ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 2

GREEK BIBLE	DIODATI
1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,	1 FIGLIUOL mio, se tu ricevi i miei detti, E riponi appo te i miei comandamenti,
2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν?	2 Rendendo il tuo orecchio attento alla Sapienza; Se tu inchini il tuo cuore all’intendimento,
3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν?	3 E se tu chiami la prudenza, E dài fuori la tua voce all’intendimento;
4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,	4 Se tu la cerchi come l’argento, E l’investighi come i tesori;
5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.	5 Allora tu intenderai il timor del Signore, E troverai la conoscenza di Dio.
6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.	6 Perciocchè il Signore dà la sapienza; Dalla sua bocca procede la scienza e l’intendimento.
7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,	7 Egli riserba la ragione a’ diritti; Egli è lo scudo di quelli che camminano in integrità;
8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.	8 Per guardare i sentieri di dirittura, E custodire la via de’ suoi santi.
9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.	9 Allora tu intenderai giustizia, giudicio, E dirittura, ed ogni buon sentiero
10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,	10 Quando la sapienza sarà entrata nel cuor tuo, E la scienza sarà dilettevole all’anima tua;
11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει?	11 L’avvedimento ti preserverà, La prudenza ti guarderà;
12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,	12 Per liberarti dalla via malvagia, Dagli uomini che parlano di cose perverse;
13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους?	13 I quali lasciano i sentieri della dirittura, Per camminar per le vie delle tenebre;
14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,	14 I quali si rallegrano di far male, E festeggiano nelle perversità di malizia;
15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι?	15 I quali son torti nelle lor vie, E traviati ne’ lor sentieri.
16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,	16 Per iscamparti ancora dalla donna straniera; Dalla forestiera che parla vezzosamente;
17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.	17 La quale ha abbandonato il conduttor della sua giovanezza, Ed ha dimenticato il patto del suo Dio.
18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους?	18 Conciossiachè la casa di essa dichini alla morte, Ed i suoi sentieri a’ morti.
19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης?	19 Niuno di coloro ch’entrano da essa non ne ritorna, E non riprende i sentieri della vita.
20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.	20 Acciocchè ancora tu cammini per la via de’ buoni, Ed osservi i sentieri de’ giusti.
21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.	21 Perciocchè gli uomini diritti abiteranno la terra, E gli uomini intieri rimarranno in essa.
22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης.	22 Ma gli empi saranno sterminati dalla terra, E i disleali ne saranno divelti