ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 2

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,	1 Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te :
2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν?	2 ut audiat sapientiam auris tua, inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν?	3 Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ ;
4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,	4 si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam :
5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.	5 tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies,
6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.	6 quia Dominus dat sapientiam, et ex ore ejus prudentia et scientia.
7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,	7 Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,
8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.	8 servans semitas justitiæ, et vias sanctorum custodiens.
9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.	9 Tunc intelliges justitiam, et judicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.
10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,	10 Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit,
11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει?	11 consilium custodiet te, et prudentia servabit te :
12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,	12 ut eruaris a via mala, et ab homine qui perversa loquitur ;
13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους?	13 qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas ;
14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,	14 qui lætantur cum malefecerint, et exsultant in rebus pessimis ;
15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι?	15 quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.
16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,	16 Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea quæ mollit sermones suos,
17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.	17 et relinquit ducem pubertatis suæ,
18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους?	18 et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus ejus, et ad inferos semitæ ipsius.
19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης?	19 Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.
20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.	20 Ut ambules in via bona, et calles justorum custodias :
21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.	21 qui enim recti sunt habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea ;
22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης.	22 impii vero de terra perdentur, et qui inique agunt auferentur ex ea.