Livre des Proverbes 19

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Mieux vaut le pauvre qui vit honnêtement, que l’insensé qui a su se débrouiller.	1 -
2 Même l’enthousiasme ne vaut rien s’il n’y a pas réflexion; qui se précipite perd son chemin.	2 -
3 On se ruine par sa propre bêtise, et puis c’est à Yahvé qu’on s’en prend!	3 αφροσυνη ανδρος λυμαινεται τας οδους αυτου τον δε θεον αιτιαται τη καρδια αυτου
4 La fortune attire de nombreux amis, tandis qu’en devenant pauvre on perd les siens.	4 πλουτος προστιθησιν φιλους πολλους ο δε πτωχος και απο του υπαρχοντος φιλου λειπεται
5 Le faux témoin ne restera pas impuni, celui qui ment quand il témoigne n’échappera pas.	5 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ο δε εγκαλων αδικως ου διαφευξεται
6 Un notable a beaucoup de flatteurs, tous sont amis de celui qui arrose.	6 πολλοι θεραπευουσιν προσωπα βασιλεων πας δε ο κακος γινεται ονειδος ανδρι
7 Le pauvre est rejeté de tous ses frères, ses amis ont été les premiers à s’éloigner. Avec qui parler? Ils ne se présentent pas.	7 πας ος αδελφον πτωχον μισει και φιλιας μακραν εσται εννοια αγαθη τοις ειδοσιν αυτην εγγιει ανηρ δε φρονιμος ευρησει αυτην ο πολλα κακοποιων τελεσιουργει κακιαν ος δε ερεθιζει λογους ου σωθησεται
8 Qui acquiert du bon sens se fait du bien à lui-même; qui agit avec intelligence trouvera le bonheur.	8 ο κτωμενος φρονησιν αγαπα εαυτον ος δε φυλασσει φρονησιν ευρησει αγαθα
9 Le faux témoin ne restera pas impuni, celui qui ment quand il témoigne périra.	9 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ος δ' αν εκκαυση κακιαν απολειται υπ' αυτης
10 Il ne convient pas qu’un sot vive dans le luxe, et moins encore qu’un esclave commande à des princes.	10 ου συμφερει αφρονι τρυφη και εαν οικετης αρξηται μεθ' υβρεως δυναστευειν
11 Un homme intelligent surmonte sa colère; en méprisant l’offense il se grandit.	11 ελεημων ανηρ μακροθυμει το δε καυχημα αυτου επερχεται παρανομοις
12 La fureur du roi est comme le rugissement du lion, sa bienveillance est comme la rosée sur l’herbe.	12 βασιλεως απειλη ομοια βρυγμω λεοντος ωσπερ δε δροσος επι χορτω ουτως το ιλαρον αυτου
13 Un fils stupide fait le malheur de son père; les criailleries d’une femme n’ont pas plus de fin qu’une fuite d’eau.	13 αισχυνη πατρι υιος αφρων και ουχ αγναι ευχαι απο μισθωματος εταιρας
14 On hérite de son père une maison et des biens, mais c’est Yahvé qui donne une épouse de bon sens.	14 οικον και υπαρξιν μεριζουσιν πατερες παισιν παρα δε θεου αρμοζεται γυνη ανδρι
15 La paresse amène la torpeur; le nonchalant connaîtra la faim.	15 δειλια κατεχει ανδρογυναιον ψυχη δε αεργου πεινασει
16 Qui garde le commandement se garde lui-même; qui méprise la parole mourra.	16 ος φυλασσει εντολην τηρει την εαυτου ψυχην ο δε καταφρονων των εαυτου οδων απολειται
17 Qui a pitié du pauvre prête à Yahvé: il saura payer sa dette.	17 δανιζει θεω ο ελεων πτωχον κατα δε το δομα αυτου ανταποδωσει αυτω
18 Corrige ton fils tant qu’il y a espoir: sinon, tu serais responsable de sa mort.	18 παιδευε υιον σου ουτως γαρ εσται ευελπις εις δε υβριν μη επαιρου τη ψυχη σου
19 Celui qui s’est emporté doit payer; si on l’en exempte, il recommencera.	19 κακοφρων ανηρ πολλα ζημιωθησεται εαν δε λοιμευηται και την ψυχην αυτου προσθησει
20 Écoute les conseils, reçois l’enseignement: à la fin tu seras un sage.	20 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου ινα σοφος γενη επ' εσχατων σου
21 L’homme soupèse les nombreuses possibilités, mais c’est le dessein de Yahvé qui se réalisera.	21 πολλοι λογισμοι εν καρδια ανδρος η δε βουλη του κυριου εις τον αιωνα μενει
22 C’est la bonté d’un homme qui le fait aimer, on préfère un pauvre à un arrogant.	22 καρπος ανδρι ελεημοσυνη κρεισσων δε πτωχος δικαιος η πλουσιος ψευστης
23 La crainte de Yahvé te fera vivre: tu dormiras tranquille, à l’abri du malheur.	23 φοβος κυριου εις ζωην ανδρι ο δε αφοβος αυλισθησεται εν τοποις ου ουκ επισκοπειται γνωσις
24 Quand le paresseux tend la main vers le plat, il ne la ramène pas à la bouche.	24 ο εγκρυπτων εις τον κολπον αυτου χειρας αδικως ουδε τω στοματι ου μη προσαγαγη αυτας
25 Punis le moqueur, et le naïf fera attention; fais une remarque à l’homme sensé et il comprendra.	25 λοιμου μαστιγουμενου αφρων πανουργοτερος γινεται εαν δε ελεγχης ανδρα φρονιμον νοησει αισθησιν
26 Qui dépouille son père et chasse sa mère est un fils infâme et dénaturé.	26 ο ατιμαζων πατερα και απωθουμενος μητερα αυτου καταισχυνθησεται και επονειδιστος εσται
27 Quand le fils n’écoute plus ceux qui le reprennent, il ne peut que ruminer des pensées mauvaises.	27 υιος απολειπομενος φυλαξαι παιδειαν πατρος μελετησει ρησεις κακας
28 Un témoin pervers se moque de la justice; la bouche des méchants se complaît dans l’injustice.	28 ο εγγυωμενος παιδα αφρονα καθυβριζει δικαιωμα στομα δε ασεβων καταπιεται κρισεις
29 Le fouet est pour ceux qui se moquent, le bâton a été fait pour le dos des sots.	29 ετοιμαζονται ακολαστοις μαστιγες και τιμωριαι ωμοις αφρονων