1 Un figlio saggio ama la disciplina, un insensato non accetta rimproveri. | 1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια |
2 Dal frutto della bocca l'uomo mangia ciò che è buono, ma il ventre dei malvagi si ciba di violenza. | 2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι |
3 Chi custodisce la sua bocca, protegge la sua vita, per chi la spalanca troppo c'è solo rovina. | 3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον |
4 Il pigro brama, senza avere niente, il ventre dei solerti invece viene saziato. | 4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια |
5 Il giusto odia una parola bugiarda, il cattivo invece disonora e diffama. | 5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν |
6 La giustizia custodisce colui che è retto, il peccato manda in rovina il peccatore. | 6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια |
7 C'è chi si mostra ricco senza avere niente e c'è chi, pur sembrando povero, ha molto. | 7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω |
8 Per riscattar la vita l'uomo ha la ricchezza, il povero però non sente la minaccia. | 8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην |
9 La luce dei giusti risplende gioiosa, la lampada degli empi va morendo. | 9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν |
10 Nell'orgoglio c'è solo la contesa, con chi chiede consiglio c'è saggezza. | 10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι |
11 Accumulata in fretta, svanisce la ricchezza, chi ammassa piano piano si fa ricco. | 11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα |
12 Speranza differita è malattia al cuore, albero di vita è un desiderio soddisfatto. | 12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη |
13 Chi disprezza la parola ci rimette, chi teme il precetto sta in pace. | 13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου |
14 L'insegnamento del saggio è una sorgente di vita, per sfuggire ai lacci della morte. | 14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται |
15 Una buona intelligenza procura favore, ma la via dei perfidi è insidiosa. | 15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια |
16 Ogni uomo avveduto agisce mostrando la sua scienza, lo stolto invece sprizza la follia. | 16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν |
17 Un empio messaggero porta alla disgrazia, un messaggero fedele invece è un rimedio. | 17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον |
18 Povertà e vergogna per chi trascura la disciplina, chi tien conto del rimprovero è onorato. | 18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται |
19 Desiderio soddisfatto è una dolcezza all'anima, abominio per gli stolti è ritrarsi dal male. | 19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως |
20 Chi va coi sapienti diventa sapiente, chi pratica gli stolti si perverte. | 20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται |
21 La disgrazia va dietro ai peccatori, il bene invece ricompensa i giusti. | 21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα |
22 Chi è buono trasmette l'eredità ai nipoti, tesoro dei giusti è la ricchezza dell'empio. | 22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων |
23 Ricco nutrimento sono i campi dei poveri, ma c'è chi muore perché privo di senno. | 23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως |
24 Chi risparmia il bastone odia il proprio figlio, chi lo ama prodiga la disciplina. | 24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει |
25 Il giusto mangia fino a saziarsi, il ventre degli empi resta vuoto. | 25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις |