Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Ecclesiastes 7


font
VULGATABIBLIA
1 Quid necesse est homini majora se quærere,
cum ignoret quid conducat sibi in vita sua,
numero dierum peregrinationis suæ,
et tempore quod velut umbra præterit ?
aut quis ei poterit indicare
quod post eum futurum sub sole sit ?
1 Más vale el renombre que óleo perfumado; y el día de la muerte más que el día del nacimiento.
2 Melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa,
et dies mortis die nativitatis.
2 Más vale ir a casa de luto que ir a casa de festín; porque allí termina todo hombre, y allí el que vive, reflexiona.
3 Melius est ire ad domum luctus
quam ad domum convivii ;
in illa enim finis cunctorum admonetur hominum,
et vivens cogitat quid futurum sit.
3 Más vale llorar que reír, pues tras una cara triste hay un corazón feliz.
4 Melior est ira risu,
quia per tristitiam vultus corrigitur animus delinquentis.
4 El corazón de los sabios está en la casa de luto, mientras el corazón de los necios en la casa de alegría.
5 Cor sapientium ubi tristitia est,
et cor stultorum ubi lætitia.
5 Más vale oír reproche de sabio, que oír alabanza de necios.
6 Melius est a sapiente corripi,
quam stultorum adulatione decipi ;
6 Porque como crepitar de zarzas bajo la olla, así es el reír del necio: y también esto es vanidad.
7 quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla,
sic risus stulti.
Sed et hoc vanitas.
7 El halago atonta al sabio, y el regalo pervierte el corazón.
8 Calumnia conturbat sapientem,
et perdet robur cordis illius.
8 Más vale el término de una cosa que su comienzo, más vale el paciente que el soberbio.
9 Melior est finis orationis quam principium.
Melior est patiens arrogante.
9 No te dejes llevar del enojo, pues el enojo reside en el pecho de los necios.
10 Ne sis velox ad irascendum,
quia ira in sinu stulti requiescit.
10 No digas: ¿Cómo es que el tiempo pasado fue mejor que el presente? Pues no es de sabios preguntar sobre ello.
11 Ne dicas : Quid putas causæ est
quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt ?
stulta enim est hujuscemodi interrogatio.
11 Tan buena es la sabiduría como la hacienda, y aprovecha a los que ven el sol.
12 Utilior est sapientia cum divitiis,
et magis prodest videntibus solem.
12 Porque la sabiduría protege como el dinero, pero el saber le aventaja en que hace vivir al que lo posee.
13 Sicut enim protegit sapientia, sic protegit pecunia ;
hoc autem plus habet eruditio et sapientia,
quod vitam tribuunt possessori suo.
13 Mira la obra de Dios: ¿quién podrá enderezar lo que él torció?
14 Considera opera Dei,
quod nemo possit corrigere quem ille despexerit.
14 Alégrate en el día feliz y, en el día desgraciado, considera que, tanto uno como otro, Dios lo hace para que el hombre nada descubra de su porvenir.
15 In die bona fruere bonis,
et malam diem præcave ;
sicut enim hanc, sic et illam fecit Deus,
ut non inveniat homo contra eum justas querimonias.
15 En mi vano vivir, de todo he visto: justos perecer en su justicia, e impíos envejecer en su iniquidad.
16 Hæc quoque vidi in diebus vanitatis meæ :
justus perit in justitia sua,
et impius multo vivit tempore in malitia sua.
16 No quieras ser justo en demasía, ni te vuelvas demasiado sabio. ¿A qué destruirte?
17 Noli esse justus multum,
neque plus sapias quam necesse est,
ne obstupescas.
17 No quieras ser demasiado impío, ni te hagas el insensato. ¿A qué morir antes de tu tiempo?
18 Ne impie agas multum,
et noli esse stultus,
ne moriaris in tempore non tuo.
18 Bueno es que mantengas esto sin dejar aquellos de la mano, porque el temeroso de Dios con todo ello se sale.
19 Bonum est te sustentare justum :
sed et ab illo ne subtrahas manum tuam ;
quia qui timet Deum nihil negligit.
19 La sabiduría da más fuerza al sabio que diez poderosos que haya en la ciudad.
20 Sapientia confortavit sapientem
super decem principes civitatis ;
20 Cierto es que no hay ningún justo en la tierra que haga el bien sin nunca pecar.
21 non est enim homo justus in terra
qui faciat bonum et non peccet.
21 Tampoco hagas caso de todo lo que se dice, para que no oigas que tu siervo te denigra.
22 Sed et cunctis sermonibus qui dicuntur
ne accomodes cor tuum,
ne forte audias servum tuum maledicentem tibi ;
22 Que tu corazón bien sabe cuántas veces también tú has denigrado a otros.
23 scit enim conscientia tua
quia et tu crebro maledixisti aliis.
23 Todo esto lo intenté con la sabiduría. Dije: Seré sabio. Pero eso estaba lejos de mí.
24 Cuncta tentavi in sapientia.
Dixi : Sapiens efficiar :
et ipsa longius recessit a me,
24 Lejos está cualquier cosa, y profundo, lo profundo: ¿quién lo encontrará?
25 multo magis quam erat.
Et alta profunditas, quis inveniet eam ?
25 He aplicado mi corazón a explorar y a buscar sabiduría y razón, a reconocer la maldad como una necedad, y la necedad como una locura.
26 Lustravi universa animo meo,
ut scirem et considerarem,
et quærerem sapientiam, et rationem,
et ut cognoscerem impietatem stulti,
et errorem imprudentium :
26 He hallado que la mujer es más amarga que la muerte, porque ella es como una red, su corazón como un lazo, y sus brazos como cadenas: El que agrada a Dios se libra de ella, mas el pecador cae en su trampa.
27 et inveni amariorem morte mulierem,
quæ laqueus venatorum est,
et sagena cor ejus ;
vincula sunt manus illius.
Qui placet Deo effugiet illam ;
qui autem peccator est capietur ab illa.
27 Mira, esto he hallado, dice Cohélet, tratando de razonar, caso por caso.
28 Ecce hoc inveni, dixit Ecclesiastes,
unum et alterum ut invenirem rationem,
28 Aunque he seguido buscando, nada más he hallado. Un hombre entre mil, sí que lo hallo; pero mujer entre todas ellas, no la encuentro.
29 quam adhuc quærit anima mea,
et non inveni.
Virum de mille unum reperi ;
mulierem ex omnibus non inveni.
29 Mira, lo que hallé fue sólo esto: Dios hizo sencillo al hombre, pero él se complicó con muchas razones.
30 Solummodo hoc inveni,
quod fecerit Deus hominem rectum,
et ipse se infinitis miscuerit quæstionibus.
Quis talis ut sapiens est ?
et quis cognovit solutionem verbi ?