten en sus guaridas y se refugian en sus madrigueras. | 8 εισηλθεν δε θηρια υπο σκεπην ησυχασαν δε επι κοιτης |
9 De la constelación austral irrumpe la tormenta, y el frío, de los vientos del norte. | 9 εκ ταμιειων επερχονται διναι απο δε ακρωτηριων ψυχος |
10 Al soplo de Dios se forma el hielo y se congela la extensión de las aguas. | 10 και απο πνοης ισχυρου δωσει παγος οιακιζει δε το υδωρ ως εαν βουληται |
11 El carga la nube de humedad, y el nubarrón expande su relámpago, | 11 και εκλεκτον καταπλασσει νεφελη διασκορπιει νεφος φως αυτου |
12 que gira en derredor, conforme a sus planes, para ejecutar cada uno de sus mandatos por toda la superficie de la tierra: | 12 και αυτος κυκλωματα διαστρεψει εν θεεβουλαθω εις εργα αυτων παντα οσα αν εντειληται αυτοις ταυτα συντετακται παρ' αυτου επι της γης |
13 sea que cumpla su voluntad para un castigo o para dispensar sus beneficios. | 13 εαν εις παιδειαν εαν εις την γην αυτου εαν εις ελεος ευρησει αυτον |
14 Presta atención a esto, Job, detente y considera las maravillas de Dios. | 14 ενωτιζου ταυτα ιωβ στηθι νουθετου δυναμιν κυριου |
15 ¿Sabes acaso cómo Dios las dirige y cómo su nube hace brillar el rayo? | 15 οιδαμεν οτι ο θεος εθετο εργα αυτου φως ποιησας εκ σκοτους |
16 ¿Sabes cómo se balancean las nubes, maravillas de un maestro en sabiduría? | 16 επισταται δε διακρισιν νεφων εξαισια δε πτωματα πονηρων |
17 Tú, que no soportas el ardor de tu ropa, cuando la tierra está en calma bajo el viento del sur, | 17 σου δε η στολη θερμη ησυχαζεται δε επι της γης |
18 ¿puedes extender con él la bóveda del cielo, sólida como un espejo de metal fundido? | 18 στερεωσεις μετ' αυτου εις παλαιωματα ισχυραι ως ορασις επιχυσεως |
19 Enséñanos qué debemos decirle: no discutiremos más, a causa de la oscuridad. | 19 δια τι διδαξον με τι ερουμεν αυτω και παυσωμεθα πολλα λεγοντες |
20 Si yo hablo, ¿alguien se lo cuenta? ¿Hay que informarlo de lo que dice un hombre? | 20 μη βιβλος η γραμματευς μοι παρεστηκεν ινα ανθρωπον εστηκως κατασιωπησω |
21 Hasta ahora no se veía la luz: estaba oscurecida por las nubes; pero pasó un viento y las disipó. | 21 πασιν δ' ουχ ορατον το φως τηλαυγες εστιν εν τοις παλαιωμασιν ωσπερ το παρ' αυτου επι νεφων |
22 ¡Un áureo resplandor viene del norte; una terrible tempestad reina en torno de Dios! | 22 απο βορρα νεφη χρυσαυγουντα επι τουτοις μεγαλη η δοξα και τιμη παντοκρατορος |
23 ¡Es el Todopoderoso, y no lo podemos alcanzar! El es sublime por su fuerza y su equidad, grande por su justicia y no oprime a nadie. | 23 και ουχ ευρισκομεν αλλον ομοιον τη ισχυι αυτου ο τα δικαια κρινων ουκ οιει επακουειν αυτον |
24 Por eso le temen los hombres, y él no tiene en cuenta ni siquiera a los sabios. | 24 διο φοβηθησονται αυτον οι ανθρωποι φοβηθησονται δε αυτον και οι σοφοι καρδια |