ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 7

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω.	1 Mon fils, garde mes paroles, conserve chez toi mes préceptes.
2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου.	2 Garde mes préceptes et tu vivras, que mon enseignement soit comme la pupille de tes yeux.
3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου.	3 Fixe-les à tes doigts, inscris-les sur la tablette de ton coeur.
4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου?	4 Dis à la sagesse: "Tu es ma soeur!" Donne le nom de parente à l'intelligence,
5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης.	5 pour te garder de la femme étrangère, de l'inconnue aux paroles doucereuses.
6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου?	6 Comme j'étais à la fenêtre de ma demeure, j'ai regardé par le treillis
7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων?	7 et j'ai vu, parmi de jeunes niais, j'ai remarqué parmi des enfants un garçon privé de sens.
8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης,	8 Passant par la venelle, près du coin où elle est, il gagne le chemin de sa maison,
9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω?	9 à la brune, au tomber du jour, au coeur de la nuit et de l'ombre.
10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα,	10 Et voici qu'une femme vient à sa rencontre, vêtue comme une prostituée, la fausseté au coeur.
11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης?	11 Elle est hardie et insolente; ses pieds ne peuvent tenir à la maison.
12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας.	12 Tantôt dans la rue, tantôt sur les places, à tous les coins elle se tient aux aguets.
13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον,	13 Elle le saisit et l'embrasse et d'un air effronté lui dit:
14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου?	14 "J'avais à offrir un sacrifice de communion, j'ai accompli mes voeux aujourd'hui,
15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα?	15 voilà pourquoi je suis sortie à ta rencontre pour te chercher, et je t'ai trouvé.
16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου?	16 J'ai recouvert mon divan de couvertures, de tissus brodés, d'étoffe d'Egypte,
17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον?	17 j'ai aspergé ma couche de myrrhe, d'aloès et de cinnamome.
18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας?	18 Viens! Enivrons-nous d'amour jusqu'au matin! Jouissons dans la volupté!
19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν?	19 Car il n'y a point de mari à la maison: il est parti pour un lointain voyage,
20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου.	20 il a emporté le sac aux écus, à la pleine lune il reviendra chez lui.
21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον.	21 A force de persuasion elle le séduit, par le charme doucereux de ses lèvres elle l'entraîne.
22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον,	22 Aussitôt il la suit, tel un boeuf qui va à l'abattoir, tel un fou marchant au supplice des entraves,
23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου.	23 jusqu'à ce qu'un trait lui perce le foie, tel l'oiseau qui se précipite dans le filet sans savoir qu'il yva de sa vie.
24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου.	24 A présent, fils, écoutez-moi, prêtez attention aux paroles de ma bouche:
25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης.	25 que ton coeur ne dévie pas vers ses chemins, ne t'égare pas dans ses sentiers,
26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης.	26 car nombreux sont ceux qu'elle a frappés à mort et les plus robustes furent tous ses victimes.
27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου.	27 Sa demeure est le chemin du shéol, la pente vers le parvis des morts.