1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω. | 1 My son, keep my words, and treasure my commands. |
2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου. | 2 Keep my commands and live, my teaching as the apple of your eye; |
3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου. | 3 Bind them on your fingers, write them on the tablet of your heart. |
4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου? | 4 Say to Wisdom, "You are my sister!" call Understanding, "Friend!" |
5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης. | 5 That they may keep you from another's wife, from the adulteress with her smooth words. |
6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου? | 6 For at the window of my house, through my lattice I looked out-- |
7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων? | 7 And I saw among the simple ones, I observed among the young men, a youth with no sense, |
8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης, | 8 Going along the street near the corner, then walking in the direction of her house-- |
9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω? | 9 In the twilight, at dusk of day, at the time of the dark of night. |
10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα, | 10 And lo! the woman comes to meet him, robed like a harlot, with secret designs-- |
11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης? | 11 She is fickle and unruly, in her home her feet cannot rest; |
12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας. | 12 Now she is in the streets, now in the open squares, and at every corner she lurks in ambush-- |
13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον, | 13 When she seizes him, she kisses him, and with an impudent look says to him: |
14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου? | 14 "I owed peace offerings, and today I have fulfilled my vows; |
15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα? | 15 So I came out to meet you, to look for you, and I have found you! |
16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου? | 16 With coverlets I have spread my couch, with brocaded cloths of Egyptian linen; |
17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον? | 17 I have sprinkled my bed with myrrh, with aloes, and with cinnamon. |
18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας? | 18 "Come, let us drink our fill of love, until morning, let us feast on love! |
19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν? | 19 For my husband is not at home, he has gone on a long journey; |
20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου. | 20 A bag of money he took with him, not till the full moon will he return home." |
21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον. | 21 She wins him over by her repeated urging, with her smooth lips she leads him astray; |
22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον, | 22 He follows her stupidly, like an ox that is led to slaughter; Like a stag that minces toward the net, |
23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου. | 23 till an arrow pierces its liver; Like a bird that rushes into a snare, unaware that its life is at stake. |
24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου. | 24 So now, O children, listen to me, be attentive to the words of my mouth! |
25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης. | 25 Let not your heart turn to her ways, go not astray in her paths; |
26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης. | 26 For many are those she has struck down dead, numerous, those she has slain. |
27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου. | 27 Her house is made up of ways to the nether world, leading down into the chambers of death. |