Livre des Psaumes 108

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Cantique. Psaume. De David.	1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος ο θεος την αινεσιν μου μη παρασιωπησης
2 Mon cœur est prêt, ô Dieu, mon cœur est prêt, je veux chanter et jouer pour toi.	2 οτι στομα αμαρτωλου και στομα δολιου επ' εμε ηνοιχθη ελαλησαν κατ' εμου γλωσση δολια
3 Que ma flamme s’éveille, éveillez-vous, harpe et cithare, que je fasse, moi, lever l’aurore!	3 και λογοις μισους εκυκλωσαν με και επολεμησαν με δωρεαν
4 Je te louerai, Seigneur, parmi les peuples, je jouerai pour toi dans toutes les provinces,	4 αντι του αγαπαν με ενδιεβαλλον με εγω δε προσευχομην
5 car ta grâce est à la hauteur des cieux et ta vérité s’élève jusqu’aux nuées.	5 και εθεντο κατ' εμου κακα αντι αγαθων και μισος αντι της αγαπησεως μου
6 Ô Dieu, montre-toi au-dessus des cieux, que ta Gloire se lève sur la terre entière!	6 καταστησον επ' αυτον αμαρτωλον και διαβολος στητω εκ δεξιων αυτου
7 Délivre maintenant ceux que tu aimes.	7 εν τω κρινεσθαι αυτον εξελθοι καταδεδικασμενος και η προσευχη αυτου γενεσθω εις αμαρτιαν
8 Dieu a parlé dans son sanctuaire: “Je suis en forme, je m’en vais partager Sichem, et lotir la vallée des Tentes.	8 γενηθητωσαν αι ημεραι αυτου ολιγαι και την επισκοπην αυτου λαβοι ετερος
9 Je prends avec moi Galaad et Manassé; Éphraïm aussi, il sera mon casque, et Juda, mon bâton de commandement.	9 γενηθητωσαν οι υιοι αυτου ορφανοι και η γυνη αυτου χηρα
10 Alors Moab sera ma cuvette, pour m’y laver; je jetterai ma sandale sur Édom, je lancerai le cri de guerre contre les Philistins!”	10 σαλευομενοι μεταναστητωσαν οι υιοι αυτου και επαιτησατωσαν εκβληθητωσαν εκ των οικοπεδων αυτων
11 Qui donc nous mènera à la ville forte, qui nous conduira jusqu’en terre d’Édom?	11 εξερευνησατω δανειστης παντα οσα υπαρχει αυτω διαρπασατωσαν αλλοτριοι τους πονους αυτου
12 Qui, sinon toi, ô Dieu? Mais tu nous as rejetés, tu ne sors plus avec nos troupes.	12 μη υπαρξατω αυτω αντιλημπτωρ μηδε γενηθητω οικτιρμων τοις ορφανοις αυτου
13 Aide-nous contre l’oppresseur, car rien n’est décevant comme un secours humain.	13 γενηθητω τα τεκνα αυτου εις εξολεθρευσιν εν γενεα μια εξαλειφθητω το ονομα αυτου
14 Avec Dieu nous ferons des merveilles, et lui écrasera nos adversaires.	14 αναμνησθειη η ανομια των πατερων αυτου εναντι κυριου και η αμαρτια της μητρος αυτου μη εξαλειφθειη
	15 γενηθητωσαν εναντι κυριου δια παντος και εξολεθρευθειη εκ γης το μνημοσυνον αυτων
	16 ανθ' ων ουκ εμνησθη του ποιησαι ελεος και κατεδιωξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον και κατανενυγμενον τη καρδια του θανατωσαι
	17 και ηγαπησεν καταραν και ηξει αυτω και ουκ ηθελησεν ευλογιαν και μακρυνθησεται απ' αυτου
	18 και ενεδυσατο καταραν ως ιματιον και εισηλθεν ως υδωρ εις τα εγκατα αυτου και ωσει ελαιον εν τοις οστεοις αυτου
	19 γενηθητω αυτω ως ιματιον ο περιβαλλεται και ωσει ζωνη ην δια παντος περιζωννυται
	20 τουτο το εργον των ενδιαβαλλοντων με παρα κυριου και των λαλουντων πονηρα κατα της ψυχης μου
	21 και συ κυριε κυριε ποιησον μετ' εμου ελεος ενεκεν του ονοματος σου οτι χρηστον το ελεος σου
	22 ρυσαι με οτι πτωχος και πενης εγω ειμι και η καρδια μου τεταρακται εντος μου
	23 ωσει σκια εν τω εκκλιναι αυτην αντανηρεθην εξετιναχθην ωσει ακριδες
	24 τα γονατα μου ησθενησαν απο νηστειας και η σαρξ μου ηλλοιωθη δι' ελαιον
	25 και εγω εγενηθην ονειδος αυτοις ειδοσαν με εσαλευσαν κεφαλας αυτων
	26 βοηθησον μοι κυριε ο θεος μου σωσον με κατα το ελεος σου
	27 και γνωτωσαν οτι η χειρ σου αυτη και συ κυριε εποιησας αυτην
	28 καταρασονται αυτοι και συ ευλογησεις οι επανιστανομενοι μοι αισχυνθητωσαν ο δε δουλος σου ευφρανθησεται
	29 ενδυσασθωσαν οι ενδιαβαλλοντες με εντροπην και περιβαλεσθωσαν ωσει διπλοιδα αισχυνην αυτων
	30 εξομολογησομαι τω κυριω σφοδρα εν τω στοματι μου και εν μεσω πολλων αινεσω αυτον
	31 οτι παρεστη εκ δεξιων πενητος του σωσαι εκ των καταδιωκοντων την ψυχην μου