ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 19

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 -	1 Mieux vaut le pauvre qui vit honnêtement, que l’insensé qui a su se débrouiller.
2 -	2 Même l’enthousiasme ne vaut rien s’il n’y a pas réflexion; qui se précipite perd son chemin.
3 αφροσυνη ανδρος λυμαινεται τας οδους αυτου τον δε θεον αιτιαται τη καρδια αυτου	3 On se ruine par sa propre bêtise, et puis c’est à Yahvé qu’on s’en prend!
4 πλουτος προστιθησιν φιλους πολλους ο δε πτωχος και απο του υπαρχοντος φιλου λειπεται	4 La fortune attire de nombreux amis, tandis qu’en devenant pauvre on perd les siens.
5 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ο δε εγκαλων αδικως ου διαφευξεται	5 Le faux témoin ne restera pas impuni, celui qui ment quand il témoigne n’échappera pas.
6 πολλοι θεραπευουσιν προσωπα βασιλεων πας δε ο κακος γινεται ονειδος ανδρι	6 Un notable a beaucoup de flatteurs, tous sont amis de celui qui arrose.
7 πας ος αδελφον πτωχον μισει και φιλιας μακραν εσται εννοια αγαθη τοις ειδοσιν αυτην εγγιει ανηρ δε φρονιμος ευρησει αυτην ο πολλα κακοποιων τελεσιουργει κακιαν ος δε ερεθιζει λογους ου σωθησεται	7 Le pauvre est rejeté de tous ses frères, ses amis ont été les premiers à s’éloigner. Avec qui parler? Ils ne se présentent pas.
8 ο κτωμενος φρονησιν αγαπα εαυτον ος δε φυλασσει φρονησιν ευρησει αγαθα	8 Qui acquiert du bon sens se fait du bien à lui-même; qui agit avec intelligence trouvera le bonheur.
9 μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ος δ' αν εκκαυση κακιαν απολειται υπ' αυτης	9 Le faux témoin ne restera pas impuni, celui qui ment quand il témoigne périra.
10 ου συμφερει αφρονι τρυφη και εαν οικετης αρξηται μεθ' υβρεως δυναστευειν	10 Il ne convient pas qu’un sot vive dans le luxe, et moins encore qu’un esclave commande à des princes.
11 ελεημων ανηρ μακροθυμει το δε καυχημα αυτου επερχεται παρανομοις	11 Un homme intelligent surmonte sa colère; en méprisant l’offense il se grandit.
12 βασιλεως απειλη ομοια βρυγμω λεοντος ωσπερ δε δροσος επι χορτω ουτως το ιλαρον αυτου	12 La fureur du roi est comme le rugissement du lion, sa bienveillance est comme la rosée sur l’herbe.
13 αισχυνη πατρι υιος αφρων και ουχ αγναι ευχαι απο μισθωματος εταιρας	13 Un fils stupide fait le malheur de son père; les criailleries d’une femme n’ont pas plus de fin qu’une fuite d’eau.
14 οικον και υπαρξιν μεριζουσιν πατερες παισιν παρα δε θεου αρμοζεται γυνη ανδρι	14 On hérite de son père une maison et des biens, mais c’est Yahvé qui donne une épouse de bon sens.
15 δειλια κατεχει ανδρογυναιον ψυχη δε αεργου πεινασει	15 La paresse amène la torpeur; le nonchalant connaîtra la faim.
16 ος φυλασσει εντολην τηρει την εαυτου ψυχην ο δε καταφρονων των εαυτου οδων απολειται	16 Qui garde le commandement se garde lui-même; qui méprise la parole mourra.
17 δανιζει θεω ο ελεων πτωχον κατα δε το δομα αυτου ανταποδωσει αυτω	17 Qui a pitié du pauvre prête à Yahvé: il saura payer sa dette.
18 παιδευε υιον σου ουτως γαρ εσται ευελπις εις δε υβριν μη επαιρου τη ψυχη σου	18 Corrige ton fils tant qu’il y a espoir: sinon, tu serais responsable de sa mort.
19 κακοφρων ανηρ πολλα ζημιωθησεται εαν δε λοιμευηται και την ψυχην αυτου προσθησει	19 Celui qui s’est emporté doit payer; si on l’en exempte, il recommencera.
20 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου ινα σοφος γενη επ' εσχατων σου	20 Écoute les conseils, reçois l’enseignement: à la fin tu seras un sage.
21 πολλοι λογισμοι εν καρδια ανδρος η δε βουλη του κυριου εις τον αιωνα μενει	21 L’homme soupèse les nombreuses possibilités, mais c’est le dessein de Yahvé qui se réalisera.
22 καρπος ανδρι ελεημοσυνη κρεισσων δε πτωχος δικαιος η πλουσιος ψευστης	22 C’est la bonté d’un homme qui le fait aimer, on préfère un pauvre à un arrogant.
23 φοβος κυριου εις ζωην ανδρι ο δε αφοβος αυλισθησεται εν τοποις ου ουκ επισκοπειται γνωσις	23 La crainte de Yahvé te fera vivre: tu dormiras tranquille, à l’abri du malheur.
24 ο εγκρυπτων εις τον κολπον αυτου χειρας αδικως ουδε τω στοματι ου μη προσαγαγη αυτας	24 Quand le paresseux tend la main vers le plat, il ne la ramène pas à la bouche.
25 λοιμου μαστιγουμενου αφρων πανουργοτερος γινεται εαν δε ελεγχης ανδρα φρονιμον νοησει αισθησιν	25 Punis le moqueur, et le naïf fera attention; fais une remarque à l’homme sensé et il comprendra.
26 ο ατιμαζων πατερα και απωθουμενος μητερα αυτου καταισχυνθησεται και επονειδιστος εσται	26 Qui dépouille son père et chasse sa mère est un fils infâme et dénaturé.
27 υιος απολειπομενος φυλαξαι παιδειαν πατρος μελετησει ρησεις κακας	27 Quand le fils n’écoute plus ceux qui le reprennent, il ne peut que ruminer des pensées mauvaises.
28 ο εγγυωμενος παιδα αφρονα καθυβριζει δικαιωμα στομα δε ασεβων καταπιεται κρισεις	28 Un témoin pervers se moque de la justice; la bouche des méchants se complaît dans l’injustice.
29 ετοιμαζονται ακολαστοις μαστιγες και τιμωριαι ωμοις αφρονων	29 Le fouet est pour ceux qui se moquent, le bâton a été fait pour le dos des sots.