1 فاجاب صوفر النعماتي وقال | 1 ויען צפר הנעמתי ויאמר |
2 من اجل ذلك هواجسي تجيبني ولهذا هيجاني فيّ. | 2 לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי |
3 تعيير توبيخي اسمع. وروح من فهمي يجيبني | 3 מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני |
4 أما علمت هذا من القديم منذ وضع الانسان على الارض | 4 הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ |
5 ان هتاف الاشرار من قريب وفرح الفاجر الى لحظة. | 5 כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע |
6 ولو بلغ السموات طوله ومسّ راسه السحاب. | 6 אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע |
7 كجلّته الى الابد يبيد. الذين رأوه يقولون اين هو. | 7 כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו |
8 كالحلم يطير فلا يوجد ويطرد كطيف الليل. | 8 כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה |
9 عين ابصرته لا تعود تراه ومكانه لن يراه بعد. | 9 עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו |
10 بنوه يترضون الفقراء ويداه تردان ثروته. | 10 בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו |
11 عظامه ملآنة شبيبة ومعه في التراب تضطجع. | 11 עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב |
12 ان حلا في فمه الشر واخفاه تحت لسانه | 12 אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו |
13 اشفق عليه ولم يتركه بل حبسه وسط حنكه | 13 יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו |
14 فخبزه في امعائه يتحول. مرارة اصلال في بطنه. | 14 לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו |
15 قد بلع ثروة فيتقيأها. الله يطردها من بطنه. | 15 חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל |
16 سمّ الاصلال يرضع. يقتله لسان الافعى. | 16 ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה |
17 لا يرى الجداول انهار سواقي عسل ولبن. | 17 אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה |
18 يرد تعبه ولا يبلعه. كمال تحت رجع. ولا يفرح. | 18 משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס |
19 لانه رضض المساكين وتركهم واغتصب بيتا ولم يبنه | 19 כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו |
20 لانه لم يعرف في بطنه قناعة لا ينجو بمشتهاه. | 20 כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט |
21 ليست من اكله بقية لاجل ذلك لا يدوم خيره. | 21 אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו |
22 مع ملء رغده يتضايق. تأتي عليه يد كل شقي. | 22 במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו |
23 يكون عندما يملأ بطنه ان الله يرسل عليه حمو غضبه ويمطره عليه عند طعامه. | 23 יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו |
24 يفر من سلاح حديد. تخرقه قوس نحاس. | 24 יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה |
25 جذبه فخرج من بطنه والبارق من مرارته مرق. عليه رعوب. | 25 שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים |
26 كل ظلمة مختبأة لذخائره. تأكله نار لم تنفخ. ترعى البقية في خيمته. | 26 כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו |
27 السموات تعلن اثمه والارض تنهض عليه. | 27 יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו |
28 تزول غلة بيته. تهراق في يوم غضبه. | 28 יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו |
29 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث أمره من القدير | 29 זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל |