Livro de Jó 15

SAGRADA BIBLIA	GREEK BIBLE
1 Elifaz de Temã tomou a palavra nestes termos:	1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν?
2 Porventura, responde o sábio como se falasse ao vento e enche de ar o seu ventre?	2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;
3 Defende-se ele com fúteis argumentos, e com palavras que não servem para nada?	3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;
4 Acabarás destruindo a piedade, reduzes a nada o respeito devido a Deus;	4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.
5 pois é a iniqüidade que inspira teus discursos e adotas a linguagem dos impostores.	5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.
6 É a tua boca que te condena, e não eu; são teus lábios que dão testemunho contra ti mesmo.	6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.
7 És, porventura, o primeiro homem que nasceu, e foste tu gerado antes das colinas?	7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;
8 Assististe, porventura, ao conselho de Deus, monopolizaste a sabedoria?	8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;
9 Que sabes tu que nós ignoremos, que aprendeste que não nos seja familiar?	9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;
10 Há entre nós também velhos de cabelos brancos, muito mais avançados em dias do que teu pai.	10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.
11 Fazes pouco caso das consolações divinas, e das doces palavras que te são dirigidas?	11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;
12 Por que te deixas levar pelo impulso de teu coração, e o que significam esses maus olhares?	12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,
13 É contra Deus que ousas encolerizar-te, e que tua boca profere tais discursos!	13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;
14 Que é o homem para que seja puro e o filho da mulher, para que seja justo?	14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;
15 Nem mesmo de seus santos Deus se fia, e os céus não são puros a seus olhos;	15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου?
16 quanto mais do ser abominável e corrompido, o homem, que bebe a iniqüidade como a água?	16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;
17 Ouve-me; vou instruir-te: eu te contarei o que vi,	17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,
18 aquilo que os sábios ensinam, aquilo que seus pais não lhes ocultaram,	18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν?
19 {aos quais, somente, foi dada esta terra, e no meio dos quais não tinha penetrado estrangeiro algum}.	19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.
20 Em todos os dias de sua vida o mau está angustiado, os anos do opressor são em número restrito,	20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.
21 ruídos terrificantes ressoam-lhe aos ouvidos, no seio da paz, lhe sobrevém o destruidor.	21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης.
22 Ele não espera escapar das trevas, está destinado ao gume da espada.	22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.
23 Anda às tontas à procura de seu pão, sabe que o dia das trevas está a seu lado.	23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.
24 A tribulação e a angústia vêm sobre ele como um rei que vai para o combate,	24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος?
25 porque levantou a mão contra Deus, e desafiou o Todo-poderoso,	25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου?
26 correndo contra ele com a cabeça levantada, por detrás da grossura de seus escudos;	26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου?
27 porque cobriu de gordura o seu rosto, e deixou a gordura ajuntar-se sobre seus rins,	27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου?
28 habitando em cidades desoladas, em casas que foram abandonadas, destinadas a se tornarem montões de pedras;	28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.
29 não se enriquecerá, nem os seus bens resistirão, não mais estenderá sua sombra sobre a terra,	29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.
30 não escapará às trevas; o fogo queimará seus ramos, e sua flor será levada pelo vento.	30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.
31 {Que não se fie na mentira: ficará prisioneiro dela; a mentira será a sua recompensa}.	31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.
32 Suas ramagens secarão antes da hora, seus sarmentos não ficarão verdes;	32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.
33 como a vinha, sacudirá seus frutos verdes, como a oliveira, deixará cair a flor.	33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.
34 Pois a raça dos ímpios é estéril, e o fogo devora as tendas do suborno.	34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.
35 Quem concebe o mal, gera a infelicidade: é o engano que amadurece em seu seio.	35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.