ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 19

LXX	NOVA VULGATA
1 -	1 Melior est pauper, qui ambulat in simplicitate sua, quam qui torquet labia et est insipiens.
2 -	2 Ubi non est scientia animae, non est bonum; et, qui festinus est pedibus, offendit.
3 αφροσυνη ανδρος λυμαινεται τας οδους αυτου τον δε θεον αιτιαται τη καρδια αυτου	3 Stultitia hominis supplantat gressuseius, et contra Deum fervet animo suo.
4 πλουτος προστιθησιν φιλους πολλους ο δε πτωχος και απο του υπαρχοντος φιλου λειπεται	4 Divitiae addunt amicos plurimos; pauper autem ab amico suo separatur.
5 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ο δε εγκαλων αδικως ου διαφευξεται	5 Testis falsus non erit impunitus; et, qui mendacia loquitur, non effugiet.
6 πολλοι θεραπευουσιν προσωπα βασιλεων πας δε ο κακος γινεται ονειδος ανδρι	6 Multi blandiuntur faciei potentis, et omnes amici sunt dona tribuenti.
7 πας ος αδελφον πτωχον μισει και φιλιας μακραν εσται εννοια αγαθη τοις ειδοσιν αυτην εγγιει ανηρ δε φρονιμος ευρησει αυτην ο πολλα κακοποιων τελεσιουργει κακιαν ος δε ερεθιζει λογους ου σωθησεται	7 Omnes fratres hominis pauperis oderunt eum, insu7per et amici procul recesserunt ab eo; qui tantum verba sectatur, nihil habebit.
8 ο κτωμενος φρονησιν αγαπα εαυτον ος δε φυλασσει φρονησιν ευρησει αγαθα	8 Qui autem possessor est mentis, diligit animam suam, et custos prudentiae inveniet bona.
9 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ος δ' αν εκκαυση κακιαν απολειται υπ' αυτης	9 Falsus testis non erit impunitus; et, qui loquitur mendacia, peribit.
10 ου συμφερει αφρονι τρυφη και εαν οικετης αρξηται μεθ' υβρεως δυναστευειν	10 Non decent stultum deliciae, nec servum dominari principibus.
11 ελεημων ανηρ μακροθυμει το δε καυχημα αυτου επερχεται παρανομοις	11 Doctrina viri mitigat iram eius, et gloria eius est iniqua praetergredi.
12 βασιλεως απειλη ομοια βρυγμω λεοντος ωσπερ δε δροσος επι χορτω ουτως το ιλαρον αυτου	12 Sicut fremitus leonis ita et regis ira, et sicut ros super herbam ita et gratia eius.
13 αισχυνη πατρι υιος αφρων και ουχ αγναι ευχαι απο μισθωματος εταιρας	13 Calamitas patris filius stultus; et tecta iugiter perstillantia litigiosa mulier.
14 οικον και υπαρξιν μεριζουσιν πατερες παισιν παρα δε θεου αρμοζεται γυνη ανδρι	14 Domus et divitiae hereditas patrum, a Domino autem uxor prudens.
15 δειλια κατεχει ανδρογυναιον ψυχη δε αεργου πεινασει	15 Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
16 ος φυλασσει εντολην τηρει την εαυτου ψυχην ο δε καταφρονων των εαυτου οδων απολειται	16 Qui custodit mandatum, custodit animam suam; qui autem neglegit viam suam, mortificabitur.
17 δανιζει θεω ο ελεων πτωχον κατα δε το δομα αυτου ανταποδωσει αυτω	17 Feneratur Domino, qui miseretur pauperis, et vicissitudinem suam reddet ei.
18 παιδευε υιον σου ουτως γαρ εσται ευελπις εις δε υβριν μη επαιρου τη ψυχη σου	18 Erudi filium tuum, dum spes est; ad interfectionem autem eius ne ponas animam tuam.
19 κακοφρων ανηρ πολλα ζημιωθησεται εαν δε λοιμευηται και την ψυχην αυτου προσθησει	19 Qui impatiens est, sustinebit multam; et, si eum abripere vis, aliud appones.
20 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου ινα σοφος γενη επ' εσχατων σου	20 Audi consilium et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis.
21 πολλοι λογισμοι εν καρδια ανδρος η δε βουλη του κυριου εις τον αιωνα μενει	21 Multae cogitationes in corde viri, voluntas autem Domini permanebit.
22 καρπος ανδρι ελεημοσυνη κρεισσων δε πτωχος δικαιος η πλουσιος ψευστης	22 Desiderabile in homine est misericordia eius; et melior est pauper quam vir mendax.
23 φοβος κυριου εις ζωην ανδρι ο δε αφοβος αυλισθησεται εν τοποις ου ουκ επισκοπειται γνωσις	23 Timor Domini ad vitam, et in plenitudine commorabitur absque visitatione mali.
24 ο εγκρυπτων εις τον κολπον αυτου χειρας αδικως ουδε τω στοματι ου μη προσαγαγη αυτας	24 Abscondit piger manum suam in catino nec ad os suum applicat eam.
25 λοιμου μαστιγουμενου αφρων πανουργοτερος γινεται εαν δε ελεγχης ανδρα φρονιμον νοησει αισθησιν	25 Derisore flagellato vel parvulus sapientior erit; si autem corripueris sapientem, intelleget disciplinam.
26 ο ατιμαζων πατερα και απωθουμενος μητερα αυτου καταισχυνθησεται και επονειδιστος εσται	26 Qui affligit patrem et fugat matrem, filius inhonestus et ignominiosus.
27 υιος απολειπομενος φυλαξαι παιδειαν πατρος μελετησει ρησεις κακας	27 Acquiesce, fili, ut audias doctrinam nec erres a sermonibus scientiae.
28 ο εγγυωμενος παιδα αφρονα καθυβριζει δικαιωμα στομα δε ασεβων καταπιεται κρισεις	28 Testis iniquus deridet iudicium, et os impiorum devorat iniquitatem.
29 ετοιμαζονται ακολαστοις μαστιγες και τιμωριαι ωμοις αφρονων	29 Paratae sunt derisoribus virgae, et plagae stultorum corporibus.