Livre des Psaumes 22

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Au maître de chant. Sur l’air “Biche de l’aurore…”. Psaume de David.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αγελεθ Σαχαρ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θεε μου, Θεε μου, δια τι με εγκατελιπες; δια τι ιστασαι μακραν απο της σωτηριας μου και απο των λογων των στεναγμων μου;
2 Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m’as-tu abandonné? Que tu es loin de mon appel, loin des paroles que je crie!	2 Θεε μου, κραζω την ημεραν, και δεν αποκρινεσαι? και την νυκτα, και δεν σιωπω.
3 Mon Dieu, je t’appelle de jour sans que tu répondes, de toute la nuit je ne peux me taire.	3 Συ δε ο Αγιος κατοικεις μεταξυ των επαινων του Ισραηλ.
4 C’est toi qui habites le Sanctuaire d’où monte vers toi la louange d’Israël.	4 Επι σε ηλπισαν οι πατερες ημων? ηλπισαν, και ηλευθερωσας αυτους.
5 Nos pères ont mis en toi leur espérance, ils espéraient et tu les sauvais.	5 Προς σε εκραξαν και εσωθησαν? επι σε ηλπισαν και δεν κατησχυνθησαν.
6 Ils criaient vers toi et tu les délivrais, ils avaient confiance et n’étaient pas déçus.	6 Εγω δε ειμαι σκωληξ και ουχι ανθρωπος? ονειδος ανθρωπων και εξουθενημα του λαου.
7 Mais moi je ne suis plus un homme, rien qu’un ver; on a honte de moi, le peuple me méprise.	7 Με εμυκτηρισαν παντες οι βλεποντες με? ανοιγουσι τα χειλη, κινουσι την κεφαλην, λεγοντες,
8 Ceux qui me voient se moquent, ils ricanent, ils hochent la tête et ils disent:	8 Ηλπισεν επι τον Κυριον? ας ελευθερωση αυτον? ας σωση αυτον, επειδη θελει αυτον.
9 “Il s’en est remis au Seigneur, qu’il le délivre, qu’il le sauve, s’il tient à lui.”	9 Αλλα συ εισαι ο εκσπασας με εκ της κοιλιας? η ελπις μου απο των μαστων της μητρος μου.
10 C’est toi qui m’as accouché et placé entre les seins de ma mère.	10 Επι σε ερριφθην εκ μητρας? εκ κοιλιας της μητρος μου συ εισαι ο Θεος μου.
11 Au sortir du sein j’étais jeté sur toi, c’est toi mon Dieu dès le sein de ma mère.	11 Μη απομακρυνθης απ' εμου? διοτι η θλιψις ειναι πλησιον? διοτι ουδεις ο βοηθων.
12 Ne t’éloigne pas de moi quand l’angoisse est là, vois que personne ne me secourt.	12 Ταυροι πολλοι με περιεκυκλωσαν? ταυροι δυνατοι εκ Βασαν με περιεστοιχισαν.
13 Me voici encerclé: c’est une horde de taureaux sauvages, de bêtes de Bashan.	13 Ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων, ως λεων αρπαζων και βρυχομενος.
14 Je crois voir la gueule grande ouverte de lions rugissants prêts à me dévorer.	14 Εξεχυθην ως υδωρ, και εξηρθρωθησαν παντα τα οστα μου? η καρδια μου εγεινεν ως κηριον, κατατηκεται εν μεσω των εντοσθιων μου.
15 Je suis comme un vase qui perd l’eau, tous mes os se disloquent, mon cœur est une cire qui fond, il se défait dans mes entrailles.	15 Η δυναμις μου εξηρανθη ως οστρακον, και η γλωσσα μου εκολληθη εις τον λαρυγγα μου? και συ με κατεβιβασας εις το χωμα του θανατου.
16 J’ai la gorge sèche comme un tesson, ma langue se colle à mon palais, j’ai déjà sur les lèvres la poussière de la tombe.	16 Διοτι κυνες με περιεκυκλωσαν? συναξις πονηρευομενων με περιεκλεισεν? ετρυπησαν τας χειρας μου και τους ποδας μου?
17 Une meute de chiens m’entoure, une bande de malfaiteurs m’attaque, ils m’ont lié les mains et les pieds.	17 Δυναμαι να αριθμησω παντα τα οστα μου? ουτοι με ενατενιζουσι και με παρατηρουσι.
18 Ils ont pu compter tous mes os, car ils me regardent et m’observent.	18 Διεμερισθησαν τα ιματια μου εις εαυτους? και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον.
19 Ils se partagent mes vêtements; ma tunique, ils l’ont tirée au sort.	19 Αλλα συ, Κυριε, μη απομακρυνθης? συ, η δυναμις μου, σπευσον εις βοηθειαν μου.
20 Mais toi, Seigneur, ne reste pas au loin, toi qui es ma force, hâte-toi de me secourir.	20 Ελευθερωσον απο ρομφαιας την ψυχην μου την μεμονωμενην μου απο δυναμεως κυνος.
21 Réclame à l’épée ma vie: je n’en ai qu’une; reprends-la d’entre les pattes du chien.	21 Σωσον με εκ στοματος λεοντος και εισακουσον μου, ελευθερονων με απο κερατων μονοκερωτων.
22 Délivre-moi de la gueule du lion, sauve celui qui n’est rien, des cornes du taureau.	22 Θελω διηγεισθαι το ονομα σου προς τους αδελφους μου? εν μεσω συναξεως θελω σε επαινει.
23 Je ferai pour mes frères l’éloge de ton nom, je te louerai dans la grande assemblée:	23 Οι φοβουμενοι τον Κυριον, αινειτε αυτον? απαν το σπερμα Ιακωβ, δοξασατε αυτον? και φοβηθητε αυτον, απαν το σπερμα Ισραηλ.
24 “Vous qui craignez le Seigneur, louez-le, que toute la race de Jacob le vénère, que les descendants d’Israël le redoutent!	24 Διοτι δεν εξουθενωσε και δεν απεστραφη την θλιψιν του τεθλιμμενου, και δεν εκρυψε το προσωπον αυτου απ' αυτου? και οτε εβοησε προς αυτον, εισηκουσεν.
25 Car il n’a pas rougi de voir, il n’a pas méprisé le malheur du malheureux. Il n’a pas détourné de lui son regard, il a répondu à son appel.”	25 Απο σου θελει αρχιζει η αινεσις μου εν εκκλησια μεγαλη? θελω αποδωσει τας ευχας μου ενωπιον των φοβουμενων αυτον.
26 Qui vais-je louer sinon toi, dans la grande assemblée? Je tiendrai mes promesses devant ceux qui te craignent.	26 Οι τεθλιμμενοι θελουσι φαγει και θελουσι χορτασθη? θελουσιν αινεσει τον Κυριον οι εκζητουντες αυτον? η καρδια σας θελει ζη εις τον αιωνα.
27 Tes pauvres mangeront et seront rassasiés: vous qui cherchez le Seigneur, louez-le, et que vos cœurs vivent à jamais.	27 Θελουσιν ενθυμηθη και επιστραφη προς τον Κυριον παντα τα περατα της γης? και θελουσι προσκυνησει ενωπιον σου πασαι αι φυλαι των εθνων.
28 Partout, alors, on fera mention du Seigneur, de toute la terre on reviendra vers lui, toutes les familles des nations viendront adorer.	28 Διοτι του Κυριου ειναι η βασιλεια, και αυτος εξουσιαζει τα εθνη.
29 Car la royauté appartient au Seigneur, c’est lui qui a pouvoir sur les nations.	29 Θελουσι φαγει και θελουσι προσκυνησει παντες οι παχεις της γης? ενωπιον αυτου θελουσι κλινει παντες οι καταβαινοντες εις το χωμα? και ουδεις την ζωην αυτου θελει δυνηθη να φυλαξη.
30 Ceux-là même qui dorment dans la terre se prosterneront devant lui; ceux qui sont devenus poussière lui rendront hommage. Mon âme vivra pour lui,	30 Οι μεταγενεστεροι θελουσι δουλευσει αυτον? θελουσιν αναγραφη εις τον Κυριον ως γενεα αυτου.
31 ma race le servira, pour parler du Seigneur à la génération	31 Θελουσιν ελθει και αναγγειλει την δικαιοσυνην αυτου, προς λαον, οστις μελλει να γεννηθη? διοτι αυτος εκαμε τουτο.
32 qui vient, pour annoncer sa justice au peuple qui va naître: “Voilà ce qu’a fait le Seigneur!”