Giobbe (ايوب) 6

SMITH VAN DYKE	GREEK BIBLE
1 فاجاب ايوب وقال	1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?
2 ليت كربي وزن ومصيبتي رفعت في الموازين جميعها.	2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.
3 لانها الآن اثقل من رمل البحر. من اجل ذلك لغا كلامي.	3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.
4 لان سهام القدير فيّ وحمتها شاربة روحي. اهوال الله مصطفة ضدي.	4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.
5 هل ينهق الفراء على العشب او يخور الثور على علفه.	5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;
6 هل يؤكل المسيخ بلا ملح او يوجد طعم في مرق البقلة.	6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;
7 ما عافت نفسي ان تمسّها هذه صارت مثل خبزي الكريه	7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.
8 يا ليت طلبتي تاتي ويعطيني الله رجائي.	8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.
9 ان يرضى الله بان يسحقني ويطلق يده فيقطعني.	9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.
10 فلا تزال تعزيتي وابتهاجي في عذاب لا يشفق اني لم اجحد كلام القدوس.	10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.
11 ما هي قوتي حتى انتظر وما هي نهايتي حتى اصبّر نفسي.	11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;
12 هل قوتي قوة الحجارة. هل لحمي نحاس.	12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;
13 ألا انه ليست فيّ معونتي والمساعدة مطرودة عني	13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;
14 حق المحزون معروف من صاحبه وان ترك خشية القدير.	14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.
15 اما اخواني فقد غدروا مثل الغدير. مثل ساقية الوديان يعبرون.	15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?
16 التي هي عكرة من البرد ويختفي فيها الجليد.	16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?
17 اذا جرت انقطعت. اذا حميت جفت من مكانها.	17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.
18 يعرّج السّفر عن طريقهم يدخلون التيه فيهلكون.	18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?
19 نظرت قوافل تيماء. سيارة سبأ رجوها.	19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?
20 خزوا في ما كانوا مطمئنين. جاءوا اليها فخجلوا.	20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.
21 فالآن قد صرتم مثلها. رايتم ضربة ففزعتم.	21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.
22 هل قلت اعطوني شيئا او من مالكم ارشوا من اجلي.	22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;
23 او نجوني من يد الخصم او من يد العتاة افدوني.	23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;
24 علموني فانا اسكت. وفهموني في اي شيء ضللت.	24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.
25 ما اشد الكلام المستقيم واما التوبيخ منكم فعلى ماذا يبرهن.	25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;
26 هل تحسبون ان توبخوا كلمات. وكلام اليائس للريح.	26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;
27 بل تلقون على اليتيم وتحفرون حفرة لصاحبكم.	27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.
28 والآن تفرسوا فيّ. فاني على وجوهكم لا اكذب.	28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.
29 ارجعوا. لا يكوننّ ظلم. ارجعوا ايضا. فيه حقي.	29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.
30 هل في لساني ظلم ام حنكي لا يميّز فسادا	30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;