1 لماذا اذ لم تختبئ الازمنة من القدير لا يرى عارفوه يومه. | 1 δια τι δε κυριον ελαθον ωραι |
2 ينقلون التخوم. يغتصبون قطيعا ويرعونه. | 2 ασεβεις δε οριον υπερεβησαν ποιμνιον συν ποιμενι αρπασαντες |
3 يستاقون حمار اليتامى ويرتهنون ثور الارملة. | 3 υποζυγιον ορφανων απηγαγον και βουν χηρας ηνεχυρασαν |
4 يصدّون الفقراء عن الطريق. مساكين الارض يختبئون جميعا. | 4 εξεκλιναν αδυνατους εξ οδου δικαιας ομοθυμαδον εκρυβησαν πραεις γης |
5 ها هم كالفراء في القفر يخرجون الى عملهم يبكرون للطعام. البادية لهم خبز لاولادهم. | 5 απεβησαν δε ωσπερ ονοι εν αγρω υπερ εμου εξελθοντες την εαυτων πραξιν ηδυνθη αυτω αρτος εις νεωτερους |
6 في الحقل يحصدون علفهم ويعللون كرم الشرير. | 6 αγρον προ ωρας ουκ αυτων οντα εθερισαν αδυνατοι δε αμπελωνας ασεβων αμισθι και ασιτι ηργασαντο |
7 يبيتون عراة بلا لبس وليس لهم كسوة في البرد. | 7 γυμνους πολλους εκοιμισαν ανευ ιματιων αμφιασιν δε ψυχης αυτων αφειλαντο |
8 يبتلّون من مطر الجبال ولعدم الملجإ يعتنقون الصخر | 8 απο ψεκαδων ορεων υγραινονται παρα το μη εχειν αυτους σκεπην πετραν περιεβαλοντο |
9 يخطفون اليتيم عن الثدي ومن المساكين يرتهنون. | 9 ηρπασαν ορφανον απο μαστου εκπεπτωκοτα δε εταπεινωσαν |
10 عراة يذهبون بلا لبس وجائعين يحملون حزما. | 10 γυμνους δε εκοιμισαν αδικως πεινωντων δε τον ψωμον αφειλαντο |
11 يعصرون الزيت داخل اسوارهم. يدوسون المعاصر ويعطشون. | 11 εν στενοις αδικως ενηδρευσαν οδον δε δικαιαν ουκ ηδεισαν |
12 من الوجع اناس يئنون ونفس الجرحى تستغيث والله لا ينتبه الى الظلم | 12 οι εκ πολεως και οικων ιδιων εξεβαλλοντο ψυχη δε νηπιων εστεναξεν μεγα αυτος δε δια τι τουτων επισκοπην ου πεποιηται |
13 اولئك يكونون بين المتمردين على النور لا يعرفون طرقه ولا يلبثون في سبله. | 13 επι γης οντων αυτων και ουκ επεγνωσαν οδον δε δικαιοσυνης ουκ ηδεισαν ουδε ατραπους αυτης επορευθησαν |
14 مع النور يقوم القاتل يقتل المسكين والفقير وفي الليل يكون كاللص. | 14 γνους δε αυτων τα εργα παρεδωκεν αυτους εις σκοτος και νυκτος εσται ως κλεπτης |
15 وعين الزاني تلاحظ العشاء. يقول لا تراقبني عين. فيجعل سترا على وجهه. | 15 και οφθαλμος μοιχου εφυλαξεν σκοτος λεγων ου προσνοησει με οφθαλμος και αποκρυβην προσωπου εθετο |
16 ينقبون البيوت في الظلام. في النهار يغلقون على انفسهم. لا يعرفون النور. | 16 διωρυξεν εν σκοτει οικιας ημερας εσφραγισαν εαυτους ουκ επεγνωσαν φως |
17 لانه سواء عليهم الصباح وظل الموت. لانهم يعلمون اهوال ظل الموت. | 17 οτι ομοθυμαδον το πρωι αυτοις σκια θανατου οτι επιγνωσεται ταραχας σκιας θανατου |
18 خفيف هو على وجه المياه. ملعون نصيبهم في الارض. لا يتوجه الى طريق الكروم. | 18 ελαφρος εστιν επι προσωπον υδατος καταραθειη η μερις αυτων επι γης |
19 القحط والقيظ يذهبان بمياه الثلج. كذا الهاوية بالذين اخطأوا. | 19 αναφανειη δε τα φυτα αυτων επι γης ξηρα αγκαλιδα γαρ ορφανων ηρπασαν |
20 تنساه الرحم يستحليه الدود. لا يذكر بعد وينكسر الاثيم كشجرة. | 20 ειτ' ανεμνησθη αυτου η αμαρτια ωσπερ δε ομιχλη δροσου αφανης εγενετο αποδοθειη δε αυτω α επραξεν συντριβειη δε πας αδικος ισα ξυλω ανιατω |
21 يسيء الى العاقر التي لم تلد ولا يحسن الى الارملة. | 21 στειραν γαρ ουκ ευ εποιησεν και γυναιον ουκ ηλεησεν |
22 يمسك الاعزاء بقوته. يقوم فلا يأمن احد بحياته. | 22 θυμω δε κατεστρεψεν αδυνατους αναστας τοιγαρουν ου μη πιστευση κατα της εαυτου ζωης |
23 يعطيه طمأنينة فيتوكل ولكن عيناه على طرقهم. | 23 μαλακισθεις μη ελπιζετω υγιασθηναι αλλα πεσειται νοσω |
24 يترفعون قليلا ثم لا يكونون ويحطون. كالكل يجمعون وكرأس السنبلة يقطعون. | 24 πολλους γαρ εκακωσεν το υψωμα αυτου εμαρανθη δε ωσπερ μολοχη εν καυματι η ωσπερ σταχυς απο καλαμης αυτοματος αποπεσων |
25 وان لم يكن كذا فمن يكذبني ويجعل كلامي لا شيئا | 25 ει δε μη τις εστιν ο φαμενος ψευδη με λεγειν και θησει εις ουδεν τα ρηματα μου |