Livre des Psaumes 95
1234567891011121314151617181920212224252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLES DES PEUPLES | LXX |
---|---|
1 Venez donc, nous chanterons le Seigneur, nous irons acclamer le rocher qui nous sauve! | 1 οτε ο οικος ωκοδομειτο μετα την αιχμαλωσιαν ωδη τω δαυιδ ασατε τω κυριω ασμα καινον ασατε τω κυριω πασα η γη |
2 Allons à sa rencontre dans l’action de grâce, avec des chants, des acclamations. | 2 ασατε τω κυριω ευλογησατε το ονομα αυτου ευαγγελιζεσθε ημεραν εξ ημερας το σωτηριον αυτου |
3 Car le Seigneur est le grand Dieu et le grand roi par-dessus tous les dieux. | 3 αναγγειλατε εν τοις εθνεσιν την δοξαν αυτου εν πασι τοις λαοις τα θαυμασια αυτου |
4 Les dessous de la terre sont au creux de sa main et les sommets des monts sont encore à lui. | 4 οτι μεγας κυριος και αινετος σφοδρα φοβερος εστιν επι παντας τους θεους |
5 À lui la mer, puisqu’il l’a faite, et puis les terres: sa main les a formées. | 5 οτι παντες οι θεοι των εθνων δαιμονια ο δε κυριος τους ουρανους εποιησεν |
6 Entrez, à genoux, prosternons-nous, plions le genou devant le Dieu qui nous a faits. | 6 εξομολογησις και ωραιοτης ενωπιον αυτου αγιωσυνη και μεγαλοπρεπεια εν τω αγιασματι αυτου |
7 C’est lui notre Dieu, et nous sommes son peuple, le troupeau sous sa main. Si vous pouviez aujourd’hui écouter sa voix! | 7 ενεγκατε τω κυριω αι πατριαι των εθνων ενεγκατε τω κυριω δοξαν και τιμην |
8 “Ne vous obstinez pas comme à Mériba, comme au jour de Massa dans le désert, | 8 ενεγκατε τω κυριω δοξαν ονοματι αυτου αρατε θυσιας και εισπορευεσθε εις τας αυλας αυτου |
9 quand vos pères m’ont défié, mis à l’épreuve, alors qu’ils avaient vu mes œuvres. | 9 προσκυνησατε τω κυριω εν αυλη αγια αυτου σαλευθητω απο προσωπου αυτου πασα η γη |
10 Je me suis dégoûté d’eux tous pour quarante ans, et j’ai dit: C’est un peuple qui toujours échappe, ils ne connaissent pas mes voies. | 10 ειπατε εν τοις εθνεσιν ο κυριος εβασιλευσεν και γαρ κατωρθωσεν την οικουμενην ητις ου σαλευθησεται κρινει λαους εν ευθυτητι |
11 Et j’ai juré dans ma colère: Jamais ils n’atteindront le lieu de mon repos.” | 11 ευφραινεσθωσαν οι ουρανοι και αγαλλιασθω η γη σαλευθητω η θαλασσα και το πληρωμα αυτης |
12 χαρησεται τα πεδια και παντα τα εν αυτοις τοτε αγαλλιασονται παντα τα ξυλα του δρυμου | |
13 προ προσωπου κυριου οτι ερχεται οτι ερχεται κριναι την γην κρινει την οικουμενην εν δικαιοσυνη και λαους εν τη αληθεια αυτου |