Livre des Psaumes 94

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Dieu vengeur, ô mon Seigneur, Dieu vengeur, montre-toi!	1 Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.
2 Impose-toi, juge de la terre, et rends leur dû aux orgueilleux.	2 Υψωθητι, Κριτα της γης? αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.
3 Jusqu’à quand, Seigneur, ces méchants, jusqu’à quand ces méchants qui triomphent?	3 Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;
4 Ils parlent de travers, ils parlent de haut, ils parlent et se vantent, tous ces malfaisants.	4 Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;
5 Ils écrasent ton peuple, Seigneur, ils oppriment ta famille.	5 Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.
6 Ils tuent la veuve et l’isolé, ils massacrent les orphelins.	6 Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.
7 Ils croient que le Seigneur ne voit pas, que le Dieu de Jacob n’en sait rien.	7 Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.
8 Prenez garde, esprits plus bornés que les autres! Imbéciles, quand donc comprendrez-vous?	8 Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου? και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;
9 Lui qui a fait l’oreille, n’entend-il pas? Lui qui a créé l’œil, ne voit-il pas?	9 Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;
10 Peut-il reprendre les nations et vous ignorer, lui qui enseigne à l’homme ce qu’il doit savoir?	10 Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;
11 Le Seigneur connaît les projets des hommes: ils ne sont que du vent.	11 Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.
12 Heureux celui que tu corriges, Seigneur, celui à qui tu enseignes ta loi!	12 Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον?
13 Tu le maintiens au calme dans les jours mauvais, le temps qu’on creuse au méchant sa fosse.	13 δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.
14 Car le Seigneur ne rejette pas son peuple, il n’abandonne jamais les siens.	14 Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.
15 Le jugement reviendra à Celui qui est juste, et tous les cœurs droits pourront applaudir.	15 Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.
16 Qui se met de mon côté contre les méchants? Qui veut avec moi tenir tête aux malfaisants?	16 Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;
17 Par bonheur le Seigneur m’a secouru, un peu plus, et je finissais chez les morts.	17 Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ' ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.
18 À peine ai-je dit: “Mes pieds chancellent! ” ta grâce, Seigneur, m’a raffermi.	18 Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.
19 Mes soucis avaient beau m’assiéger, tes secours réconfortaient mon âme.	19 Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.
20 Pourrais-tu supporter un pouvoir criminel, auteur de lois oppressives?	20 Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;
21 Tous conspirent contre la vie du juste et font condamner l’innocent.	21 Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.
22 Mais le Seigneur, ma citadelle, est toujours là, mon Dieu m’est un rocher, un refuge.	22 Αλλ' ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.
23 Il retourne contre eux leur injustice, et leur propre malice les renvoie au néant: le Seigneur notre Dieu les réduira à rien.	23 Και θελει επιστρεψει επ' αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους? Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.