Jób könyve 19

KÁLDI-NEOVULGÁTA	SMITH VAN DYKE
1 És felelt Jób, és ezt mondta:	1 فاجاب ايوب وقال
2 »Meddig akarjátok keseríteni lelkemet, és meddig őröltök engem beszéddel?	2 حتى متى تعذبون نفسي وتسحقونني بالكلام.
3 Immár tízszer gyaláztok, és nem restelltek nyomorgatni engem.	3 هذه عشر مرات اخزيتموني. لم تخجلوا من ان تحكروني.
4 Hisz ha tévedtem volna is, akkor is csak engem érintene tévedésem.	4 وهبني ضللت حقا. عليّ تستقر ضلالتي.
5 Ti azonban hivalkodtok velem szemben, és szememre vetitek gyalázatomat.	5 ان كنتم بالحق تستكبرون عليّ فثبتوا عليّ عاري.
6 Nos tudjátok meg tehát, hogy Isten meg nem érdemelt ítélettel sújtott engem, és vett engem körül ostoraival.	6 فاعلموا اذا ان الله قد عوّجني ولف عليّ احبولته.
7 Ha kiáltom, hogy: ‘erőszak’! senki sem hallgat meg engem. Ha jajgatok, nincs aki igazságot tegyen.	7 ها اني اصرخ ظلما فلا أستجاب. ادعو وليس حكم.
8 Elkerítette utamat, és nem mehetek tovább, sötétséget borított ösvényemre.	8 قد حوّط طريقي فلا اعبر وعلى سبلي جعل ظلاما.
9 Jóhíremből kivetkőztetett engem, és fejemről levette a koronát.	9 ازال عني كرامتي ونزع تاج راسي.
10 Megrontott engem körös-körül, és oda vagyok, elvette reményemet, mint a kitépett fáét.	10 هدمني من كل جهة فذهبت. وقلع مثل شجرة رجائي.
11 Haragja fellángolt ellenem, és ellenségei közé sorolt engem.	11 واضرم عليّ غضبه وحسبني كاعدائه.
12 Együtt vonultak fel portyázó hadai, rajtam keresztül vették útjukat, és megszállták sátramat körös-körül.	12 معا جاءت غزاته واعدّوا عليّ طريقهم وحلّوا حول خيمتي.
13 Messzire űzte tőlem testvéreimet: akik ismernek engem, elidegenedtek tőlem;	13 قد ابعد عني اخوتي. ومعارفي زاغوا عني.
14 rokonaim elhagytak, és ismerőseim elfelejtettek;	14 اقاربي قد خذلوني والذين عرفوني نسوني.
15 házam zsellérei és szolgálóim idegennek néznek, jöttment vagyok szemükben;	15 نزلاء بيتي وامائي يحسبونني اجنبيا. صرت في اعينهم غريبا.
16 szólítom szolgámat és nem felel, és könyörgésre kell fognom szavamat;	16 عبدي دعوت فلم يجب. بفمي تضرعت اليه.
17 nőm undorodik a leheletemtől, bűzös vagyok tulajdon gyermekeim előtt;	17 نكهتي مكروهة عند امرأتي وخممت عند ابناء احشائي.
18 még a kisgyermekek is megvetnek; ha eltávozom tőlük, leszólnak engem;	18 الاولاد ايضا قد رذلوني. اذا قمت يتكلمون عليّ.
19 régi bizalmasaim undorodnak tőlem, s akit legjobban szerettem, ellenem fordult.	19 كرهني كل رجالي والذين احببتهم انقلبوا عليّ.
20 Húsom fölemésztődött, a bőr csontjaimra tapadt, és ínyem elsorvadt fogaim körül.	20 عظمي قد لصق بجلدي ولحمي ونجوت بجلد اسناني.
21 Szánjatok meg! Szánjatok meg legalább ti, barátaim! Mert az Úr keze érintett engem.	21 تراءفوا تراءفوا انتم عليّ يا اصحابي لان يد الله قد مسّتني.
22 Miért üldöztök engem úgy, mint Isten, és mért nem tudtok betelni húsommal?	22 لماذا تطاردونني كما الله ولا تشبعون من لحمي
23 Bárcsak felírnák szavaimat, vajha könyvbe jegyeznék azokat,	23 ليت كلماتي الآن تكتب. يا ليتها رسمت في سفر
24 vas íróvesszővel ólomtáblára, vagy vésővel sziklába metszenék őket!	24 ونقرت الى الابد في الصخر بقلم حديد وبرصاص.
25 Mert tudom, hogy megváltóm él, s a végső napon felkelek a földről;	25 اما انا فقد علمت ان وليّي حيّ والآخر على الارض يقوم
26 és ismét körülvesz a bőröm, és saját testemben látom meg Istenemet;	26 وبعد ان يفنى جلدي هذا وبدون جسدي ارى الله
27 én magam látom meg őt, és önnön szemem nézi őt, és nem más! E reményem van eltéve keblemben!	27 الذي اراه انا لنفسي وعيناي تنظران وليس آخر. الى ذلك تتوق كليتاي في جوفي.
28 Nos, miért mondjátok tehát: ‘Vegyük őt üldözőbe, hadd találjuk meg benne a dolog gyökerét!?’	28 فانكم تقولون لماذا نطارده. والكلام الاصلي يوجد عندي.
29 Fussatok a kard éle elől, mert a kard a jogtalanság megtorlója, és tudjátok meg, hogy van ítélet!«	29 خافوا على انفسكم من السيف لان الغيظ من آثام السيف. لكي تعلموا ما هو القضاء