Giobbe (ايوب) 6

SMITH VAN DYKE	LXX
1 فاجاب ايوب وقال	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 ليت كربي وزن ومصيبتي رفعت في الموازين جميعها.	2 ει γαρ τις ιστων στησαι μου την οργην τας δε οδυνας μου αραι εν ζυγω ομοθυμαδον
3 لانها الآن اثقل من رمل البحر. من اجل ذلك لغا كلامي.	3 και δη αμμου παραλιας βαρυτερα εσται αλλ' ως εοικεν τα ρηματα μου εστιν φαυλα
4 لان سهام القدير فيّ وحمتها شاربة روحي. اهوال الله مصطفة ضدي.	4 βελη γαρ κυριου εν τω σωματι μου εστιν ων ο θυμος αυτων εκπινει μου το αιμα οταν αρξωμαι λαλειν κεντουσι με
5 هل ينهق الفراء على العشب او يخور الثور على علفه.	5 τι γαρ μη δια κενης κεκραξεται ονος αγριος αλλ' η τα σιτα ζητων ει δε και ρηξει φωνην βους επι φατνης εχων τα βρωματα
6 هل يؤكل المسيخ بلا ملح او يوجد طعم في مرق البقلة.	6 ει βρωθησεται αρτος ανευ αλος ει δε και εστιν γευμα εν ρημασιν κενοις
7 ما عافت نفسي ان تمسّها هذه صارت مثل خبزي الكريه	7 ου δυναται γαρ παυσασθαι μου η ψυχη βρομον γαρ ορω τα σιτα μου ωσπερ οσμην λεοντος
8 يا ليت طلبتي تاتي ويعطيني الله رجائي.	8 ει γαρ δωη και ελθοι μου η αιτησις και την ελπιδα μου δωη ο κυριος
9 ان يرضى الله بان يسحقني ويطلق يده فيقطعني.	9 αρξαμενος ο κυριος τρωσατω με εις τελος δε μη με ανελετω
10 فلا تزال تعزيتي وابتهاجي في عذاب لا يشفق اني لم اجحد كلام القدوس.	10 ειη δε μου πολις ταφος εφ' ης επι τειχεων ηλλομην επ' αυτης ου μη φεισωμαι ου γαρ εψευσαμην ρηματα αγια θεου μου
11 ما هي قوتي حتى انتظر وما هي نهايتي حتى اصبّر نفسي.	11 τις γαρ μου η ισχυς οτι υπομενω η τις μου ο χρονος οτι ανεχεται μου η ψυχη
12 هل قوتي قوة الحجارة. هل لحمي نحاس.	12 μη ισχυς λιθων η ισχυς μου η αι σαρκες μου εισιν χαλκειαι
13 ألا انه ليست فيّ معونتي والمساعدة مطرودة عني	13 η ουκ επ' αυτω επεποιθειν βοηθεια δε απ' εμου απεστιν
14 حق المحزون معروف من صاحبه وان ترك خشية القدير.	14 απειπατο με ελεος επισκοπη δε κυριου υπερειδεν με
15 اما اخواني فقد غدروا مثل الغدير. مثل ساقية الوديان يعبرون.	15 ου προσειδον με οι εγγυτατοι μου ωσπερ χειμαρρους εκλειπων η ωσπερ κυμα παρηλθον με
16 التي هي عكرة من البرد ويختفي فيها الجليد.	16 οιτινες με διευλαβουντο νυν επιπεπτωκασιν μοι ωσπερ χιων η κρυσταλλος πεπηγως
17 اذا جرت انقطعت. اذا حميت جفت من مكانها.	17 καθως τακεισα θερμης γενομενης ουκ επεγνωσθη οπερ ην
18 يعرّج السّفر عن طريقهم يدخلون التيه فيهلكون.	18 ουτως καγω κατελειφθην υπο παντων απωλομην δε και εξοικος εγενομην
19 نظرت قوافل تيماء. سيارة سبأ رجوها.	19 ιδετε οδους θαιμανων ατραπους σαβων οι διορωντες
20 خزوا في ما كانوا مطمئنين. جاءوا اليها فخجلوا.	20 και αισχυνην οφειλησουσιν οι επι πολεσιν και χρημασιν πεποιθοτες
21 فالآن قد صرتم مثلها. رايتم ضربة ففزعتم.	21 αταρ δε και υμεις επεβητε μοι ανελεημονως ωστε ιδοντες το εμον τραυμα φοβηθητε
22 هل قلت اعطوني شيئا او من مالكم ارشوا من اجلي.	22 τι γαρ μη τι υμας ητησα η της παρ' υμων ισχυος επιδεομαι
23 او نجوني من يد الخصم او من يد العتاة افدوني.	23 ωστε σωσαι με εξ εχθρων η εκ χειρος δυναστων ρυσασθαι με
24 علموني فانا اسكت. وفهموني في اي شيء ضللت.	24 διδαξατε με εγω δε κωφευσω ει τι πεπλανημαι φρασατε μοι
25 ما اشد الكلام المستقيم واما التوبيخ منكم فعلى ماذا يبرهن.	25 αλλ' ως εοικεν φαυλα αληθινου ρηματα ου γαρ παρ' υμων ισχυν αιτουμαι
26 هل تحسبون ان توبخوا كلمات. وكلام اليائس للريح.	26 ουδε ο ελεγχος υμων ρημασιν με παυσει ουδε γαρ υμων φθεγμα ρηματος ανεξομαι
27 بل تلقون على اليتيم وتحفرون حفرة لصاحبكم.	27 πλην οτι επ' ορφανω επιπιπτετε εναλλεσθε δε επι φιλω υμων
28 والآن تفرسوا فيّ. فاني على وجوهكم لا اكذب.	28 νυνι δε εισβλεψας εις προσωπα υμων ου ψευσομαι
29 ارجعوا. لا يكوننّ ظلم. ارجعوا ايضا. فيه حقي.	29 καθισατε δη και μη ειη αδικον και παλιν τω δικαιω συνερχεσθε
30 هل في لساني ظلم ام حنكي لا يميّز فسادا	30 ου γαρ εστιν εν γλωσση μου αδικον η ο λαρυγξ μου ουχι συνεσιν μελετα