Księga Psalmów 51

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA TINTORI
1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawida,	1 (Per la fine. Meditazione di David)
2 gdy przybył do niego prorok Natan po jego grzechu z Batszebą.	2 Quando Vidumeo Doeg andò a dire a Saul: « David s'è rifugiato nella casa d'Achimelec »).
3 Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!	3 A che ti vanti della malizia, tu che sei potente nell'iniquità?
4 Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego!	4 Tutto il giorno la tua lingua medita ingiustizie, come affilato rasoio inganni.
5 Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną.	5 Ti piace più il male del bene, il parlare iniquo più che il giusto.
6 Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, tak że się okazujesz sprawiedliwym w swym wyroku i prawym w swoim osądzie.	6 Non ami che parole di perdizione, perfida lingua.
7 Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka.	7 Per questo Dio ti distruggerà per sempre, ti schianterà, ti lancerà fuori della tua tenda, ti sradicherà dalla terra dei viventi.
8 Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości.	8 Vedendo questo, i giusti temeranno e rideranno su di lui, dicendo;
9 Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.	9 « Ecco l'uomo che non prese Dio come suo aiuto, ma sperò nell'abbondanza delle sue ricchezze e si faceva forte della sua prepotenza! ».
10 Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył!	10 Io invece, come ulivo fecondo nella casa di Dio, spero nella misericordia di Dio in eterno, per sempre.
11 Odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia!	11 Ti loderò nei secoli, perchè hai agito; confiderò nel tuo nome, perchè è buono, nel cospetto dei tuoi santi.
12 Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!
13 Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego!
14 Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym!
15 Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy.
16 Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco: niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość!
17 Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
18 Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał.
19 Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.
20 Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci: odbuduj mury Jeruzalem!
21 Wtedy będą Ci się podobać prawe ofiary, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.