ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 2

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,	1 Fili mi, si susceperis sermones meos et mandata mea absconderis penes te,
2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν?	2 intendens ad sapientiam aurem tuam, inclinans cor tuum ad cognoscendam prudentiam;
3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν?	3 si enim sapientiam invocaveris et dederis vocem tuam prudentiae,
4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,	4 si quaesieris eam quasi pecuniam et sicut thesauros conquisieris illam,
5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.	5 tunc intelleges timorem Domini et scientiam Dei invenies.
6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.	6 Quia Dominus dat sapientiam, et ex ore eius scientia et prudentia.
7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,	7 Thesaurizabit rectis sollertiam et clipeus erit gradientibus simpliciter
8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.	8 servans semitas iustitiae et vias sanctorum custodiens.
9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.	9 Tunc intelleges iustitiam et iudicium et aequitatem et omnem semitam bonam,
10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,	10 quia intrabit sapientia cor tuum, et scientia animae tuae placebit.
11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει?	11 Consilium custodiet te, et prudentia servabit te,
12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,	12 ut eruaris a via mala et ab homine, qui perversa loquitur;
13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους?	13 qui relinquunt iter rectum, ut ambulent per vias tenebrosas;
14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,	14 qui laetantur, cum malefecerint, et exsultant in rebus pessimis:
15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι?	15 quorum viae perversae sunt, et pravi gressus eorum.
16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,	16 Ut eruaris a muliere aliena et ab extranea, quae mollit sermones suos
17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.	17 et relinquit ducem pubertatis suae et pacti Dei sui oblita est.
18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους?	18 Inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitae ipsius;
19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης?	19 omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur nec apprehendent semitas vitae.
20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.	20 Ut ambules in via bonorum et calles iustorum custodias:
21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.	21 qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea;
22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης.	22 impii vero de terra perdentur, et, qui inique agunt, auferentur ex ea.