1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω. | 1 Hijo mío, observa mis palabras y atesora mis mandamientos. |
2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου. | 2 Observa mis preceptos, y vivirás, guarda mi enseñanza como la pupila de tus ojos. |
3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου. | 3 Atalos a tus dedos, escríbelos sobre la tabla de tu corazón. |
4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου? | 4 Di a la Sabiduría: «Tú eres mi hermana», y llama «Amiga» a la Inteligencia, |
5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης. | 5 para preservarte de la mujer ajena, de la extraña que se vale de palabras seductoras. |
6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου? | 6 Mientras yo estaba a la ventana de mi casa, miré a través de mi reja, |
7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων? | 7 y vi entre los incautos, divisé entre los adolescentes a un joven falto de juicio, |
8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης, | 8 que pasaba por la calle, junto a la esquina, y se dirigía hacia la casa de ella, |
9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω? | 9 en el crepúsculo, al caer el día, en medio de la noche y la oscuridad. |
10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα, | 10 De pronto, le sale al paso esa mujer, con aire de prostituta y el corazón lleno de astucia: |
11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης? | 11 es bulliciosa, procaz, sus pies no paran en su casa; |
12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας. | 12 unas veces en las calles, otras en las plazas, está al acecho en todas las esquinas. |
13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον, | 13 Ella lo agarra, lo cubre de besos, y le dice con todo descaro: |
14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου? | 14 «Tenía que ofrecer sacrificios de comunión, hoy mismo he cumplido mis votos; |
15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα? | 15 por eso salí a tu encuentro, ansiosa por verte, y te encontré. |
16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου? | 16 He cubierto mi lecho con mantas de telas multicolores, de hilo de Egipto; |
17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον? | 17 he perfumado mi cama con mirra, con áloes y cinamomo. |
18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας? | 18 ¡Ven! Embriaguémonos de amor hasta la mañana, entreguémonos a las delicias del placer. |
19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν? | 19 Porque mi marido no está en casa, ha emprendido un largo viaje, |
20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου. | 20 se llevó la bolsa del dinero, no volverá hasta la luna llena». |
21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον. | 21 Así lo persuade con su gran desenvoltura, lo arrastra con sus labios seductores. |
22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον, | 22 En seguida, él la sigue, como un buey que es llevado al matadero, como un ciervo que cae en el lazo, |
23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου. | 23 hasta que una flecha le atraviesa el hígado, como un pájaro que se precipita en la trampa, sin advertir que está en juego su vida. |
24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου. | 24 Y ahora, hijo mío, escúchame, y presta atención a las palabras de mi boca: |
25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης. | 25 que tu corazón no se desvíe hacia sus caminos, que no se extravíe por sus senderos, |
26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης. | 26 porque son muchas las víctimas que ella hizo caer, y eran fuertes todos los que ella mató: |
27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου. | 27 su casa es el camino del Abismo, que baja a las cámaras de la Muerte. |