1 Figlio mio, se accoglierai le mie parole e conserverai con te i miei precetti, | 1 υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω |
2 volgendo alla sapienza il tuo orecchio, inclinerai il tuo cuore all'intelligenza; | 2 υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου |
3 anzi se farai appello all'acutezza, all'intelligenza rivolgendo il tuo grido; | 3 εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη |
4 se la ricercherai come l'argento e come un tesoro l'andrai scovando: | 4 και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην |
5 allora scoprirai il timore del Signore e la scienza di Dio tu troverai. | 5 τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις |
6 Veramente il Signore dona sapienza, dalla sua bocca viene scienza e intelligenza. | 6 οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις |
7 Egli riserva ai retti l'assistenza, scudo per chi cammina integramente. | 7 και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων |
8 Proteggendo le vie della giustizia custodisce il cammino dei suoi amici. | 8 του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει |
9 Allora comprenderai la giustizia e il diritto, l'equità e ogni via della felicità. | 9 τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους |
10 Quando sarà entrata la sapienza nel tuo cuore e la scienza avrà deliziato la tua anima, | 10 εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη |
11 la prudenza veglierà su te e l'assennatezza ti custodirà, | 11 βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε |
12 strappandoti dalla via del male, dall'uomo dalle idee perverse, | 12 ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον |
13 da quelli che abbandonano le vie diritte per mettersi nelle vie oscure, | 13 ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους |
14 che si dilettano a fare il male, esultano nelle perversità del male, | 14 οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη |
15 devìano i propri sentieri, sviano nei loro cammini; | 15 ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων |
16 strappandoti dalla donna altrui, dalla straniera che sa adoperare parole melliflue, | 16 του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης |
17 che ha lasciato il compagno della sua giovinezza e ha dimenticato il patto del suo Dio. | 17 υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη |
18 Veramente la sua casa va verso la morte e verso le ombre i suoi sentieri. | 18 εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης |
19 Chi si incammina verso di lei non ritorna indietro e non raggiunge i sentieri della vita. | 19 παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης |
20 Così camminerai per la via dei buoni e i sentieri dei giusti tu custodirai. | 20 ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους |
21 Sì, i retti dimoreranno nel paese, i puri vi saranno lasciati. | 21 χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη |
22 Gli empi invece saranno cancellati, i fedifraghi saranno sradicati. | 22 οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ' αυτης |