1 Elihú tomó la palabra y dijo: | 1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει |
2 Sopórtame un poco, y yo te instruiré: aún queda algo por decir en defensa de Dios. | 2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις |
3 Traeré de lejos mi saber para justificar a mi Creador | 3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω |
4 No, mis palabras no mienten: es un maestro consumado el que está junto a ti. | 4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις |
5 Dios es grande y no se retracta, él es grande por la firmeza de sus decisiones. | 5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας |
6 El no deja vivir al malvado y hace justicia a los oprimidos | 6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει |
7 No retira sus ojos de los justos, los sienta en el trono con los reyes y los exalta para siempre. | 7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται |
8 Si a veces están atados con cadenas, o prisioneros en los lazos de opresión, | 8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας |
9 es para denunciarles sus acciones y las rebeldías que cometieron en su arrogancia. | 9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν |
10 El les abre el oído para que se corrijan y los exhorta a convertirse de la maldad. | 10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας |
11 Si ellos escuchan y se someten, acaban sus días prósperamente y sus años en medio de delicias; | 11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις |
12 pero si no escuchan, atraviesan el Canal y perecen a causa de su ignorancia. | 12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν |
13 Los de corazón impío, que acumulan rencor y no piden auxilio cuando él los encadena, | 13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους |
14 mueren en plena juventud, como se consumen los de vida licenciosa. | 14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων |
15 Con la opresión, él salva al oprimido y le abre el oído por medio de la aflicción. | 15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει |
16 También a ti te invita a pasar de la angustia a un lugar espacioso y sin estrechez, donde tu mesa, bien servida, estará llena de manjares. | 16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος |
17 Pero si tu medida está colmada para el juicio condenatorio, el juicio y la sentencia te arrastrarán. | 17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα |
18 Que el furor no te incite a la rebeldía ni te extravíe la magnitud de la expiación. | 18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις |
19 ¿Acaso en el peligro valdrán ante Dios tus riquezas y todos los alardes de la fuerza? | 19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν |
20 No suspires por aquella noche en que los pueblos serán arrancados de su sitio, | 20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων |
21 ¡Cuídate de volverte hacia la maldad, ya que por eso fuiste probado con la desgracia! | 21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας |
22 Sí, Dios es sublime por la fuerza: ¿quién instruye como él? | 22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης |
23 ¿Quién inspecciona su conducta? ¿Quién puede decirle: «Has obrado mal»? | 23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα |
24 Acuérdate más bien de exaltar su obra, que otros hombres celebren con sus cantos. | 24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες |
25 Todo el mundo la contempla, el hombre la percibe desde lejos. | 25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι |
26 Sí, Dios es tan grande que no podemos comprenderlo, el número de sus años es insondable. | 26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος |
27 El atrae hacia lo alto las gotas de agua y destila la lluvia que alimenta las vertientes: | 27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην |
28 la lluvia que derraman las nubes y que cae a raudales sobre el suelo. | 28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος |
29 ¿Quién comprenderá el desplazamiento de las nubes y el fragor que sale de su morada? | 29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου |
30 El extiende su luz a su alrededor y sumerge las profundidades del océano. | 30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν |
31 Así él sustenta a los pueblos y les da alimento en abundancia. | 31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι |
32 Cubre de rayos la palma de sus manos y le señala un blanco seguro. | 32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι |
33 Su trueno anuncia su llegada, y en su ira, él crea la tempestad. | 33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας |