Livro dos Salmos 65

SAGRADA BIBLIA	GREEK BIBLE
1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Cântico. A vós, ó Deus, convém o louvor em Sião, é a vós que todos vêm cumprir os seus votos,	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος ωδης του Δαβιδ.>> Σε προσμενει υμνος, Θεε, εν Σιων? και εις σε θελει αποδοθη η ευχη.
2 vós que atendeis as preces. Todo homem acorre a vós,	2 Ω ακουων προσευχην, εις σε θελει ερχεσθαι πασα σαρξ.
3 por causa de seus pecados. Oprime-nos o peso de nossas faltas: vós no-las perdoais.	3 Λογοι ανομιας υπερισχυσαν κατ' εμου? συ θελεις καθαρισει τας παραβασεις ημων.
4 Feliz aquele que vós escolheis, e chamais para habitar em vossos átrios. Possamos nós ser saciados dos bens de vossa casa, da santidade de vosso templo.	4 Μακαριος εκεινος, τον οποιον εξελεξας και προσελαβες, δια να κατοικη εν ταις αυλαις σου? θελομεν χορτασθη απο των αγαθων του οικου σου, του αγιου ναου σου.
5 Vós nos atendeis com os estupendos prodígios de vossa justiça, ó Deus, nosso salvador. Vós sois a esperança dos confins da terra, e dos mais longínquos mares.	5 Δια τρομερων πραγματων μετα δικαιοσυνης θελεις αποκρινεσθαι προς ημας, Θεε της σωτηριας ημων, η ελπις παντων των περατων της γης, και των μακραν εν θαλασση?
6 Vós que, com a vossa força, sustentais montanhas, cingido de vosso poder.	6 ο στερεονων δια της δυναμεως σου τα ορη, ο περιεζωσμενος ισχυν?
7 Vós que aplacais os vagalhões do mar, o bramir de suas vagas e o tumultuar das nações pagãs.	7 ο κατασιγαζων τον ηχον της θαλασσης, τον ηχον των κυματων αυτης και τον θορυβον των λαων.
8 À vista de vossos prodígios, temem-vos os habitantes dos confins da terra; saciais de alegria os extremos do oriente e do ocidente.	8 και αυτοι οι κατοικουντες τα περατα φοβουνται τα σημεια σου? χαροποιεις τας αρχας της αυγης και της εσπερας.
9 Visitastes a terra e a regastes, cumulando-a de fertilidade. De água encheu-se a divina fonte e fizestes germinar o trigo. Assim, pois, fertilizastes a terra:	9 Επισκεπτεσαι την γην και ποτιζεις αυτην? υπερπλουτιζεις αυτην? ο ποταμος του Θεου ειναι πληρης υδατων? ετοιμαζεις τον σιτον αυτων, επειδη ουτω διεταξας.
10 irrigastes os seus sulcos, nivelastes e as sua glebas; amolecendo-as com as chuvas, abençoastes a sua sementeira.	10 Τα αυλακια αυτης ποτιζεις? εξομαλιζεις τους βωλους αυτης? απαλυνεις αυτην δια σταλακτης βροχης? ευλογεις τα βλαστηματα αυτης.
11 Coroaste o ano com os vossos benefícios; onde passastes ficou a fartura.	11 Στεφανονεις το ετος με τα αγαθα σου? και τα ιχνη σου σταλαζουσι παχος.
12 Umedecidas as pastagens do deserto, revestem-se de alegria as colinas.	12 Σταλαζουσιν αι βοσκαι της ερημου και οι λοφοι περιζωνονται χαραν.
13 Os prados são cobertos de rebanhos, e os vales se enchem de trigais. Só há júbilo e cantos de alegria.	13 Αι πεδιαδες ειναι ενδεδυμεναι ποιμνια και αι κοιλαδες εσκεπασμεναι υπο σιτου? αλαλαζουσι και ετι υμνολογουσι.