1 υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει | 1 Bildad de Chua falou então nestes termos: |
2 μεχρι τινος ου παυση επισχες ινα και αυτοι λαλησωμεν | 2 Quando acabarás de falar, e terás a sabedoria de nos deixar dizer? |
3 δια τι ωσπερ τετραποδα σεσιωπηκαμεν εναντιον σου | 3 Por que nos consideras como animais, e por que passamos por estúpidos a teus olhos? |
4 κεχρηται σοι οργη τι γαρ εαν συ αποθανης αοικητος η υπ' ουρανον η καταστραφησεται ορη εκ θεμελιων | 4 Tu que te rasgas em teu furor, é preciso que por tua causa a terra seja abandonada, e que os rochedos mudem de lugar? |
5 και φως ασεβων σβεσθησεται και ουκ αποβησεται αυτων η φλοξ | 5 Sim, a luz do mau se apagará, e a flama de seu fogo cessará de alumiar. |
6 το φως αυτου σκοτος εν διαιτη ο δε λυχνος επ' αυτω σβεσθησεται | 6 A luz obscurece em sua tenda, e sua lâmpada sobre ele se apagará; |
7 θηρευσαισαν ελαχιστοι τα υπαρχοντα αυτου σφαλαι δε αυτου η βουλη | 7 seus passos firmes serão cortados, seus próprios desígnios os farão tropeçar. |
8 εμβεβληται δε ο πους αυτου εν παγιδι εν δικτυω ελιχθειη | 8 Seus pés se prendem numa rede, e ele anda sobre malhas. |
9 ελθοισαν δε επ' αυτον παγιδες κατισχυσει επ' αυτον διψωντας | 9 A armadilha o segura pelo calcanhar, um laço o aperta. |
10 κεκρυπται εν τη γη σχοινιον αυτου και η συλλημψις αυτου επι τριβων | 10 Uma corda se esconde sob a terra para pegá-lo, uma armadilha, ao longo da vereda. |
11 κυκλω ολεσαισαν αυτον οδυναι πολλοι δε περι ποδας αυτου ελθοισαν εν λιμω στενω | 11 De todas as partes temores o amedrontam, e perseguem-no passo a passo. |
12 πτωμα δε αυτω ητοιμασται εξαισιον | 12 A calamidade vem faminta sobre ele, a infelicidade está postada a seu lado. |
13 βρωθειησαν αυτου κλωνες ποδων κατεδεται δε τα ωραια αυτου θανατος | 13 A pele de seu corpo é devorada, o filho mais velho da morte devora-lhe os membros; |
14 εκραγειη δε εκ διαιτης αυτου ιασις σχοιη δε αυτον αναγκη αιτια βασιλικη | 14 é arrancado da tenda, onde se sentia seguro, levam-no ao rei dos terrores. |
15 κατασκηνωσει εν τη σκηνη αυτου εν νυκτι αυτου κατασπαρησονται τα ευπρεπη αυτου θειω | 15 Podes estabelecer-te em sua tenda: ele não existe mais; o enxofre é espalhado em seu domínio. |
16 υποκατωθεν αι ριζαι αυτου ξηρανθησονται και επανωθεν επιπεσειται θερισμος αυτου | 16 Por baixo suas raízes secam, e por cima seus ramos definham. |
17 το μνημοσυνον αυτου απολοιτο εκ γης και υπαρχει ονομα αυτω επι προσωπον εξωτερω | 17 Sua memória apaga-se da terra, nada mais lembra o seu nome na região. |
18 απωσειεν αυτον εκ φωτος εις σκοτος | 18 É arrojado da luz para as trevas, é desterrado do mundo. |
19 ουκ εσται επιγνωστος εν λαω αυτου ουδε σεσωσμενος εν τη υπ' ουρανον ο οικος αυτου αλλ' εν τοις αυτου ζησονται ετεροι | 19 Não tem descendente nem posteridade em sua tribo, nem sobrevivente algum em sua morada. |
20 επ' αυτω εστεναξαν εσχατοι πρωτους δε εσχεν θαυμα | 20 O Ocidente está estupefacto com sua sorte, o Oriente treme diante dela. |
21 ουτοι εισιν οικοι αδικων ουτος δε ο τοπος των μη ειδοτων τον κυριον | 21 Eis o que acontece com as tendas dos ímpios, os lugares habitados pelo homem que não conhece Deus. |