Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Job 16


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSVULGATA
1 Job respondió, diciendo:1 Respondens autem Job, dixit :
2 Ya escuché muchos discursos semejantes ¡tristes consoladores son todos ustedes!2 Audivi frequenter talia :
consolatores onerosi omnes vos estis.
3 ¿Terminarán de una vez las palabras en el aire? ¿Qué es lo que te incita a replicar así?3 Numquid habebunt finem verba ventosa ?
aut aliquid tibi molestum est, si loquaris ?
4 También yo hablaría como ustedes, si ustedes estuvieran en mi lugar. Los ensordecería con palabras y les haría gestos de conmiseración.4 Poteram et ego similia vestri loqui,
atque utinam esset anima vestra pro anima mea :
5 Los reconfortaría con mi boca y mis labios no dejarían de moverse.5 consolarer et ego vos sermonibus,
et moverem caput meum super vos ;
6 Pero si hablo, no se alivia mi dolor; si me callo, tampoco se aparta de mí.6 roborarem vos ore meo,
et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
7 Porque ahora, él me ha extenuado y desolado, todos sus temores7 Sed quid agam ? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus,
et si tacuero, non recedet a me.
8 me tienen acorralado; se levanta contra mí con testigo, mi debilidad me acusa en mi propia cara.8 Nunc autem oppressit me dolor meus,
et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
9 Su ira me desgarra y me hostiga, él rechina sus dientes contra mí. Mi adversario me atraviesa con la mirada;9 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me,
et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.
10 ellos abrieron sus fauces contra mí. me golpearon con desprecio las mejillas, se confabularon todos contra mí.10 Collegit furorem suum in me,
et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis :
hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
11 Dios me entrega al poder del injusto, me arroja en manos de los malvados.11 Aperuerunt super me ora sua,
et exprobrantes percusserunt maxillam meam :
satiati sunt pœnis meis.
12 Yo estaba tranquilo y él me destrozó, me tomó por el cuello y me hizo pedazos. Me puso como blanco ante él,12 Conclusit me Deus apud iniquum,
et manibus impiorum me tradidit.
13 sus flechas vuelan a mi alrededor. Traspasa mis riñones sin piedad y derrama por tierra mi hiel.13 Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum :
tenuit cervicem meam, confregit me,
et posuit me sibi quasi in signum.
14 Abre en mí una brecha tras otra, arremete contra mí como un guerrero.14 Circumdedit me lanceis suis ;
convulneravit lumbos meos :
non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
15 Llevo cosido un cilicio a mi piel, tengo hundida la frente en el polvo.15 Concidit me vulnere super vulnus :
irruit in me quasi gigas.
16 Mi rostro está enrojecido por el llanto y la oscuridad envuelve mis pupilas.16 Saccum consui super cutem meam,
et operui cinere carnem meam.
17 Sin embargo, no hay violencia en mis manos y mi plegaria es pura.17 Facies mea intumuit a fletu,
et palpebræ meæ caligaverunt.
18 ¡Tierra, no cubras mi sangre, que no haya un lugar de descanso para mi clamor!18 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ,
cum haberem mundas ad Deum preces.
19 Aún ahora, mi testigo está en el cielo y mi garante, en las alturas.19 Terra, ne operias sanguinem meum,
neque inveniat in te locum latendi clamor meus :
20 Mis amigos se burlan de mí, mientras mis ojos derraman lágrimas ante Dios.20 ecce enim in cælo testis meus,
et conscius meus in excelsis.
21 ¡Que él sea árbitro entre un hombre y Dios, como entre un hombre y su prójimo!21 Verbosi amici mei :
ad Deum stillat oculus meus :
22 Porque mis años están contados y voy a emprender el camino sin retorno.22 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo,
quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.
23 Ecce enim breves anni transeunt,
et semitam per quam non revertar ambulo.