ΙΩΒ - Giobbe - Job 40

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και απεκριθη κυριος ο θεος τω ιωβ και ειπεν	1 Après cela, le Seigneur s’adressa à Job et lui demanda:
2 μη κρισιν μετα ικανου εκκλινει ελεγχων θεον αποκριθησεται αυτην	2 Alors, toi qui contestes le Puissant, vas-tu t’avouer vaincu? Toi qui critiques Dieu lui-même, as-tu quelque chose à répliquer?
3 υπολαβων δε ιωβ λεγει τω κυριω	3 Et Job répondit à Dieu:
4 τι ετι εγω κρινομαι νουθετουμενος και ελεγχων κυριον ακουων τοιαυτα ουθεν ων εγω δε τινα αποκρισιν δω προς ταυτα χειρα θησω επι στοματι μου	4 J’ai parlé à la légère; que pourrais-je répondre? Je mets ma main sur la bouche et je me tais.
5 απαξ λελαληκα επι δε τω δευτερω ου προσθησω	5 J’ai déjà trop parlé, je ne recommencerai plus!
6 ετι δε υπολαβων ο κυριος ειπεν τω ιωβ εκ του νεφους	6 Mais Dieu parla de nouveau, du cœur de la tempête, et il dit à Job:
7 μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι	7 Ceins tes reins comme un brave: je vais t’interroger et tu m’instruiras.
8 μη αποποιου μου το κριμα οιει δε με αλλως σοι κεχρηματικεναι η ινα αναφανης δικαιος	8 Vraiment? Tu veux t’opposer à mes décisions et me donner tort pour avoir raison?
9 η βραχιων σοι εστιν κατα του κυριου η φωνη κατ' αυτον βροντας	9 Serais-tu, par hasard, aussi fort que Dieu? Ta voix peut-elle tonner comme la sienne?
10 αναλαβε δη υψος και δυναμιν δοξαν δε και τιμην αμφιεσαι	10 Alors, montre ta fierté et ton éclat! Orne-toi de gloire et d’honneur!
11 αποστειλον δε αγγελους οργη παν δε υβριστην ταπεινωσον	11 Laisse libre cours à ta fureur et à ta colère! Rabaisse les orgueilleux d’un seul regard!
12 υπερηφανον δε σβεσον σηψον δε ασεβεις παραχρημα	12 Jette les yeux sur les superbes et les méchants, pour les humilier et les écraser sur place!
13 κρυψον δε εις γην εξω ομοθυμαδον τα δε προσωπα αυτων ατιμιας εμπλησον	13 Fais-leur mordre la poussière, envoie-les au cachot d’où nul bruit ne remonte!
14 ομολογησω αρα οτι δυναται η δεξια σου σωσαι	14 Alors moi-même je ferai ton éloge, pour avoir triomphé par ta propre force.
15 αλλα δη ιδου θηρια παρα σοι χορτον ισα βουσιν εσθιει	15 Moi qui t’ai fait, j’ai fait aussi la Bête; étrange: comme le bœuf elle est végétarienne!
16 ιδου δη ισχυς αυτου επ' οσφυι η δε δυναμις επ' ομφαλου γαστρος	16 Mais quelle force dans sa croupe, quelle puissance dans les muscles de son ventre!
17 εστησεν ουραν ως κυπαρισσον τα δε νευρα αυτου συμπεπλεκται	17 Elle dresse sa queue comme un cèdre, les tendons de ses cuisses ressortent comme des câbles,
18 αι πλευραι αυτου πλευραι χαλκειαι η δε ραχις αυτου σιδηρος χυτος	18 ses os sont des tubes de bronze, ses côtes comme des barres de fer!
19 τουτ' εστιν αρχη πλασματος κυριου πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων αυτου	19 C’était la première des œuvres de Dieu, il l’a fait souverain de ses compagnons;
20 επελθων δε επ' ορος ακροτομον εποιησεν χαρμονην τετραποσιν εν τω ταρταρω	20 des montagnes où s’ébattent les bêtes sauvages, ils lui apportent leur tribut.
21 υπο παντοδαπα δενδρα κοιμαται παρα παπυρον και καλαμον και βουτομον	21 Il s’est couché à l’ombre des lotus, il s’est caché dans le marais entre les joncs.
22 σκιαζονται δε εν αυτω δενδρα μεγαλα συν ραδαμνοις και κλωνες αγνου	22 Les lotus le couvrent de leur ombre, les saules de la rive le protègent.
23 εαν γενηται πλημμυρα ου μη αισθηθη πεποιθεν οτι προσκρουσει ο ιορδανης εις το στομα αυτου	23 Le fleuve peut déborder, il ne bronchera pas; il ne craint rien si l’eau lui monte jusqu’aux narines.
24 εν τω οφθαλμω αυτου δεξεται αυτον ενσκολιευομενος τρησει ρινα	24 Viendra-t-on l’affronter pour le prendre, et lui passer dans le nez une corde?
25 αξεις δε δρακοντα εν αγκιστρω περιθησεις δε φορβεαν περι ρινα αυτου	25 Où est ton hameçon pour pêcher le Léviathan et lui lier ensuite la gueule avec des cordes?
26 ει δησεις κρικον εν τω μυκτηρι αυτου ψελιω δε τρυπησεις το χειλος αυτου	26 Vas-tu passer un jonc dans ses narines ou lui planter un croc dans les naseaux?
27 λαλησει δε σοι δεησει ικετηρια μαλακως	27 Le vois-tu implorant ta pitié, cherchant ses mots,
28 θησεται δε διαθηκην μετα σου λημψη δε αυτον δουλον αιωνιον	28 te signant une capitulation, se faisant pour toujours ton serviteur?
29 παιξη δε εν αυτω ωσπερ ορνεω η δησεις αυτον ωσπερ στρουθιον παιδιω	29 Vas-tu t’en amuser comme d’un oiseau, ou regarder comment tes filles le tiennent en laisse?
30 ενσιτουνται δε εν αυτω εθνη μεριτευονται δε αυτον φοινικων γενη	30 Trouvera-t-on des compagnons pour en faire le commerce, et des marchands pour débiter sa viande?
31 παν δε πλωτον συνελθον ου μη ενεγκωσιν βυρσαν μιαν ουρας αυτου και εν πλοιοις αλιεων κεφαλην αυτου	31 Peux-tu lui trouer la peau avec tes flèches, ou lui percer la tête avec un harpon?
32 επιθησεις δε αυτω χειρα μνησθεις πολεμον τον γινομενον εν σωματι αυτου και μηκετι γινεσθω	32 Pose la main sur lui: quel combat! tu t’en souviendras et ne recommenceras pas