Księga Barucha 4

Biblia Tysiąclecia	KING JAMES BIBLE
1 Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą.	1 This is the book of the commandments of God, and the law that endureth for ever: all they that keep it shall come to life; but such as leave it shall die.
2 Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła!	2 Turn thee, O Jacob, and take hold of it: walk in the presence of the light thereof, that thou mayest be illuminated.
3 Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów!	3 Give not thine honour to another, nor the things that are profitable unto thee to a strange nation.
4 Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znamy to, co się Bogu podoba.	4 O Israel, happy are we: for things that are pleasing to God are made known unto us.
5 Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela!	5 Be of good cheer, my people, the memorial of Israel.
6 Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie; dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu.	6 Ye were sold to the nations, not for [your] destruction: but because ye moved God to wrath, ye were delivered unto the enemies.
7 Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego ofiarami składanymi złym duchom, a nie Bogu.	7 For ye provoked him that made you by sacrificing unto devils, and not to God.
8 Zapomnieliście o waszym Żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała.	8 Ye have forgotten the everlasting God, that brought you up; and ye have grieved Jerusalem, that nursed you.
9 Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: "Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo,	9 For when she saw the wrath of God coming upon you, she said, Hearken, O ye that dwell about Sion: God hath brought upon me great mourning;
10 widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.	10 For I saw the captivity of my sons and daughters, which the Everlasting brought upon them.
11 Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem.	11 With joy did I nourish them; but sent them away with weeping and mourning.
12 Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego.	12 Let no man rejoice over me, a widow, and forsaken of many, who for the sins of my children am left desolate; because they departed from the law of God.
13 Nie poznały słusznych rozporządzeń Twoich ani nie kroczyły drogami przykazań Bożych, ani nie weszły na ścieżki wychowania w Twojej sprawiedliwości.	13 They knew not his statutes, nor walked in the ways of his commandments, nor trod in the paths of discipline in his righteousness.
14 Przyjdźcie, sąsiedzi Syjonu! Przypomnijcie sobie niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny.	14 Let them that dwell about Sion come, and remember ye the captivity of my sons and daughters, which the Everlasting hath brought upon them.
15 Sprowadził na nich naród z daleka, naród bezczelny, obcego języka, który nie uszanował starca ani nie ulitował się nad dzieckiem.	15 For he hath brought a nation upon them from far, a shameless nation, and of a strange language, who neither reverenced old man, nor pitied child.
16 Uprowadził umiłowanych Wdowy i pozbawił córek Opuszczoną.	16 These have carried away the dear beloved children of the widow, and left her that was alone desolate without daughters.
17 Ja zaś jak wam mogę pomóc?	17 But what can I help you?
18 Ten, który zesłał na was to zło, wybawi was z rąk nieprzyjaciół.	18 For he that brought these plagues upon you will deliver you from the hands of your enemies.
19 Idźcie, dzieci, idźcie, ja zaś sama i opuszczona zostać muszę.	19 Go your way, O my children, go your way: for I am left desolate.
20 Zdjęłam szatę pokoju, a przyoblekłam się w wór mojej modlitwy i wołać będę do Przedwiecznego w czasie dni moich.	20 I have put off the clothing of peace, and put upon me the sackcloth of my prayer: I will cry unto the Everlasting in my days.
21 Miejcie ufność, dzieci, wołajcie do Boga, a wyrwie was z mocy, z ręki nieprzyjaciół.	21 Be of good cheer, O my children, cry unto the Lord, and he will deliver you from the power and hand of the enemies.
22 Ja zaś z ufnością oddałam Przedwiecznemu wybawienie wasze i rozradował mię Święty miłosierdziem, jakie okaże wam prędko Przedwieczny, wasz Zbawca.	22 For my hope is in the Everlasting, that he will save you; and joy is come unto me from the Holy One, because of the mercy which shall soon come unto you from the Everlasting our Saviour.
23 Wysłałam was ze smutkiem i płaczem, a Bóg odda mi was z radością i weselem na wieki.	23 For I sent you out with mourning and weeping: but God will give you to me again with joy and gladness for ever.
24 Jak bowiem teraz sąsiedzi Syjonu widzieli wasze wygnanie, tak oglądać będą wasze zbawienie, sprawione przez Boga, które przyjdzie wam z wielką chwałą i okazałością Przedwiecznego.	24 Like as now the neighbours of Sion have seen your captivity: so shall they see shortly your salvation from our God which shall come upon you with great glory, and brightness of the Everlasting.
25 Dzieci, cierpliwie znieście gniew, jaki Bóg zesłał na was. Prześladuje cię twój nieprzyjaciel, ale wnet ujrzysz zagładę jego i na karku jego staniesz.	25 My children, suffer patiently the wrath that is come upon you from God: for thine enemy hath persecuted thee; but shortly thou shalt see his destruction, and shalt tread upon his neck.
26 Moje dzieci pieszczone szły drogami przykrymi, zostały uprowadzone jak stado zagrabione przez nieprzyjaciół.	26 My delicate ones have gone rough ways, and were taken away as a flock caught of the enemies.
27 Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który dopuścił to na was, będzie pamiętał o was.	27 Be of good comfort, O my children, and cry unto God: for ye shall be remembered of him that brought these things upon you.
28 Jak bowiem błądząc myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie.	28 For as it was your mind to go astray from God: so, being returned, seek him ten times more.
29 Albowiem Ten, co zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym".	29 For he that hath brought these plagues upon you shall bring you everlasting joy with your salvation.
30 Nie upadaj na duchu, Jeruzalem, pocieszy cię Ten, który ci nadał imię.	30 Take a good heart, O Jerusalem: for he that gave thee that name will comfort thee.
31 Biada tym, którzy cię skrzywdzili i cieszą się z twego nieszczęścia.	31 Miserable are they that afflicted thee, and rejoiced at thy fall.
32 Biada tym miastom, którym służą twe dzieci, biada temu, które przyjęło twych synów.	32 Miserable are the cities which thy children served: miserable is she that received thy sons.
33 Jak bowiem cieszyło się twoim zniszczeniem i radowało się twoim upadkiem, tak będzie zasmucone własnym spustoszeniem.	33 For as she rejoiced at thy ruin, and was glad of thy fall: so shall she be grieved for her own desolation.
34 Odbiorę mu radość z wielkiej liczby mieszkańców, a pycha jego przemieni się w smutek.	34 For I will take away the rejoicing of her great multitude, and her pride shall be turned into mourning.
35 Albowiem Przedwieczny ześle na nie ogień przez wiele dni i długi czas złe duchy zamieszkiwać je będą.	35 For fire shall come upon her from the Everlasting, long to endure; and she shall be inhabited of devils for a great time.
36 Jerozolimo, spojrzyj na Wschód i zobacz radość, która ci przychodzi od Pana.	36 O Jerusalem, look about thee toward the east, and behold the joy that cometh unto thee from God.
37 Oto idą synowie twoi, których wysłałaś, idą, zebrani ze wschodu i zachodu na słowo Świętego, ciesząc się chwałą Boga.	37 Lo, thy sons come, whom thou sentest away, they come gathered together from the east to the west by the word of the Holy One, rejoicing in the glory of God.